หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

    สวัสดีครับเพื่อนนักกีฬาตกปลาทุกท่าน ผมมีแนวคิดที่อยากจะถ่ายทอดให้กับนักกีฬาตกปลาทุกท่านได้ทราบครับเผื่อจะเป็นการพัฒนากีฬาตกปลาให้ดีขึ้น
    ก่อนอื่นขอเล่าประวัติโดยย่อครับ ผมเป็นคนสมุทรปราการ เริ่มตกปลาตั้งแต่ประมาณปี 2528 จนปัจจุบันก็ 20 ปีแล้วเห็นวงการตกปลามานานมีทั้งดีและไม่ดีครับ  ตกมาเยอะจนวันหนึ่งก็รู้สึกสงสารปลาที่เราตกขึ้นมาแล้วก็ปล่อยไปเพราะว่ามันบาดเจ็บตอนเราปลดเบ็ด  เป็นแผลใหญ่ครับ บางตัวกินลึกถึงกระเพาะหรือลำคอปลดไม่ได้ต้องตัดเบ็ดก็มี แต่เชื่อมั๊ยครับปล่อยไปมันก็ไม่รอด หรือปลดเบ็ดได้บางตัวไปโดนเส้นเลือดใหญ่ปลดได้ก็ตาย ซึ่งหลายๆตัวที่เคยเกิดกรณีอย่างนี้เป็นปลาที่หายากและเป็นปลาเกมส์ที่ควรจะสงวนไว้ครับ
    หลังจากนั้นก็เลยมีความคิดที่ว่า ทำอย่างไรให้ปลามันบาดเจ็บน้อยที่สุด เพื่อเป็นการอนุรักษ์ปลาเกมส์ที่สำคัญ เช่นปลาบึก  กระโห้ หวายเผือก ฯลฯ ให้มันอยู่ในบ่อให้นักตกปลาได้ลุ้นกัน  ก็เลยลองบีบเยี่ยงเบ็ดให้แบนติด หรือหักออก ลองตกดูว่ามันจะแตกต่างกับเบ็ดมีเงี่ยงตรงใหนบ้าง 
      การทดลองเริ่มต้นโดยใช้บ่อปลาของผมเองซึ่งเลี้ยงปลาเกร็ดกับปลาสวายอยู่ที่สระแก้ว (ประมาณ 6-7 ปีที่แล้ว) และก็ทดลองตกที่บ่อเลี้ยงปลาของเพื่อนแถวลาดกระบัง ทดสอบว่าเวลามันกินเบ็ดลึกจะปลดเบ็ดได้มั๊ย เนื่องจากว่าปลาเลี้ยงจะกินเบ็ดลึกมาก  ผลที่ได้เป็นที่น่าพอใจครับ ตอนเย่อไม่มีหลุด ไม่ว่าจะกินเบ็ดลึกแค่ใหนหรือเบ็ดติดตรงไหนก็สามารถปลดได้โดยง่ายและปลาก็บาดเจ็บน้อยมากเพราตอนปลดไม่มีเงี่ยงเบ็ดไปฉีกเนื้อปลาตรงไหนเลยและที่สำคัญคือปลาไม่ตื่นมาก สามารถกินอาหารที่เลี้ยงต่อได้ ใครเลี้ยงสวายจะรู้ครับคือถ้าเราตกปลาในบ่อที่เราเลี้ยงแล้วปล่อยกลับ มันจะไม่กินอาหารไปสามวันเลย เนื่องจากมันกลัวและบาดเจ็บ ทำให้น้ำเน่าเลยต้องถ่ายน้ำกันอุตลุด
    หลังจากทดลองในบ่อตัวเองและของเพื่อนอยู่พักหนึ่ง ได้ผลเป็นที่พอใจ ก็เลยลองตกตามฟิชชิ่งปาร์คทั่วไปดูบ้าง ทดลองในสภาพที่ต่างกัน ดูว่าอุปสรรคในบ่อตกปลาจะทำให้สิ่งทึ่นักตกปลากังวลคือเบ็ดหลุดเกิดขึ้นได้มากน้อยแค่ไหน  ผลก็คือ เบ็ดหลุดมีน้อยมากครับ แต่ว่ามีเคล็ดก็คือต้องทำให้สายตึงอยู่ตลอด ห้ามหย่อน และประเด็นสำคัญที่สุดก็คือ เหยื่อที่เราใช้ตก ปลาจะกินต่อเนื่องไม่กลัวเหยื่อ ผมเคยตกได้ตัวที่มีตำหนิตอนเช้าแล้วปล่อยไป ตอนบ่ายตกได้อีกแล้ว จำได้เนื่องจากมันมีตำหนิไม่เหมือนใคร แล้วเหยื่อที่ไปตกก็ไม่ต้องคอยเปลี่ยนตามใคร  ใช้เหยื่อเดิมตลอดไม่มีใบ้ครับ
    สรุปแล้วก็คือ เงี่ยงเบ็ดไม่มีประโยชน์อะไรมาก การตกปลาโดยใช้เบ็ดไร้เงี่ยง ไม่มีผลแตกต่างในทางลบ มีแต่ข้อดีครับ เลยอยากให้เพื่อนนักกีฬาลองพิจารณาในข้อคิดเห็นและประสพการณ์ของผมแล้วลองดูครับ ปลาเป็นสิ่งมีชีวิตมีความรู้สึก เวลาผมถือคันเบ็ดผมจะสำนึกอยู่ตลอดเวลาว่าเราคือนักกีฬาไม่ใช่นักล่า ต้องเอาใจเขาใส่ใจเราแล้วเราจะประสบความสำเร็จครับ  ขอบคุณครับ
มนสูรย์