หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

ความชอบในการใช้คันชิงหลิวตกปลาเกล็ด เป็นเรื่องง่ายๆ แต่สิ่งที่ยากที่สุด

หลังสัมผัสอรรถรสของความเรียบง่ายและสันโดษ คือการทอดทิ้ง เลิกเล่น..

เลิกบุหรี่ง่ายเสียกว่าการเลิกตกปลา

ด้วยคันชิงหลิว ..เราไม่ได้ติด การใช้คันหรือการได้ปลา

แต่เราติดความเป็นธรรมชาติ และความเรียบง่าย

ยิ่งการได้สัมผัส เดินทาง ไปลองหมาย ทุกสภาพ ทั้งคลองแม่น้ำ

อ่างเก็บน้ำเขื่อน ..ได้เดินทางใกล ใกลขึ้น และใกลออกไปข้ามจังหวัด

ข้ามภาค อย่างไม่มีเหตุผล

มีทั้งความสมหวังและผิดหวัง ค่าใช้จ่ายสูงลิบ แต่ความสุขของการได้พบสิ่งแปลกๆใหม่ๆ ทำให้รู้ว่า

ทุกสิ่งไม่มีกฎเกณท์ ไม่มีรูปร่างแน่นอน ที่บอกว่ามันต้องเป็นอย่างนั้น มันต้องอย่างนี้

..ทุกคนรวมทั้งผม ..ไม่มีใครถูก..ซักคน ..ลองออกจากกะลา ...แล้วจะเข้าใจมัน ว่า จริงๆแล้วเราตกปลา

เพียงแค่ได้เข้าใกล้แก่นความเป็นธรรมชาติที่ง่ายๆในการใช้ชีวิตแค่นั้นเอง

...ติดแล้วเลิกยาก เพราะความสุขสันโดษมันเกาะกินทั่วหัวใจเสียแล้ว อิอิ

เริ่มที่option เลยละกัน

คันชิงหลิว

คันชิงหลิวตกปลาเกล็ดน้ำจืด ถ้าเอาจริงๆแล้วจะมีตั้งแต่ 7 ฟุตจนถึง 21ฟุต
ถ้าอ่านตามที่เขียนข้างคันเบ็ด บางคนจะบอก 210( 7 ฟุต) , 240 (8 feet) , 270(9 feet)…..…
สำหรับคนหุมหลิวจะมีคนละ7-8 คัน เพื่อเลือกใช้ตามสถานการณ์ แหล่งน้ำ ความลึก ..แต่สำหรับหมู่เฮา
ซื้อเอาใว้ซักสองคันเผื่อแฟนคันนึงพอแล้ว !(จ่อมแก้ง่อมมะดาย)
คันชิงหลิวจะประกอบด้วยท่อนประกอบเป็นคันมี 4-5 ท่อน หดเก็บสั้นกิดลิดแต่รูดออกมายาวเฟื้อย
ใช้งานได้สะดวกทุกแหล่ง พกสบายไม่เปลืองเนื้อที่ (พกเข้าอ่างแม่ตีบ คนเก็บตังส์กะผ่อบ่าหัน ….5555 )

เลือกใช้
เป็นคัน (1)วัสดุจำพวกไฟเบอร์ ถ้าเฮาลองจับคันออกมาทดสอบสะบัดๆ จะอ่อนและดีดกลับบ่าค่อยใว
คันมันอ่อนล้ำไป วัดปลาไม่ค่อยทัน แต่ก็ใช้ตกปลาเล็กตามแหล่งน้ำได้ทุกที่ พอใช้ได้ครับ
ดีกว่าเบ็ดกระป๋องหน่อย ที่มีขายในบ้านเฮา คันราคาถูกที่สุดทุก ขนาดความยาว ราคาจะอยู่ช่วง 70 – 150 บาท
มีขายที่ร้านตกปลาบ้านเฮาทุกร้าน

คัน (2) วัสดุคาร์บอน ผสมไฟเบอร์ คันชนิดนี้ราคาแพงกว่าคันไฟเบอร์ มีความแกร่ง เบา แรงงัดสูงกว่า
คันคืนตัวใว ดีกว่าคันไฟเบอร์มาก เป็นที่นิยมสำหรับนักตกปลาเกล็ดแบบชิงหลิว มีขายในบ้านเฮาหลายยี่ห้อ
เลือกได้ตามความพอใจ ข้อแตกต่างคันไฟเบอร์กับคันคาร์บอนก็ตอนที่เฮาลองสะบัดคัน
คันคาร์บอนมันจะดีดปลายใวกว่า หรือบางคันมันจะพิมพ์แปะใว้ข้างคันว่าเป็นคาร์บอนกี่เปอร์เซ็นต์
ราคาก็คงต้องหลัก 200 บาท UP ที่ผมเคยซื้อก่อ 220 –800 บาท แล้วแต่รุ่น ยี่ห้อ และอารมณ์เจ้าของร้าน
ราคาหลักพันก็มีเยอะ เลือกเอาตามกำลังทรัพย์และความหุมครับ แต่แนะนำถ้าหุมมากๆให้มีใว้หลายๆคัน
จะได้เลือกใช้งานได้ทุกสถานการณ์ ปลามันบ่าค่อยเลือกยี่ห้อกับราคาคันเบ็ด แต่เราต้องเลือกเพื่อการใช้งาน
บางคันมีที่จับหุ้มยางไฮโพรอนนุ่มมือ บางคันไม่มี บางคันมีห่วงเหล็กที่ *** คันใว้ผูกสายเซฟตี้
(เด๋วจะว่าเรื่องของสายเซฟตี้อีกทีเนาะ ทีหลังก่อน ) คันยิ่งยาวยิ่งหนัก ถ้าเจอยิ่งยาวแล้วเบา
รีบซื้อเลยเนอะ

คันไม้ไผ่ อันนี้เป็นของญี่ปุ่นเขา ราคาคงพอๆกับไม้ตีกอล์ฟ บ่าเกยหันของจริงครับ แต่ที่อ่านๆมา
กะคึดว่าแพงมากๆ เพราะมือโปร ทางด้านทำคันเบ็ดชิงหลิวเป็นคนทำขึ้นมาขาย (HANDMADE BY CRAFTSMAN)
ไม้ไผ่ก่อต้องหาเฉพาะที่ แล้วต้องนำมาตากแดดผ่านกรรมวิธีเป็นปีๆ เพื่อฮื้อมันคงรูปและแกร่งแต่นุ่มนวล
ดูล้ำค่า แต่งลวดลาย ที่จับคันก่อสวย หันแต่ในรูป งามแต้ๆ
(ซักกำจะมี ก้านลาน พ่อง รอก่อนเน้อ ! จะได้ตั้งชื่อ วิธีตกปลาแบบ GARNLARN CARPFISHING….555 )

