ภาพที่ 1เมื่อพูดถึงเรื่องกลิ่งกับเหยื่อ คงหนีไม่พ้น พวกกลิ่นเทียมไม่ว่าจะเป็นน้ำหรือว่าจะเป็นแบบเกร็ดผง ซึ่งมีขายตามตลาดหรือร้านขายอุปกรณ์ทำเบเกอร์รี่ทั่วไป โดยส่วนตัวผมเองไม่ชอบใช้กลิ่นอะไรมาใส่ในเหยื่อมากมายนัก ก็จะใส่ต่อเมื่อไปตกปลาตามบ่อหรือตอนเวลาปลามันไม่กินจริงๆ กลิ่นพวกนี้มีขายตามร้านเบเกอร์รี่ทั่วไปคับ
ในตอนนี้ผมจะพูดถึงเรื่องเหยื่อกับกลิ่นเอาที่เราตกกันในบ่อตกปลาทั่วไปก่อนนะคับ
ภาพที่ 2 การที่เราไปตกปลาในบ่อที่เปิดเป็นบ่อตกปลาทั่วไป ปลาจะมีอยู่สองชนิดคับคือปลาเกล็ดกับปลาหนัง ปลาสองชนิดนี้ก็จะมีลักษณะที่ต่างกันคือ ปลาล่าเหยื่อ แล้วก็ปลากินพืช แต่ส่วนมากบ่อตกทั่วไปที่ผมไปมักจะเป็นบ่อปลานิล ปลายี่สก แล้วก็ปลาเกล็ดอื่นๆ ที่มีตามบ่อทั่วไป เหยื่อธรรมชาติเลยถ้าไม่มีการฝึกปลาให้กินเหยือ ก็จะกินพวกพืช ผลไม้สุกริมบ่อ แล้วก็พวก เศษข้าวเศษอาหาร ที่บางบ่อชอบโยนลงไปให้ปลากิน สิ่งเหล่านี้เราต้องหัดสังเกตุคับ เพื่อจะได้รูถึงนิสัยของปลา จากประสบการ์ณส่วนตัวนั้นเจอมาอย่างนี้ ปลาที่บ่อนำมาปล่อยจะเป็นปลาที่เขาเลี้ยงด้วย รำ หัวอาหาร แล้วก็พวกผักคับ การที่เราจะไปตกแล้วให้ได้ตัวเกมส์สวยๆสักตัวนั้นยากคับ กลิ่นจึงมีความสำคัญตรงนี้ ผมชอบใช้กลิ่นมะลิ เพราะผมเคยไปเจอลุงท่านหนึ่งท่านมาตกปลาทีไรท่านนำเหยื่อมาแค่ถุงเดียวประมาณครึ่งโลเห็นจะได้แต่ได้ปลาไปเกือบ 20 กิโลทุกที ถามคุณลุง ลุงบอกว่า ปลามันก็ชอบกินของใหม่ๆสดๆหอมๆเหมือนกับคนนี่แหละ ถ้าเราทำเหยื่อดี เหยื่อใหม่กลิ่นหอมๆปลามันก็มักจะชอบกิน แถมยังบอกผมอีกว่าถ้าเอาลำมาตก ให้หาซื้อลำข้าวหอมมะลิจะดีที่สุด เพราะมันมีความหอมของตัวข้าวหอมมะลิอยู่ ตั้งแต่นั้นมาผมต้องซื้อกลิ่นมะลิติดกล่องไว้สักขวด เพื่อไว้หยดใส่เหยื่อที่เรานำมาตกด้วย เพื่อให้ปลามันกินดีขึ้น
การใส่กลิ่นพวกนี้ไม่จำเป็นต้องใส่มากจนกลิ่นฉุนฟุ้งออกมาใส่พอประมาณมีกลิ่นหอมๆ ปลามันก็เหมือนคนแหละคับ ถ้าเจอไรฉุนมากๆมันก็ไม่ชอบ แต่ข้อนี้ขึ้นอยู่กับปลาในบ่อนั้นด้วยว่าถูกฝึกหรือหัดมาให้กินเหยื่อยังไง
