หนูน้อยคนหนึ่งถามพ่อว่า "พ่อฮับ การเมืองคืออะไรฮับ" คุณพ่อใจดีตอบว่า "พ่ออธิบายง่ายๆ อย่างนี้ดีกว่า คือ
พ่อเป็นคนหาเลี้ยงครอบครัว หนูต้องเรียกพ่อว่า ทุนนิยม ส่วนแม่เป็นคนจัดการเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ
ก็ต้องเรียกแม่ว่ารัฐบาล เราสองคนมีหน้าที่ดูแลความต้องการของลูก เพราะฉะนั้น เราจะเรียกลูกว่า ประชาชน
ส่วนพี่เลี้ยงของหนูเรามองว่าเธอเป็น ชนชั้นผู้ใช้แรงงาน สำหรับน้องชายของลูก เราจะเรียกเขาว่าอนาคต
เอาละ ลองเก็บไปคิดดูว่าหนูเขาใจหรือเปล่า คืนนั้นหนูน้อยเข้านอนพลางคิดถึงคำพูดของคนเป็นพ่อ
กลางดึกพ่อหนูได้ยินเสียงน้องร้องจ้า ย่องเข้าไปดูเห็นอึ กองโตเต็มผ้าอ้อม
พอหนูเดินไปห้องพ่อแม่ แต่กลับเจอมามี้นอนกรนคร่อกฟี้
เดินไปห้องพี่เลี้ยง
ปรากฏว่าประตูติดล็อก เขย่งมองในรูกุญแจ ก็เห็นภาพบิดากำลังเล่นจ้ำจี้กับพี่เลี้ยงเข้าเต็มตา
หนูน้อยเลยล้มเลิกความพยายาม แล้วกลับไปนอนคลุมโปงตามเดิม
เช้าวันต่อมาหนูน้อยเดินไปหาพ่อบอกเสียงขรึมว่า
"พ่อครับ ตอนนี้ผมเข้าใจคอนเซ็ปต์การเมืองแล้วละครับ"
" เหรอลูก ไหนบอกพ่อซิ
ลูกคิดว่าการเมืองคืออะไร"
คุณพ่อตัวดีซักไซ้
คุณลูกตอบฉะฉาน "การเมืองก็เป็นเรื่องประมาณว่า ขณะที่ทุนนิยมกำลังกดขี่ชนชั้นผู้ใช้แรงงาน
รัฐบาลก็หลับคุดคู้ไม่รู้ไม่เห็น ด้านประชาชนก็ถูกละเลยไม่ได้รับความสนใจ
ส่วนอนาคตก็จมอยู่ในกองขี้ไงครับ"