ส่วนคันวัสดุอื่นๆ ที่เคยอ่านผ่านๆตามาพ่อง จะเป็นคันหลิวที่ใช้จ่อมปลาทะเลตามชายฝั่ง
จะเป็นพวกโบรอนผสมพ่อง กราไฟท์พ่อง อันนี้ผมก่อบ่าค่อยชัดเจนนะครับ
ใผฮู้กะช่วยชี้แจงตวยว่ามันทำจากวัสดุพวกนี้แต้ๆก่อ คุณสมบัติ ข้อดีข้อด้อย มันเป๋นจะได
แต่ที่ฮู้มาก่อมีแค่คันคาร์บอนด์เพราะหมู่เฮาใช้กั๋นนักขนาด

คันชิงหลิว จะต้องมีใหมที่ปลายของคันเอาใว้ต่อสายเอ็น เพื่อความอ่อนตัวของคันเวลาวัดและสู้กับปลา
บ่าดีเอาออกเน้อ
บางคนเอาใหมออกเปลี่ยนลูกหมุนแทนเพราะกลัวว่าเวลาสู้ปลาแล้วมันจะหลุด ผูกสายเอ็นยาก มันมีวิธี
เดี๋ยวค่อยอู้เทคนิคนี้ทีหลัง คันชิงหลิวตกปลาเกล็ดกับคันตกกุ้ง ก่อคือคันเดียวกันครับ ใช้ร่วมกันได้
การใช้คันหลิวตกปลาเกล็ดใหญ่ๆ ทริปหนึ่งๆควรสลับคันบ้าง เพราะถ้าอัดปลาใหญ่ติดต่อกันบ่อยๆ
คันก่อจะล้าได้เหมือนกัน เฮาบ่าได้ใช้แขน หัวใหล่ ลำตัวมาออกแรงอัดปลาเหมือนคันสปินนิ่งหรือเบทคาสติ้ง
แต่เฮายกคันใว้ ฮื้อคันมันดีดตัวรับน้ำหนักงัดปลาเอง อ่อนสยบแข็งว่าอั้นเตอะ
มีบังคับปลาพ่องก่อแค่โยกแขนข้อมือเท่านั้น คันมันจึงรับน้ำหนักเต็มๆ
พอแค่นี้ก่อนเนาะเรื่องคันชิงหลิว บะเด๋วจะเบื่อ แต่มีแหมนักเน้อ หมู่เฮา

ทุ่นชิงหลิว
ทุ่นชิงหลิวที่หมู่เฮาเกยหันตามร้านขายอุปกรณ์มันมีหลายแบบ บางครั้งหมู่เฮาบางคนบ่าฮู้ว่าจะเลือกแบบไดดี
แม่นก่อ
มันมีหลักการง่ายๆ สำหรับการเลือกใช้ทุ่นให้เหมาะกับแหล่งน้ำที่หมู่เฮาจะไปจ่อมปลา จากที่ผมได้อ่าน
จากเทคนิคตกปลาเฮระ เขาแนะนำดังนี้
- ความเร็ว ความรู้สึก(sense) ของทุ่นเมื่อปลาเข้ากินเหยื่อ เลือกที่ ขนาดตัวทุ่น (body)
- ทุ่นใหญ่ ตัวถ่วง (sinker)ใหญ่ ทุ่นเล็กตัวถ่วงก็เล็ก (ตัวถ่วง=ลูกหมุน / ตะกั่ว)
- ทุ่นเล็ก / ผอมเรียว เหมาะสำหรับน้ำตื้น( shallow depth) , ทุ่นใหญ่ ยาวหรืออ้วนเหมาะสำหรับน้ำลึก
(deep place)
- ทุ่นเล็ก / ผอมเรียว เหมาะสำหรับหมายที่ปลามีน้อย หรือกินระแวง กินเบา , ทุ่นใหญ่
สำหรับหมายน้ำลึกที่มีปลามากๆ กินเหยื่อง่าย
- ทุ่นยาว เรียว เหมาะสำหรับหมายลมแรง
- เลือกหน้าตัดสายเอ็นให้เหมาะสมกับทุ่นชิงหลิว สายเอ็นหน้าตัดใหญ่ใช้ทุ่นชิงหลิวใหญ่
สายเอ็นเล็กใช้ได้ทั้งทุ่นเล็กและทุ่นใหญ่

ทุ่นชิงหลิวที่มีขายตามร้านอุปกรณ์ทำมาจากวัสดุหลายแบบ คือ
ตัวทุ่นชิงหลิว (body) ต้องมีคุณสมบัติที่ เบาและลอยน้ำ
- ทำจากไม้
- ทำจากขนนกยูง
- ทำจากขนเม่น
- ทำจากพลาสติค
หางทุ่นชิงหลิว ( top)
- ทำจาก celluloid
- ทำจาก ไฟเบอร์
- ทำจากไม้
ขาทุ่นชิงหลิว ( foot ) สำหรับทุ่นที่มีขา
- ทำจากไม้
- ทำจากไฟเบอร์
สีที่ใช้พ่นทาทุ่นชิงหลิว ต้องเป็นสีกันน้ำ หางทุ่นควรเป็นสีสะท้อนแสง
ข้อสีของหางทุ่น – จำนวนข้อสีไม่จำกัด ขึ้นอยู่กับสภาพของทุ่นชิงหลิวแต่ละชนิด
ถ้าเป็นทุ่นชิงหลิวแบบญี่ปุ่นซึ่งเป็นทุ่นยาวมีขาทุ่น มักจะมีข้อสีหางทุ่น 8-13 ข้อ
ขอพูดถึงทุ่นที่มีขายตามร้านอุปกรณ์บ้านเฮาที่เป็นทุ่นชิงหลิวแบบมีขาจากจีน ตัวทุ่นผอมกว่าสปีดใวกว่า
อธิบายง่ายๆว่า เมื่อเหยื่อเคลื่อนตัวถ้าทุ่นมีแรงต้านน้ำมาก
จากช่วงเวลาที่เหยื่อเคลื่อนออกไปมันสื่อให้เรารู้ช้ากว่าการใช้ตัวทุ่นที่ต้านน้ำน้อย
ซึ่งตัวทุ่นต้านน้ำน้อยก็คือผอมกว่าเรียวกว่า
ถ้าเป็นทุ่นชนิดและแบบเดียวกันก็จะพิมพ์ที่ข้างตัวทุ่นเป็นเบอร์ต่ำสุด เช่น ทุ่นเบอร์ 1,2,3 ทุ่นเบอร์ 3
จะมีตัวทุ่นอ้วนกว่า แรงต้านน้ำย่อมมากกว่าเบอร์ 1 การเลือกใช้จึงต้องอยู่ที่หมู่เฮาว่าจะจ่อมปลา
แบบหน้าดิน หรือ แบบลอย หรือแค่ผิวเรี่ยๆหน้าดิน ถ้าจะจ่อมแบบหน้าดินมันก่อต้องฮื้อชุดถ่วง(
sinker)วางแมะกับผิวดิน ชุดถ่วง(sinker)ที่หมู่เฮานิยมใช้กันก่อจะมีลูกหมุนและตะกั่วแบบฟิวส์
แบบหนีบและแบบเม็ด