ภาพที่ 3เหยื่อที่เราใช้ก็มีความสำคัญเหมือนกันคับ อย่างรูปด้านบนก็ขนมปังปันทั้งขอบแบบยาบๆนะคับไม่ละเอียดมาก โดยส่วนตัวผมชอบใช้สองแบบคับ คือ ปังขาวปั่นละเอียด กับปังปันทั้งขอบ ปังขาวปันละเอียดนั้นผมจะใช่ตกแบบสปิวคับหรือทุ่นชิงหลิวนั้นแหละ ที่เลือกใช่เพราะ มันสะอาดแล้วสามารถผสมเหยื่อไล่กลิ่นกับปลาได้ง่ายคับ เวลาเราผสมเหยื่อพวกนี้เราจะค่อยๆผสมหัวเชื้อทีละน้อยแล้วลองตกดู ถ้ากินช้า หรือปลาเล็กเข้า ก็ต้องเปลี่ยนกลิ่น หรือ ผสมกลิ่นให้น้อยลง จะประสบการณ์คับ ถ้ากลิ่นแรงมากๆ ปลาเล็กจะลุมคับปลาใหญ่จะไม่เข้ากินเหยื่อเลย แต่ถ้าปลาเล็กไม่เข้าเหยื่อเรา ผมมักจะโดนตัวใหญ่ๆเสมอเลยคับ การผสมเหยื่อปังขาวปั่นละเอียดก็ทำง่ายๆคับ หาที่ฉีดน้ำสัก 1 อันคับ ใช้น้ำบ่อผสมกลิ่นเทียมสักนิดคับลองใส่ทีละน้อยๆนะคับแล้วเขย่าดูก่อน แล้วลองดมดูเหมือนกินไวท์นั้นแหละคับ ถ้ามีกลิ่นฟุ้งขึ้นมาก็ใช้ได้เลยอย่าให้แรงไปนะคับเดียวจะปรับเหยื่อยาก ก็ใช้ฉีดพรมปังขาวจนชุ่มหมาดๆคับผสมให้ชื้นให้ทั่วเลยคับจะดีมากๆ ยิ่งนิ่ม ยิ่งดีคับ แต่อย่าให้เละนะคับ ถ้าเละแล้วจะปั่นเบ็ดไม่ติด แล้วไม่ควรนวดเหยื่อนะคับ ให้แบบฝุ่นๆนั้นแหละคับจะดีมาก พอเราปั้นติดเบ็ดลงน้ำแล้วมันจะค่อยละลายออกช้าๆ ตามที่เราปั้นคับถ้าแน่น ก็อยู่นานถ้าไม่แน่นก็หลุดเร็ว ส่วนปังปั่นทั้งขอบผมจะใช้ผสมกับรำอ่อนคับ ในส่วนครึ่งต่อครึ่ง แล้วก็เหมือนเดิมคับพรมน้ำนิดหนึ่งให้ชุ่มๆ แล้วปั้นใส่ตะกร้อตี สูตรนี้ผมใช่ตกปลานิลและปลาอื่นๆได้ใหญ่ๆมาหลายตัวแล้วคับใส่กับตระก้อวิ่งจะดีมากยิ่งตัวเล็กๆยิ่งดีคับเพราะปลากินแล้วไม่ระแวง
เทคนิคนี้คงจะทำให้เพื่อนนักตกปลาหลายๆท่านที่ตกปลาเกล็ดแล้วไม่รุ่ง ลองเอาไปปรับดูได้คับ แล้วถ้าท่านอื่นมีไรจะเสริมก็ร่วมกันได้เลย
ปล. อันนี้เป็นประสมการ์ณส่วนตัวใช้ตกปลาเกล็ดหลายๆที่แล้วได้ผล