หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

ผ่อนรถยนต์ ราคา 700,000 บาท 5 ปี เท่ากับคุณได้ทำเงินหายไป 1.3 ล้านบาท ในการออมเงินในหุ้น

คนความคิดคนเล่นหุ้น
ตอน คนพยายามรวย ต้องเอาชนะหน้าตาทางสังคม

ผมมีโอกาสได้คุยกับเด็กรุ่นใหม่หลายคน พอสมควรจะพบว่า เด็กจบใหม่เดี๋ยวนี้จะตั้งเป้าหมายการเกษียณตนเอง หรือ ไม่ต้องทำงานค่อนข้างเร็วเหมือนผมในอดีต อิๆ คือ อายุ 40-45 ปี ฉันจะไม่ทำงานแล้วครับ

แต่หากเป็นเด็กจบใหม่ที่ลงทุนในหุ้นแล้ว เค้าเหล่านั้นแสวงหาความเป็นอิสรภาพ ไม่ต้องมีเจ้านาย ไม่ต้องมีใครมาบังคับ อยากไปไหนก็ไป ฟังดูมีความสุขมากเลยครับ

แต่ไม่ใช่ทุกคนจะทำได้ ยกเว้นคนที่มีฐานะดีมาก่อนแล้วพอสมควร แต่ชีวิตคนทำงาน แบบคนส่วนใหญ่ละ จะเป็นไปได้เร็วแค่ไหน

อุปสรรคใหญ่ อันหนึ่งที่คนทำงานต้องเจอ คือ หน้าตาทางสังคม ครับ เด็กจบใหม่ที่เพิ่งก้าวเข้าสู่วัยทำงานเดี๋ยวนี้นิยมมีรถยนต์กันเร็วมากครับ หรือ ต้องมีคอนโดของตัวเอง หรือ ต้องเปลี่ยนโทรศัพท์รุ่นใหม่อยู่ตลอดเวลา

ทั้งๆที่เพิ่งก้าวเข้าสู่วัยทำงาน ยังไม่รวมเรื่อง มาตรฐานการใช้ชีวิตที่สูงขึ้นทั้งการกิน และ การเที่ยวนะครับ

ผมจะยกตัวอย่าง ว่าซื้อรถยนต์ 1 คัน คนทำเงินหายไปมากแค่ไหน ดูรูปประกอบเอานะครับ ผมยกตัวอย่างว่าหากเราซื้อรถราคา 700,000 บาท ผ่อนเป็นระยะเวลา 5 ปี เพื่อแลกกับความสบาย

แต่ต้องเพิ่มเวลาในการเดิมทางมากขึ้น และค่าใข้จ่ายต่างๆตามมา รวมถึงการด้อยค่าลงของรถยนต์ในระยะเวลา 5 ปีต่อจากนี้

ผมทำค่าใช้จ่ายแบบหยาบๆมาให้ดูนะครับ จะพบว่าการซื้อรถยนต์แบบดาวน์ 25% เราจะขาดทุน 39% ต่อปีรวม 5 ปีเราจะขาดทุน 91.2% ซึ่ง คนซื้อรถยนต์ส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้คิดถึงหรอกครับ

คราวนี้มาดูว่า นักลงทุนที่พออยู่รอดในตลาดหุ้นได้แล้ว เราจะคิดถึงค่าเสียโอกาสของเงินที่ซื้อรถยนต์ และเวลาในการเดินทางที่ได้คืนมา จากการเดินทางด้วยรถไฟฟ้าแทน

แต่คนที่ซื้อรถยนต์แบบเงินกู้ จะขาดทุนเป็นเงินรวมกับค่าเสียโอกาสในรอบ 5 ปี สูงถึง 9.2 แสนบาท ถึง 1.3 ล้านบาทเลยทีเดียว

หรือจะพูดให้ดูน่ากลัวหน่อยก็คือ การซื้อรถยนต์ราคา 7 แสนบาท เท่ากับเราทำเงินหายไป 1.3 ล้านบาท

เราพอเห็นอุปสรรคที่ขัดขวางคนพยายามรวยไหมครับ หน้าตาทางสังคมบางอย่างอาจทำให้เราจนนานขึ้นในอนาคตครับ

คนภายนอกอาจจะมองว่าคนเล่นหุ้นนี่ต้องรวยมากแน่เลย ซึ่งผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่เคยนำเงินออมในหุ้นมาใช้จ่ายเลยแม้แต่บาทเดียวตลอดระยะเวลาเกือบ 10 ปี

ชีวิตทุกวันนี้ผมก็เป็นลูกจ้าง หรือ คนทำงานปกติ เลี้ยงพ่อแม่ ด้วยกระแสเงินสดที่มีในแต่ละเดือน เงินออมระยะยาวก็ต้องแยกออกไปให้ชัดเจน

อย่าอาย เพราะ เราแต่งตัวธรรมดา
อย่าอายเพราะเราไม่มีรถขับ
อย่าอายเพราะเราใช้โทรศัพท์รุ่นเก่า
อย่าอายเพราะเรากินอาหารข้างทาง

แต่จงอายที่เราไม่มีเงินเก็บไว้ทดแทนบุญคุณ พ่อแม่ที่เลี้ยงเรามา

และจงอายเวลาที่ต้องกู้เงินเพื่อให้ตนเองดูดีในสายตาคนอื่น

และสุดท้ายจงอายที่เราเอาชนะใจตนเองไม่ได้

การลงทุนในหุ้นสมัยนี้ มีเงินแค่หลักหมื่นก็เริ่มเก็บออมได้แล้วครับ

อยู่ที่ว่าคุณอายคนอื่นไหม และทำไมต้องอาย มันเงินของเราแท้ๆ
  จริงๆๆแล้วที่ผมต้องการจะบอกคือว่า การที่เราซื้อรถโดยที่ไม่จำเป็นมากที่จะใช้ เช่นตามบ้านๆๆเห็นเค้ามีก็อยากมีบางคนขับรถไม่เป็นก็อยากอวดอ้างแค่นี้ครับ ส่วนเล่นหุ้นแค่เป็นอีกทางเลือกที่ยกตัวอย่างมา ผมก็เล่นไม่เป็นหรอกครับ แค่อยากให้พอเพียง ครับ ขอบคุณครับ