ข้อดีของการจ่อมปลาแบบหน้าดินที่ตัวถ่วงวางแมะกับผิวของดินมันเหมาะกับปลาหากินตามหน้าดิน เช่นปลายี่สก

นวลจันทร์ ปลาใน ซอกเกอร์ เป็นต้น ใซ้หาอาหารตามหน้าดิน ตัวถ่วงวางติดหน้าดิน
มันก่อบ่ายะฮื้อส่วนใดส่วนหนึ่งของปลาที่เข้ามากินเหยื่อโดนสายเอ็นหรือตัวถ่วง

ทุ่นมันก่อจะขยับเฉพาะที่เหยื่อและตัวถ่วงมันขยับเต้าอั้น บ่าใช่สายหลีดมัดขอเบ็ด
(trace)ไปโดนครีบปลาทุ่นเลยขยับ พอวัดขอเบ็ดก่อเกี่ยวโดนท้องโดนนอกปาก อันนี้ตามหลักแล้วถือว่าบ่าถูกต้อง

ที่ถูกต้องของการตกปลาเกล็ดก่อคือต้องมีขอเบ็ดเกี่ยวในปาก
[ตามที่นักตกปลาเกล็ดทางบ้านเขา(ญี่ปุ่น)ที่ผมอ่านมาถือกัน เบ็ดต้องมีเกี่ยวในปากปลาที่ตกได้

ส่วนปลาเขาก่อพักก่อนปล่อยคืน บ่าเอามาใว้ เพื่อฮื้อมีปลาจ่อมถึงลูกถึงหลานหมู่เขา
หมู่เฮาก่อเลือกเอาว่าจะทำตามเขา หรือ จะเล่นแบบสไตล์บ้านเฮา บ่ามีอันไดผิด

มันอยู่ที่สำนึกและความเหมาะสมของแต่ละคนที่เลือกจะเป็น บ่าดีไปซีเรียสกับเรื่องนี้
เพราะปลาอ่างที่หมู่เฮาไปจ่อมก่อคือปลาที่หมู่เฮาเลี้ยงแล้วนำไปปล่อย ถ้าเป็นปลาแปลกๆ

ปลาธรรมชาติที่มีปริมาณน้อย สมควรปล่อยไปเถอะครับ หมู่เฮามีตังส์นัก ซื้อกินเอาก่อได้
เซี่ยงตังส์บ่ากี่บาท แลกกับการที่เฮาได้มีปลาหายากคงอยู่ตามธรรมชาติหื้อแพร่เชื้อพันธ์ของเขานักๆ

..เก็บความภูมิใจใว้กับตัวเก่า บ่าต้องหื้อไผฮู้ไผหัน ของจะอี้อยู่ในใจครับ >

สำหรับปลาประเภทที่ปากยื่น เช่น ตะเพียน นิล ก่อบ่ามีปัญหาสำหรับการจ่อมแบบหน้าดิน
เพราะปลาตระกูลนี้สามารถใซ้หาอาหารกินตามหน้าดินได้สบาย

(ปรกติแล้วปลาตะเพียน
มักจะชอบหากินระดับกลางๆน้ำจนถึงผิวเรี่ยๆหน้าดินมากกว่า รักสะอาด ชอบเหยื่อหอมๆ
บ่าเหมือนปลานิลที่หากินดะ ซ๊กม๊ก กินไปเรื่อย ชอบเหยื่อคาวๆสาบๆแต่เวลาปลานิลกินเหยื่อ มารยาทดีขนาด

มีดูดมีเม้ม ซี๊ดดด ทุ่นขยับสม่ำเสมอกว่าปลาตะเพียนนัก ปลาตะเพียนชอบโฉบเหยื่อ ไม่ค่อยนิ่ง

ทุ่นเลยขยับไม่เป็นจังหวะที่สม่ำเสมอ แม่นก่อ หมู่เฮาหลายคนตวัดคันบ่าค่อยทันกะมี เนาะ… จึ๊กๆ จึ๊กๆ
เดี๋ยวโหย่งขึ้นยาวๆ สั้นๆเดี๋ยวมุดลง อ่าๆๆ)


ปลาเกล็ดทุกชนิดชอบหากินที่หน้าดิน เมื่ออยู่ใกล้ฝั่ง เพราะมีบ่อยมากที่ได้ปลาจีนจากการตกหลิว
ก่อฝั่งมันตื้นๆแล้วมันจะโผล่หัวมายะหยัง บะเดี่ยวโดนแม่นปืนสอยแน่ แต่ก่อมียกเว้นพ่อง
สำหรับบางหมายที่น้ำลึกและยังมีกอผักอยู่ตลิ่ง แบบนี้ปลามันก่อขึ้นมาหากินข้างบนเหมือนกัน
ธรรมชาติบ่าค่อยมีอะหยังที่มันตายตัว เนาะหมู่เฮา ดูแม่ญิงสิ หาความแน่นอนบ่าดั้ย เฮ้อ เฮาอกหักตึงวัน!

