เนื่องด้วยตัวผม ไม่ค่อยได้มีโอกาสไปตกปลาบ่อยๆอย่างใครๆเขา
เนื่องจากวีซ่า ไม่ค่อยผ่าน มันจะผ่าน ก็ต่อเมื่อ เสื้อผ้าซักเสร็จแล้ว หาอาหารไว้ให้ ผบ. แล้ว อาบน้ำ ให้ลุกแล้ว
แต่ การผ่านไปแบบ ออนทัวร์ ไกลบ้าน ไม่ค่อยเกิดขึ้นบ่อยนักสำหรับผม
มันจะมีก็แต่เพียง การขอตัว ไปหมายเดิมๆ ใกล้บ้าน เดินไปเพียง 500 เมตร ก็จะถึงหมาย
หมายนี้ เป็นหมายท้องร่อง ลักษณะยาวๆ ด้านข้างรกรุงรัง จะมีแค่ทางเดินพอดีตัวคนเท่านั้น ที่พอจะเดินได้
สำหรับหมายนี้ ผมเคยเอามาโพสไว้หลายครั้งแล้ว ในหน้ากระดาน เป็นหมายที่มี ปลาช่อน และ ดุก ชุม
แต่สำหรับผม ซึ่งตีเหยื่อปลอม การได้สักตัวนึง ผมก็ดีใจ เดินกลับบ้านอย่างยืดอกได้แล้วครับ
แต่สำหรับ คนแถวนี้ เค้าอาจไว้เป็นการหารายได้ให้ครอบครัว หรือ ประหยัดค่ากับข้าว
ผมไปหมายนี้ อย่างน้อย สัปดาห์ละ 2-3 ครั้ง (นอกจากรกจัด จะพักยกไว้ แต่วิถีชาวบ้าน ก็ยังคงดำเนินต่อไป)
หมายนี้ ผมได้เดินบ่อย เนื่องจากในแต่ละวัน จะมีคนเข้า - ออกบ่อย เพราะเค้าไปปักเบ็ดทิ้งไว้ ต้องไปเดินกู้
เหมือนจะไม่มีอะไร อีกทั้งยังคุ้นเคยกับทางดี
กลับเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้น
ผมเห็นหญ้าไหวๆ อย่างแรง แต่ มันแรงเกินกว่าจะเป็นพวกงู( ณ ตอนนั้น คิดอย่างนี้ครับ)
ผมเดินไปใกล้ๆแถวหญ้ากอนั้น แล้ว เอาคันเบ็ดเขี่ย ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ตกใจ กระโดดหนีแทบไม่ทันครับ มันคือ " งูเหลือม " ตัวใหญ่ ประมาณน่าจะเท่าแขนผม
น้าๆหลายๆท่าน คงเดาได้นะครับว่า มันใหญ่แค่ไหน (แขนผมใหญ่มาก) 55555555
ความยาว น่าจะมี ร่วมๆ 2 -3 เมตรได้ครับ
ผมยังคิดเลยครับ ดีนะ ที่เป็นงูเหลือม นี่ เพราะความอยากรู้ อยากเห็น สงสัยไม่เข้าท่าเลยผม
คิดแล้วน่าขนลุกครับ นี่ถ้าหากเป็นพวก งูจงอาง หรือ งูเห่าม้า ผมคงได้ตายกันไปข้างนึงแล้วครับ
หมายเดิมๆ ที่เราคิดว่า ไม่มีอะไร ไม่น่ากลัว อย่างน้อย ก็ให้อยู่ในความไม่ประมาทดีกว่าครับ หากหมายนั้น "รก"
แต่ น้าๆหลายท่านอาจสงสัยว่า ทำไมผมไม่เรียกเจ้าหน้าทีมาจับไปหรือครับ
ไม่ใช่ว่า ผมไม่ไว้ใจนะครับ แต่ว่า ผมตกใจ 55555555555555 หนีกลับบ้าน (คนมันกลัวงูอ่ะ)
กลับมา นึกขึ้นได้ เออนะ แล้วนี่ หากว่า คนเค้าเข้ามากู้เบ็ดแล้วเห็นมันล่ะ จะเป็นอย่างไรบ้าง จะปลอดภัยไหมนะ
ก็ขอแค่ ภาวนา ให้มันปลอดภัย จาก การนำหนังมาทำเข็มขัด ติดฝาบ้าน หรือ เอาเนี้อไปผัดเผ็ด แล้วกันนะ เจ้าเหลือมยักษ์
.................. สาธุ ...........................
1
) 