หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

สวัสดีครับ ชาวชุมชนสยามฟิชชิ่งทุกท่าน และขออนุญาตเว็ปมาสเตอร์ด้วยนะครับ
ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบ และรัก กีฬาตกปลา(อาจจะเรียกได้ว่าเป็นชีวิตจิตใจก็ว่าได้) ผมเป็นคนไทย เชื้อชาติไทย สัญชาติไทย คนหนึ่งที่เสียภาษีให้กับแผ่นดิน อีกทั้งยัง ปฏิบัติหน้าที่ เพื่อรับใช้แผ่นดินไทยอีกด้วย ผมมีเรื่องที่สงสัย และใคร่อยากได้รับความรู้จากผู้รู้ทุกท่าน และขอเชิญทุกท่านแสดงความคิดเห็น เพื่อเป็นวิทยาทาน แก่ชาวชุมชนสยามฟิชชิ่ง หรือบุคลอื่นที่สนใจศึกษาเพื่อหาข้อเท็จจริงต่อไป
ผมอาศัยอยู่ ในภาคอีสาน ซึ่งเป็นที่ทราบกันดีว่า มีพื้นที่มากที่สุดในประเทศ ประกอบกับ พื้นที่ภาคอีสานส่วนใหญ่ ในขณะเดียวกันก็เป็นพื้นที่ดินเค็มและประสบกับปัญหาความแห้งแล้งมากที่สุดในประเทศ เนื่องจากมีพื้นที่มากและห่างไกลจากความเจริญ ชีวิตความเป็นอยู่ก็ขาดแคลนประสบกับปัญหาความยากจน รายได้ก็มาจากการประกอบอาชีพเกษตรกรรม ทำนา และฟ้าฝนเรียกได้ว่าอาศัยเทวดาเลี้ยงเป็นหลัก แหล่งอาหารโปรตีนของคนจนด้อยโอกาสอย่างเราๆที่พอจะหาได้ ก็มีแต่ ปลาตามห้วย หนอง คลอง แหล่งน้ำธรรมชาติ โดยวิธีการทำประมงพื้น นั่นเอง ส่วนคนมีเงิน มีทอง มีฐานะดีหน่อย ก็ หมู เห็ด เป็ด ไก่  สรุปง่ายคือ คนจนกินปลา คมรวย กินเนื้อ กินหมูตลาด นานที ปีหน จะมีโอกาสเดินตลาดซักที
ข้อเท็จจริงในปัจจุบัน อีสานบ้านผม ตามหมู่บ้าน ชุมชน ตำบลต่างๆ ที่มีแหล่งน้ำสาธารณะ ทางน้ำสาธารณะ  คลอง ฯลฯ พาดผ่าน เกิดปรากฎการณ์ หวงทรัพยากรของแผ่นดิน โดยกำนัน ผู้ใหญ่บ้านประกาศหรือเขียนป้าย “ห้ามจับสัตว์น้ำทุกชนิด ฝ่าฝืนปรับ  ๒๐๐๐ บาท” ห้ามทำประมงโดยเด็ดขาดทั้งที่เป็นที่ทางน้ำสาธารณประโยชน์ และมีการปรับเป็นเงิน อีกด้วย พอถึงหน้าแล้ง ผู้ใหญ่บ้าน ท่านก็ประกาศเปิดประมูลอนุญาตให้จับสัตว์น้ำ เก็บค่าบัตร เป็นเงิน ๒๐๐ ๓๐๐ ๕๐๐ แล้วแต่ละพื้นที่ โดยบอกว่าเงินที่ได้ จะนำไปพัฒนา หมู่บ้าน จัดซื้อวัสดุอุปกรณ์และสมทบทุนกองทุนหมู่บ้าน ซึ่งในความเป็นจริงงบประมาณที่ลงไปในรากหญ้าทุกหมู่บ้าน ทั้งจากทางราชการ เช่น การส่งเสริมกลุ่มอาชีพ กองทุนหมู่บ้านฯลฯ ก็มีอยู่แล้ว แล้วคนจนจะทำอย่างไร ในเมื่อท่านผู้ใหญ่บ้านทั้งหลาย ห้ามจับสัตว์น้ำ ก็เท่ากับว่า ตัดทางทำมาหาเลี้ยงชีวิตของกลุ่มผู้มีรายได้น้อย เหมือนกับในอดีตที่ว่า “คนจนจะหมดไปจากประเทศไทย” แน่ละซิ ก็คนจนตายหมด หรือไม่ก็(รวยหนี้) หากเจ้าหน้าที่ของรัฐ (กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน)ทำแบบนี้ก็เหมือนกับผลักคนจนส่วนมาก ให้ต้องซื้อกิน มากกว่าการทำกิน
ผมในฐานะประชาชนคนไทยคนหนึ่ง ก็เลยเกิดประเด็นข้อสงสัยในการใช้อำนาจ สั่งอนุญาต นอกเหนืออำนาจหน้าที่ของผู้ใหญ่บ้านหรือไม่จึงตั้งข้อสังเกตดังนี้
๑.อำนาจหน้าที่ ของผู้ใหญ่บ้าน สามารถออกคำสั่งในทางปกครองในกรณีห้ามจับสัตว์น้ำ หรือทำประมง เช่นนี้ กระทำได้หรือไม่
๒.การออกใบอนุญาต อาญาบัตร สัมปทาน ของผู้ใหญ่บ้านให้ทำการประมงหรือแม้กระทั่งการประมูล สมบัติของแผ่นดิน เป็นการใช้อำนาจ หน้าที่โดยชอบด้วยกฎหมายหรือไม่
๓.การปรับเงิน แก่ผู้ละเมิดหรือฝ่าฝืน และค่าปรับ ผู้ใหญ่บ้านสามารถกระทำการเปรียบเทียบปรับหรือกำหนดค่าปรับเองได้หรือไม่ ใช้กฎหมาย หรือพ.ร.บ.ใด ข้อใด(ทำไมมันแพงจัง)
๔.การรับเงินค่าปรับของผู้ใหญ่บ้าน และนำเงินค่าปรับที่ได้ เข้าเก็บรักษาในหมวดหมู่ใด มีบัญชีควบคุมการใช้จ่ายเพื่อการตรวจสอบ ของหน่วยงานใด กระทำได้หรือไม่ ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่
๕.การนำเอา สมบัติของแผ่นดิน(ปลา)ออกประมูลเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ของกำนันผู้ใหญ่บ้านกระทำได้หรือไม่
สมาชิกทุกท่านครับได้อ่านแล้วรู้สึกอย่างไร หรือมีความคิดเห็นอย่างไร ขอเชิญท่านผู้รู้ทุกท่าน ช่วยหาตำตอบ ข้อกฎหมาย รวมทั้งแสดงทัศนคติ เพื่อเป็นทางสว่างให้แก่ประชาชนคนไทยด้วยเ เราคนตกปลารู้สึกอย่างไรกับปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นในบ้านเมืองของเราในปัจจุบัน
  ขอแสดงความนับถือ
                                                                                                                                        ลุ่มน้ำครำ