ในการตกปลาเกล็ดแบบสองขอ
ตามหมายธรรมชาติถ้าหากจะเอาจริงๆแล้วเราจำเป็นต้องออกหมายตั้งแต่เช้าตรู่ก่อนพระอาทิตย์ขึ้นยิ่งดี

เพื่อทำการอ่อยเหยื่อและเวลาช่วงเช้าถึงสายๆจะเหมาะที่สุดในการตกปลาเกล็ด
สังเกตุได้ว่าช่วงเช้าและช่วงเย็นปลาเกล็ดจะเข้ามาหากินใกล้ฝั่ง
นักตกปลาเกล็ดส่วนมากจะนั่งตกตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นค่ำ ไม่ขยับหาหมายบ่อย และโดยมากแล้วจะมีหมายประจำ

นั่งเฝ้าเป็นวันๆ ไม่ขยับเขยื่อนไปใหน มีแค่ร่มกันแดดอันเดียวนั่งกลางแดดเปรี้ยงๆทั้งวัน
เพราะหมายตกปลาที่ดีๆส่วนมากมักไม่ค่อยสะดวกสบายเท่าไหร่นัก จึงนับว่านักตกปลาเกล็ดแบบสองขอ

เป็นคนอดทนที่สุด ในบรรดานักตกปลาหลายๆแนวที่มีอยู่ในบ้านเรา
การเลือกหมายที่ดีในการนั่งตกปลาเกล็ด

- ไม่ควรมองทุ่นย้อนแสงแดดเพื่อเวลามองทุ่นจะได้ไม่ต้องฝืนสายตายามแสงแดดจัดๆ
นั่นคือเลือกนั่งตำแหน่งที่ไม่หันหน้าประทะทิศทางแสงแดดตรงๆ

- ในเวลาที่ลมพัด คลื่นน้ำจัด การจุ่มปลายคันชิงหลิวลงในน้ำเพื่อรอเวลาปลามากินเหยื่อคือวิธีที่ดีที่สุด
โดยให้รักษาสายเอ็น ที่อยู่ระหว่างจุดผูกคันจนถึงจุดล็อคทุ่นหลิวให้สายหย่อนน้อยที่สุด
ยิ่งสายเอ็นหย่อนมากความใวในการตวัดคันเมื่อปลากินเหยื่อ จะช้ามาก จนวัดปลาไม่ติด
รักษาสายเอ็นไม่ให้ตกท้องช้าง โดยกำหนดที่จุดตำแหน่งลงเหยื่อให้พอดีสายพอตึงไม่หย่อนมาก
ทุ่นเป็นอิสระเซทความลึกของทุ่นหลิวพอดีถูกต้องไม่ใช่ใช้คันดึงให้ทุ่นตั้งระดับ ลงเหยื่อที่เดิมทุกครั้ง
เลือกความยาวคันชิงหลิวให้ถูกต้องเหมาะสมกับหมาย เซทสายเอ็นให้จมน้ำ

- การอ่อยเหยื่อ ต้องอ่อยระหว่างตัวเรากับจุดลงเบ็ด และไม่ควรอ่อยครั้งละมากๆ
ไม่ควรอ่อยเหยื่อก้อนใหญ่สาดกระจายไปทั่วทุกทิศทาง
เราควรอ่อยเหยื่อเป็นก้อนที่จุดเดียวเท่านั้นก่อนที่จะเริ่มประกอบคันเบ็ดชุดปลายสาย
การอ่อยจะใช้วิธีปั้นเป็นก้อนนิ่มๆขนาดเท่าใข่ไก่ใบเล็ก ลูกเดียว
แล้วโยนลงจุดกึ่งกลางตัวเรากับจุดลงเหยื่อ ถ้านั่งตกแล้ว
นานๆไปก็ให้ใช้เหยื่อปั้นเป็นก้อนเล็กๆเท่ากับที่หุ้มขอเบ็ดดีดไปตำแหน่งที่ลงเหยื่อ
เพื่อให้เป็นจุดสนใจของปลาเพิ่มขึ้นแต่อย่าทำบ่อยให้ใช้เฉพาะตอนที่ปลาเงียบ ไม่เข้า เท่านั้น
หรือใช้วิธีสาดเหยื่ออ่อยโดยการละลายเหยื่อลงกับน้ำในภาชนะให้ละลายเป็นน้ำแล้วสาดกระจายให้ฝุ้ง
ในบริเวณที่ลงเบ็ด
วิธีสาดเหมาะกับหมายที่เป็นบ่อตกปลามากกว่าหมายธรรมชาติเพราะการใหลเวียนของน้ำบ่อมีน้อยกว่าหมายธรรมชาติ
ปลาบ่อมักจะเป็นปลาเขี้ยวๆ หรือปลาที่กินเบาๆระแวงเบ็ด
การให้อาหารเป็นก้อนอาจทำให้ปลาสนใจเหยื่ออ่อยมากกว่าเหยื่อหุ้มขอเบ็ด แต่กับปลาหมายธรรมชาติ
ไม่ต้องกลัวว่าปลาจะอิ่มเหยื่ออ่อย
เพราะปริมาณปลาและนิสัยเข็ดเบ็ดไม่เหมือนปลาบ่อโดยสิ้นเชิงการอ่อยจุดเดียวจึงควรลงเป็นก้อนเพื่อให้ปลามา
รุมกินเรียกว่าปลาเข้ารวมฝูง ทำให้ตกได้ง่ายกว่า
ที่เหลือก็แค่อ่านทุ่นให้ทะลุปรุโปร่งก็แล้วกันได้ตวัดคันกันสนุกมือทั้ววันแน่

