หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

งั่งตาแดง
เข้าเรืองเลยนะครับ เมื่อประมาณปี 52-53 เพื่อนผมเป็นหนี้ผม  สามพันกว่าบาท เพื่อนบอกว่าไม่มีเงินใช้จึงเอาพระมาขัดดอก แล้วสุดท้ายก็หักหนี้กันไป ผมว่ากำขี้ดีกว่ากำตด ผมรู้อยู่แล้วว่าไม่ได้อะไรแน่นอนก็เก็บพระไว้ แต่สุดท้าย วันนึงเกิดสงสัยเลยเอาไปให้ผู้รู้เกี่ยวกับเรื่องพระเค้าดูให้ ปรากฎว่า เค้าบอกว่าไม่ใช่พระ เป็นพ่องั่งผมก็อืม งั่งก็งั่ง ว่าแต่ขายได้เท่าไหร่ คนดูบอกไม่ซื้อ ให้เก็บไว้ แกบอกว่าให้คุณทางด้าน ความเหนียวอยู่ยงคงกระพัน แล้วก็มีเสน่ เรื่องก็จบแค่นี้ครับ เงินสามพันกว่าบาทไม่ได้อะไรเลย แล้วก็เก็บพ่องั่งที่บอกไว้ที่ชั้นเก็บของ ในบ้านพักของบริษัท

จนเมื่อปี 58 ผมลาออกจากงาน ก็เก็บของเตรียมย้ายงาน ย้ายบ้าน ก็ไปเจอพ่องั่งอีกครั้ง คราวนี้ไม่มีที่เก็บ และคิดว่าเป็นของไม่ค่อยดี ไม่ควรเอาเข้าบ้าน เลยบอกพ่องั่งในใจว่า อยู่ในลิ้นชักหน้ารถแล้วกันจะได้ไปเที่ยวเพื่อเจอสาว ๆ นะ 555+
แล้วก็ได้เจอผู้หญิงคนนึง ขับรถผ่านหน้าร้านขายอุปกรณ์ตกปลาของผม ผมก็คิดขำ ๆ ในใจว่า ขาว สวย หุ่นดี พ่องั่งจัดให้หน่อย เดียวจะเลี้ยงเหล้าขวดไก่ตัว สรุปไม่ถึง 2 สัปดาห์ ได้สมใจเป็นคนสวยมาก ผมไม่หน้าจะได้ ต้องแก้บนกันยกใหญ่

แล้วก็เริ่มเกิดเรื่องแปลก ๆ มีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตผม ทีละคนสองคน ทั้ง ๆ ที่ผมก็ทำงานประจำเย็นก็มาเปิดร้ายจำหน่ายอุปกรณ์ตกปลา ว่างก็ไปตกปลา  แต่ดันมีผู้หญิงเข้ามาทัก แม่ม่ายบ้าง แม่ล้างบ้าง สาวๆ บ้าง นับไปนับมา 4-5 คน พร้อมกันไปๆ มาๆ แรกๆ ผมก็ชอบมากครับ มีอยู่คนนึงคุยเฟสกันขำๆ ก็เลยชวนกันไปกินข้าวปรากฏว่า กินข่าวเสร็จขึ้นรถได้ ผมถามกลับเลยหรือไปไหนต่อมั้ย ตอบผมว่าง่วงนอนอยากนอนแล้วก็หลับในรถครั้งแรกเลยคุยกันไม่ถึง 10 วันก็เสร็จผมเลยครับ จัดให้ชั่วคราวไปเลย 2 ชม.

พอคบหลายคนมากหลังๆ ผมแทบไม่มีเวลา ปลาก็ไม่ได้ไปตก แต่ทุกคนดีมากครับ ไม่มีใครบุกบ้านใหญ่เลย มีแต่ตีกันเอง นี่แหละครับปัญหาใหญ่เลย จนผมเริ่มเบื่อละ พอจะไปตกปลาก็หาว่าไปหาคนนั้น อีกคนก็บอกว่าไปหาคนนี้  ไม่เป็นอันตาจะตกปลาไหนจะบ้านใหญ่ ขนาดผมอยู่บ้านใหญ่อยู่กับลูกกับเมีย ยังไม่วายหาว่าไปอยู่กับอีกคน ปวดตับตลับเมตร