ภาพที่ 1
...... จดหมายเหตุจากหมู่บ้าน บทรำพึงถึงคนเมือง.....
....ผมขอโทษ ผมผิดเอง.....
นานมากแล้วที่ผมไม่ได้แวะเวียนมาที่ห้องบทความ อาจจะเกือบสองปีแล้วกระมัง........วันนี้มีเรื่องมาเล่านิดหน่อยครับ
...เมื่อวานขณะที่ผมกำลังนั่งเข้าคิวรอตรวจอยู่นั้น ก็มีคุณน้าท่านหนึ่งเดินมาถามในเชิงต่อว่า
" คุณมีอภิสิทธิ์อะไรที่มานั่งหัวแถว ทั้งๆที่คุณเพิ่งเข้ามาเมื่อกี้ " นั่นเป็นคำถามของเขา
" น้ำหนัก ความดัน ประวัติ คุณก็ยังไม่แจ้งพยาบาล หรือว่าคุณมีใบนัด...? ถ้ามีก็ต้องเข้าคิวต่อท้ายซิ " เขาพูดต่อ
" ใช่ ๆ ๆ มาหลังก็ต่อหลังเลย " เสียงผู้ที่นั่งรอท่านอื่นๆ เห็นคล้อยตาม และเกิดการวิพากษ์ประมาณสอง-สาม นาที
" เอ่อ ขอโทษนะคะ " พยาบาลร่างท้วมลุกขึ้นโบกมือเพื่อขอชี้แจง
" คือว่า คุณพี่ท่านนี้แกมาถึงเป็นคนแรกนะคะ แกมาถึงตอนตีสี่ครึ่ง ด้วยอาการปวดท้อง และก็ได้บัตรคิวเป็นคนแรกด้วย "
" แต่ตอนนั้นยังไม่มีแพทย์ แกก็เลยกลับไปนอนรอในรถ และตอนที่แพทย์มาแล้วคนที่รับบัตรคิวคนที่สองก็ยังไม่มาด้วยซ้ำ "
" คุณพี่แกเข้าพบแพทย์แล้ว และแพทย์ให้ไปตรวจปัสสาวะ พอกลับมาก็ให้ไปอัลตร้าซาวด์และเอ็กซ์เรย์ด้วย "
" ตามหลักต้องเป็นคิวการตรวจต่อเนื่องค่ะ น้องพยาบาลก็เลยให้แกไปนั่งตรงนั้น "
ความจริงก็มีการพูดกันอีกสักพักหนึ่งจากผู้ที่มานั่งรอคิวและมีการอธิบายเพิ่มเติมจากพยาบาลท่านนั้น แต่เพื่อความสบายใจผมจึงพูดบ้าง
" หมอครับ ( ผมหมายถึงพยาบาล ) ผมขอไปนั่งตรงโน้นครับ " ผมพูดพรางชี้มือไปที่เก้าอี้ตัวสุดท้ายของแถว นั่นคือลำดับที่หก
" ป้าขยับมานี่เลยครับ เอ้าน้องขยับมาด้วยเดี๋ยวผมนั่งตรงนั้นเองครับ " ผมลุกขึ้นยืนด้วยอาการปวดท้องแล้วเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตัวสุดท้าย
" มีอะไรกันเหรอครับ ลั่นเชียว " แพทย์ผู้ตรวจแง้มประตูออกมาดูพร้อมกับตั้งคำถามถึงเสียงเซ็งแซ่เมื่อกี้ แต่ยังไม่ทันที่พยาบาลจะอธิบายให้ฟัง
" อ้าว พี่มาแล้วเหรอ เชิญเลยครับ " แพทย์ท่านนั้นเหลือบมาเห็นผมนั่งอยู่ก็เลยกวักมือเรียกให้เข้าไปตรวจต่อ
ผมจึงลุกขึ้นเดินตามท่านเข้าไปในห้องตรวจด้วยอาการหลบสายตาของท่านอื่นๆ.........เฮ้อ ผมยอมรับผิดครับ
..........ไกลบ้าน.....
แก้ไข 25 มิ.ย. 59, 07:28
1
) 