- สำหรับหมายธรรมชาติที่เรายังไม่เคยลงเบ็ดตกปลามาก่อน พึ่งมาครั้งแรกว่างั้นเถอะ ก่อนปักหลักลงเบ็ด
ต้องเดินดูหมายปลาให้เจอก่อนค่อยเข้าประจำหมาย โดยสังเกตุจี้ปลาให้ดี แยกให้ออกว่าอันใหนจี้ของปลา
อันใหนฟองแกสใต้น้ำ ถ้ามีความสามารถแยกแยะจี้ปลาว่าเป็นจี้ปลาอะไรยิ่งแจ๋ว
หรือการสังเกตุการขึ้นน้ำของปลา ถ้าเป็นหมายธรรมชาติจะชัดเจนมาก
การสังเกตุง่ายมากๆทั้งพรายน้ำที่ปลาขึ้น หรือ จี้ขึ้นเป็นเม็ด เป็นฝูง
ถ้าแยกไม่ออกระหว่างจี้ปลากับฟองแกส ก็ให้มองหาหมายที่เป็น ตอไม้ กอไม้ ต้นไม้ที่ยืนในน้ำ ง่ายๆก็คือ
แหล่งที่คาดว่าเป็นบ้านของปลาเกล็ด แต่ต้องสะดวกในการลงเบ็ดด้วย ไม่ใช่ลงไปกี่ไม้ๆก็ติดตอทุกดอก
ยังงี้วัยรุ่นเซ็งเลย ทดสอบง่ายโดยใช้สายเอ็นผูกตะกั่วที่ปลายสาย
แล้วลองลากใต้น้ำบริเวณที่หมายตาใว้เพื่อทดสอบพื้นใต้น้ำ แค่นี้ก็รู้สภาพพื้นใต้น้ำว่าเป็นอย่างไร
ให้เลือกทำเลอยู่ในมุมที่เงียบที่สุด ถ้าเลือก *** งๆพรรคพวกเล่นตะกร้อ ขอพวง จะดีมากๆครับ
ระดับน้ำก็สำคัญ ถ้าเลือกได้ควรอยู่ที่ระดับ 1 ม. – 2 ม. จะเหมาะมากๆ
เพราะระดับนี้ปลาเข้าหมายกินเหยื่อได้ดี และทุ่นแสดงอาการได้ใวกว่า
ถ้าหมายธรรมชาติน้ำลึกมากๆจำเป็นต้องใช้ทุ่นใหญ่ขึ้น ถ้าตกหน้าดินก็ต้องใช้ตัวถ่วงใหญ่ขึ้น
ปลาที่เข้ากินเหยื่อก็ย่อมระแวงมากเพราะน้ำหนักเหยื่อจากตัวถ่วงเพิ่มมากขึ้น
สายเอ็นก็มีแรงต้านจากคลื่นใต้น้ำที่เคลื่อนตัวไปมา โอกาศได้ปลาใหญ่ที่กินเหยื่อเบาๆจึงมีน้อยลง
นอกจากโชคดีเจอปลาใหญ่ที่ไม่เคยเบ็ด ตะกระ ยังงี้ทุ่นใหญ่แค่ใหน ก็จมแพรบให้วัดได้เต็มปาก
ก็ถือว่าเรามีโชค..เอาตัวขึ้นมาให้ได้ก็แล้วกัน น้ำลึกๆ ปลาใหญ่ๆ
เจอแบบนี้มันวิ่งให้เราเหงื่อตกมาหลายคนแล้ว
ถ้าเป็นประเภทปลาจีนก็โชคดีหน่อยเพราะมันสู้เบ็ดไม่รุนแรงชอบวิ่งที่ระดับกลางน้ำถึงผิวน้ำแต่ถ้าเจอยี่สก
นวลจันทร์ธรรมชาติระดับสองโลอัพกับคันหลิวละก็ ถึงแขนห้อยเชียวครับ วิ่งสู้ฟัดทั้งมุดทั้งว่ายไปมา
ยิ่งยี่สกนี่มีกระโดดน้ำให้หวิวตะคริวเกาะอดีนาลีนเล่นซะยังงั้น สาวกยี่สกคงซึ้งดี

- มีนักตกปลาสองขอเก่งๆตามบ่อตกปลาเกล็ด พูดคุยให้ฟังว่า การจะตกปลาเกล็ดให้ได้ตัวอย่างที่ตั้งใจ ต้องมี
ลักษณะดังนี้ คือ …ดูหมายปลาเป็น …เตรียมอุปกรณ์ และเหยื่อพร้อมและเหมาะสม
…เซทเทคนิคถูกต้องสำหรับหมายแต่ละที่รู้ว่าปลาบ่อต้องเล่นยังใงปลาอ่างต้องเล่นอย่างไรปลาแต่ละหมายนิสัยค
ล้ายกันแต่สิ่งแวดล้อมต่างกันทำให้พฤติกรรมต่างกัน …อัดปลาเป็น รู้จังหวะ น้ำหนัก ไม่ใช่จะงัด
อัดอย่างเดียวควรมีผ่อนมีตาม …เป็นคนมีมารยาท ช่างสังเกตุ นิ่ง รู้จักการรอ
ที่สำคัญอย่าโจมตีคนตกแข่งขันปลาบ่อ ให้สำนึกกันซักหน่อยว่าเทคนิคที่เขาพัดตะนามาให้เล่นกัน
ส่วนมากมาจากมือปลาบ่อทั้งสิ้น อย่าไปดูถูกกัน …จำใว้ๆ…ฮึ่มม คันเขี้ยวปนหมั่นใส้บ่ะ! ฮานี้บ่ะเฮ้ย

เกร็ดเล็กๆน้อยๆ

- ใช้สายหลีดมัดขอเบ็ด มีแรงดึงต่ำกว่าสายเมนที่ผูกคันเสมอ เช่น สายเมน 15 lbs. สายหลีดมัดขอเบ็ดอาจใช้
10-12 lbs

- กรณีไม่สามารถหุบคันชิงหลิวเก็บได้
อาจเนื่องจากขอเบ็ดติดหินติดตอแล้วต้องดึงคันให้ขอเบ็ดหลุดหรือให้สายหลีดขาด
ผลปรากฏว่าตอนเก็บคันหดเก็บไม่ได้ ให้ใช้ไฟลนที่ข้อต่อท่อนที่ติด
ลนห่างๆพอให้ความร้อนทำให้ข้อต่อขยายตัว แล้วค่อยๆดันท่อนชิงหลิวเก็บ
อย่าลนไฟใกล้ๆไม่งั้นท่อนหลิวตรงจุดนั้นอาจหัก หรือเสียหาย ถ้ามี แอร์กัน หรือไดน์เป่าผม ก็นำมาเป่า
ยิ่งดีกว่าไฟลน ควรทำอย่างระมัดระวัง

- ความยาวสายเมน ควรให้ยาวมากกว่าความยาวของคันชิงหลิวไม่เกินหนึ่งศอก มากกว่านี้จะลำบากในการวางเหยื่อ
ถ้าสั้นกว่าความยาวของคันชิงหลิวยิ่งไม่ดี เมื่อต้องอัดกับปลาเกล็ดใหญ่
ควรมีความยาวเหลือพอให้ตั้งคันสู้ปลา ถ้ามุมคันหลิวอยู่ใกล้แนวนอนมากเท่าไหร่
โอกาศสายเอ็นขาดจะมากกว่ามุมแนวตั้งคันมากๆ กรณีนี้คือคาดว่าสายเอ็นที่ใช้เอาปลาอยู่แน่นอน
ไม่ต้องโยนคันถือสายเซฟตี้

- ขอเบ็ดตกปลาเกล็ดเลือกใช้ตามใจชอบ ส่วนตัวของผมชอบยี่ห้อมารูตะ คินริว เพราะคม บาง วัดทะลุได้ใวดี
แต่ข้อเสียคือเจอตอแล้วง้างง่ายมาก แต่มีวิธีทำให้แกร่งโดยการชุบแข็ง
คือการนำมาเป่าด้วยไฟความร้อนสูงเช่น ไฟจากหัวเชื่อมแกส หรือจากอะไรก็ได้ที่ให้ความร้อนสูง
เป่าลนจนขอเบ็ดแดง แล้วนำลงไปชุบในน้ำมันขี้โล้(น้ำมันเครื่องเก่าๆที่ไม่ใช้แล้ว) แล้วนำไปลนไฟอีกรอบ
แล้วนำมาวางย่างบนเตาไฟฟ้าที่อุณหภูมิ ซัก 150 องศา
แล้วนำมาลงน้ำมันขี้โล้อีกทีก็ได้ขอเบ็ดที่แกร่งขึ้นไม่ง้างง่าย ถ้ายุ่งยากก็ซื้อเก็บใว้เยอะๆ
มัดเตรียมใว้มากๆก่อนออกหมายเพื่อความมั่นใจ

- ลูกหมุนเลือกใช้แบบกระปุกจะดีกว่าแบบเกลียว ไม่ต้องเอาแบบ ball bearing
ก็ได้เพราะอันนั้นเหมาะกับการตีเหยื่อปลอม เอาแบบธรรมดาตัวละบาทนั่นแหละครับ ให้มีหลายๆขนาด
ตะกั่วควรมีใว้ใช้หลายๆแบบ แบบหนีบ แบบเม็ด แบบบาเรล แบบฟิวส์ แบบหลอด แบบแผ่น
ซึ่งหาซื้อได้ตามร้านตกปลาทั่วไปทั่วราชอาณาจักร ห้ามนำมาทานเล่นนะครับเดี๋ยวติดคอ!

ใครที่ใช้สายยางเอวกางเกงมาผูกต่อๆกันเป็นสายเซฟตี้ระวังใว้นะครับ
เพราะถ้าเจอปลาใหญ่วิ่งจัดๆตามอ่างเก็บน้ำ เช่นยี่สก เอาไม่อยู่แน่ เพราะยางรัดเอวกางเกง
ถ้ายืดถึงระยะของมัน ก็จะกลายเป็นผ้าธรรมดาๆ ปลาวิ่งอีกนิดเดียว สายเอ็นขาดผึง ชัวร์..




ขออภัยนักลิขสิทธิทั้งหลายด้วยครับที่ไม่ได้บอกที่มาของภาพประกอบ เพราะภาพเหล่านี้ผมเก็บรวมๆกันใว้
สะสมมาเรื่อยๆตั้งแต่เริ่มศึกษาการเล่นชิงหลิว เพราะแถวหล่ะปูนนี้หาคนเล่นหลิวยากมาก ไม่ค่อยยอมรับกัน
เลยต้องหาความรู้เอาเองทั้ง ตระเวณดูคนที่ใช้หลิว หนังสือตกปลาญี่ปุ่นและอินเตอร์เนท
พอเล่นมาถึงจุดที่คิดว่าน่าจะชวนคนอื่นเล่นบ้างเพื่อหาสมัครพรรคพวกเพิ่มกลุ่มคนเล่นหลิว
เลยถือว่าแบ่งปันความรู้เพื่อส่วนรวม สำหรับบางคนที่อยากทดลองเล่นเท่านั้น อย่าไปคิดอะไรมากนะครับ
ก๊อบด้วยความบริสุทธิใจครับ...ฮ่าๆๆ

หนังสือตกปลาบ้านเราด้วยครับ..บทความของอาจารย์ดำเนิน ผมไม่แน่ใจว่าเป็น นิตยสารนักตกปลาหรือกีฬาตกปลา
ขออภัยอีกครั้ง อีกท่านก็ ร้านเบ็ดโอชิมาที่ลงบทความคันชิงหลิว ขออภัยที่ลืมชื่อหนังสือ
คือผมไม่ได้ซื้อหนังสือตกปลาอ่านนานมากแล้ว เล่มเก่าๆก็ขาย บริจาคตอนเลิกตกปลาหลายๆครั้ง แอ่ๆๆ ..

ถ้าเจ้าของมาเห็นก็ฟ้องร้องท่านเจ้าบ้านได้เลยนะครับ
ผมเป็นลูกบ้านครับ..แฮ่

สำหรับการเลือกใช้คันหลิวขนาดใหญ่ๆยาวๆ ระดับ 6 เมตร(ที่ผมแอบเห็น เป็นคันโพล
มีท่อนประกอบไม่น่าจะต่ำกว่า 9 ท่อน (อันนี้ผมนับไม่ชัวร์นะ ) เจ้าของบอกว่าได้มาตอนไปทำงานที่เมืองนอก
) เน้นการอัดปลาด้วยสายใหญ่ระดับยี่สิบปอนด์ กับบิ๊กเกมส์ อันนี้ต้องใช้กำลังทั้งลำตัวจริงๆครับ
เรียกว่ายืนงัดโซ้ยกันสดๆกลางแดดเลย ต้องใช้การจิ้มตูดคันที่พุงสองมือจับคันแน่น งัดๆๆ โยกๆ รั้งๆ
ใครได้เห็นอย่างที่ผมไปเห็นมา งัดยี่สกที่อ่างห้วยขี้นก พิกัดน้ำหนักเกือบเจ็ดกิโลหลังชั่งเสร็จ
อยากโดดเข้าไปร่วมงัดจริงๆ สะใจมาก เหงื่อแตกซิกทั้งคนตกและคนเชียร์ มันส์

   
ลืมไปอีกอย่าง เรื่องอ่อย..
อ่อยเหยื่อลูกเท่าส้มมะเกี้ยง น้องๆส้มโออะคับ เบ้อเริ่มเฮิ่มโยนใกล้ ตูม! ลูกเดียว
แล้วตามด้วยลูกขนาดส้มเขียวหวานอีกสอง ใกล้ๆกันตามแนวขนานฝั่งแต่เลยออกไปด้านนอกหน่อยๆ

เพื่ออ่อยบิ๊กเกมส์โดยเฉพาะ สำหรับบิ๊กยี่สก อันนี้จากที่ผมเห็นนะ
ยังใงก็พลิกแพลง ค้นหาวิธีการเอาเองจะดีที่สุด
...ที่ผมเล่าๆให้อ่านกัน มันเป็นการแชร์ประสบการณ์ที่ไปเห็นมามากกว่า ..ของจริงครับ
ไม่ได้อ้างอิงจากตำรา แต่เวลามันเอาความจำหลายๆส่วนในสมองผมไปเยอะพอสมควร เลยขาดตกบกพร่องไปเยอะ

..แต่ก็จะพยายามมาเล่าให้ฟังมากๆ เผื่อคนที่อ่านจะมีใจให้คันชิงหลิวบ้าง อ่ะนะ จะได้ยอมรับกันบ้าง
เวลาถือคันหลิวเข้าบ่อที่มีเซียนสองขอปลาวัด ...บางครั้งผมต้องแอบบบบ ที่มุมที่สุดของบ่อ ได้ตกแต่ปลาซิว
เข้าไปใกล้ๆเซียนสองขอสปิน(ไม่)นิ่งไม่ได้อ่ะ เดี๋ยวพี่แกวัดเบ็ดปลิวมาเกาะลูกกะตา ซวยเลย
เราคนเล่นหลิวต้องค่อยๆวัด เบาๆนิ่มๆ เหยิมๆ ....ฮ่าๆๆ ไปกันไม่ได้เลย

ทุ่นแบบนี้ตอนไปนั่งตกตามอ่างที่ลมพัดแรงๆตลอดเวลา คลื่นน้ำไหลตลอด ทุ่นจะตั้งตรง ไม่ต้านคลื่นน้ำ

ความใวของทุ่นจึงปรกติ เห็นการเคลื่อนใหวตอนปลาตอดเหยื่อเหมือนกับตอนไม่มีคลื่นน้ำ
ผมลองแล้วได้ผลพอใช้ครับ ถ้าเป็นทุ่นแบบตัวยาว จะเอียงเวลาคลื่นน้ำจัดๆ อ่านอาการปลาตอดเหยื่อไม่ออก
ดูยาก

ลองใช้ดูนะครับ ถ้าไม่มีขายก็ทำเอาได้ครับ ยาวๆหน่อย อย่างต่ำซักคืบ จะได้ตั้งทุ่นกันง่ายๆ

โดย หลวงต้น

ดูวิธีตั้งทุ่นเพื่อตกปลาเกล็ดกันครับ

a คือวิธีลอยเหยื่อใช้ตกกับปลาที่หากินเหนือหน้าดิน สามารถไล่ระดับสูงต่ำหาตำแหน่งการกินเหยื่อ
เหยื่อที่ใช้นิยมเหยื่อเป็ฯเช่น กุ้ง ใข่มด แมลง หรือเหยื่อรำนวดก้อนเล็กๆ
ปลาเกล็ดที่หากินใกล้ฝั่งเหนือหน้าดินขึ้นไปตามระดับความลึกมักมีขนาดเล็ก ที่หน้าดินมักจะบิ๊กๆกว่า
เขาว่ามางั้นนะ
b คือวิธีตั้งระดับเลี่ยๆหน้าดิน
c d e คือระดับหน้าดิน แต่ลักษณะสายหน้าต่างระดับเพื่อแยกแยะพลิกแพลง ตามลักษณะของหมายที่เข้าไปตก
นิสัยของปลาและขนาดของมันอย่าลืมว่าปลาใหญ่มักกินเบาเสมอ จำนวนปลาหมายนั้นชุม และอื่นๆอีกมากมาย
ที่นำเสนอนี้เป็ฯเพียงส่วนหนึ่ง มันยังมีอีกมาก มากๆจนเรียนกันไม่จบไม่สิ้น
และยังต้องการการพัดตะนาไปอีกเรื่อย อยู่ที่จะบอกกล่าวแนะนำกัน ช่วยเหลือพัดตะนาเทคนิคกันมากน้อยแค่ใหน
ผมขี้เกียจพิมพ์มันเมื่อยนิ้วเพราะใช้จิ้มดีด
แต่จะพยายามให้ทุกคนที่สนใจการตกแบบสองขอได้พัดตะนาเทคนิคไปด้วยกันไม่มีปิดบังครับ
เพราะมันเรียนกันไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีใครรู้มากไปกว่าใครถ้าไม่ได้ฝึกหัดทดลองให้พื้นฐานแน่นๆ
ไม่มีเซียนครับ มีแต่นักตกปลา โม้จัง แหะๆ

บ้านเราเรียกความยาวเป็นเมตรครับ
เช่น คัน 2 เมตร 70 = 9 ฟุต อะไรประมาณนี้

ยังมีที่ผมเขียนรายละเอียดไม่ครบ และอ่านแล้วสับสนอยู่พอสมควร
ตอนแรกจะเขียนเล่นๆให้หมู่เฮาอ่านกันเพลินๆ ไม่จริงจัง สาระเกินไป
ก็เพื่อนทำเวบนี้เลยช่วยหาอะไรมาลงเล่นกันสนุกๆ เป็นว่าอ้ายศักดิ์ทำลิงค์เสียแล้ว 5555
.....เอาเป็นว่าตรงใหนที่ผมเขียนผิด สับสน ก็โพสต์ถามกันเองเลยครับ
ถ้าผมไม่รู้ก็จะไปถามเซียนสองขอแล้วมาเล่าสู่กันฟังอีกที

เซียนท่านไม่หวงความรู้เลยครับ เพราะเขาบอกว่า ตกปลาเรียนกันไม่สิ้นสุด เราบอกเขา เขาฝึกเรียนรู้
จนวันหนึ่งเราก็ต้องเรียนรู้จากเขาเช่นกัน

 
วิธีผูกสายเอ็นกับคันหลิวโดย
1. ทบปลายสายเอ็นที่จะใช้เป็นสายเมน ยาวซัก 10 cm.

2. ผูกเงื่อนตายธรรมดาเป็นห่วงเล็กให้ยาวลงมาจากรอยทบสายซัก 1-2 cm. ก็ได้แต่อย่าให้ยาวกว่านี้
เช็กเงื่อนให้แน่น

3.มัดเงื่อนตายอีกห่วงนึงให้แน่น โดยทิ้งช่วงห่างของห่วงให้ยาวออกมาจากเงื่อนแรกซัก 4 cm.
แล้วตัดเศษเอ็นที่เหลือทิ้งไปซักหน่อย

4. ใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้สอดเข้าไปในห่วงใหญ่ จับสายเอ็นลอดออกมา
เพื่อให้เกิดห่วงที่จะมัดกับปลายใหมคันชิงหลิว

คล้องห่วงที่ได้เข้ากับใหมปลายคันหลิว แล้วค่อยๆดึงให้แน่น
อาจมัดเงื่อนตายที่ปลายใหมคันหลิวอีกทีเพื่อป้องกันสายเอ็นที่มัดไม่ดีรูดออก
ลองดึงตรวจเช็คความแข็งแรงของเงื่อนและสายเอ็นอีกที

ถ้าต้องการเก็บชุดสายเอ็น ก้เพียงแค่ดึงห่วงเล็กที่อยู่ด้านบน เงื่อนก็จะคลายตัวง่ายๆ
แล้วจึงเก็บชุดสายเอ็นใว้ใช้คราวต่อไป


หน้าหนาว น้ำเย็นจัด ปลาเกล็ดตามอ่างจะกินเหยื่อยากขึ้น
ลองอัดเหยื่ออ่อยหนักขึ้นอีกหน่อยในช่วงเช้าๆ เพราะปลาจะเข้าตอนใกล้เที่ยงถึงบ่าย
ช่วงเช้ากับช่วงเย็นมักจะห่างตัว
เหยื่อนิ่มมากขึ้นกว่าปรกติ หมักให้กลิ่นออกเปรี้ยวขึ้นจะกินใวกว่า
ใช้ทุ่นผอมๆ หรือเล็กลงในหมายเดิม เพราะปลามันกินห่างตัว
จากที่ผมสังเกตุและออกทริปช่วงนี้อะนะ จริงไม่จริง ก็ต้องลองดูครับ

หน้าหนาว ลองหาตกกุ้ง หรือตีเหยื่อปลอมล่อปลาล่าเหยื่อจะเวิร์คกว่าอีกนะ
ยอมรับเลยว่าตีเหยื่อปลอมนี่ก็ต้องศึกษาไม่รู้จบเหมือนกัน ไม่ง่ายเลย ใครขยันเดินก็คงสนุก
ตัวผมมันคนขี้เกียจเดิน ขอนั่งเฝ้าปลาเกล็ดดีกว่า

ตอนที่ผมเริ่มหัดตกปลาเกล็ด
ผมเที่ยวตระเวณตามบ่อแข่งขันและหมายอื่น ขอความรู้จากนักตกปลาเกล็ดทั้งมือบ่อและมืออ่าง
หมดค่ายกครูไปหลายดอก อิอิ และหาจากหนังสือตกปลาบ้านเรา.. มันยากส์มากๆ กว่าที่จะพอรู้วิธีตก

แต่ผมเลือกวิธีตกตามแนวผม ไม่ได้เน้นเอาปลา แต่เน้นที่รูปแบบที่นักตกปลาเกล็ดทั่วไปเขาทำกัน
จะให้ผมบอกวิธีตกปลาเกล็ดด้วยวิธีอื่นใหมละ ? นอกจากการใช้ทุ่นชิงหลิวเป็นสื่อแล้ว
ยังมีวิธีอื่นอีกที่จะเอาตัวขึ้นจากน้ำ หรือการใช้ทุ่นหลิวแต่ใช้วิธีอื่น ที่หลายคนไม่รู้
ผมไม่ยอมรับวิธีที่ว่าซึ่งวิธีพวกนั้นไม่ผิดแน่นอน ดีกว่าแบบที่ผมแนะนำด้วยซ้ำ แต่มันมีประโยชน์อะไร?
ถ้าอยากได้ปลามากนักก็ซื้อเอาดีกว่า ผมไม่รวยอะ แต่หยิ่ง 555

ผมเข้าใจ ว่าคนที่กำลังหัดตกปลาเขาต้องการอะไร
เรื่องเทคนิคในการตกปลาเกล็ด มีให้อ่านแล้วที่เวบสยามฟิชชิ่ง และเวบฟิชชิ่งไทยแลนด์
แต่เทคนิคบางอย่างมาใช้กับตกตามอ่างบ้านเราไม่ได้ผล ผมก็เลยหามาเสริมเข้าไปอีก ยังมีอีกมาก
แต่ว่าแค่นี้น่าจะพอ เนาะ


เล่าให้ฟังอีกอย่าง..
ผมเชื่อ ..และมีเหตุผลมาสนับสนุน ว่าคนทางเชียงใหม่ ลำพูน ชอบตกปลากันมาก สืบทอดกันมานาน
และตกปลาเกล็ดเก่งๆกันทั้งนั้น เสียดายที่คนเก่งไม่เล่นเนท เข้าเนทมาก็ดูแต่รูปโป้ เฮ้อ..เสียดายๆ..!!!

จากบทความในวารสาร " พลเมืองเหนือ " ที่เคยอ่านเมื่อช่วงปี 46-47 ฉบับเท่าไหร่จำไม่ได้
ได้เขียนใว้ว่า
.... " ในสมัยอดีต ที่ผู้เขียนยังเล็กมาก
(ตอนนี้ห้าสิบกว่าขวบมั้ง)พ่อบ้านจะถือคันเบ็ดที่ทำจากก้านลานซึ่งมีความเหนียวมาก
สามารถโค้งคันจรดกันได้ ผูกด้วยสายในล่อน เกี่ยวปลาปลอมที่ทำมาจากตะกั่ว ฝังด้วยขอเบ็ดที่ดัดขึ้นมา
ยืนเหวี่ยงเหยื่อในน้ำเพื่อล่อปลา วันหนึ่งได้ สองตัวสามตัว ก็เป็นอาหารในเย็นวันนั้นได้สบาย
ด้วยเพราะในอดีต ทรัพยากรมีอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์ "...

การตกปลาเกล็ดด้วยทุ่น(ฟ่อม) ที่เชียงใหม่และลำพูนเรียกว่า การตกสองขอ
และผมไม่คิดจะเรียกว่าสะปิ๋ว เมื่อรู้ว่า ที่เชียงใหม่ ลำพูน ตกด้วยวิธีนี้มานานมากแล้ว
ไม่ใช่จะตามก้นใคร .. แต่เบ็ดฝรั่งเข้ามาทีหลัง ตอนนี้ก้านลานหายากมาก จะมีใครย้อนกลับมาใช้บ้าง คึดผ่อ



 
 

 
 

ผมขอค้านว่าอ่างธรรมชาติใส่ตะกั่วใหญ่ปลาบ่กินหรือกินช้า กินยาก อ่าง แม่หาด แม่อีไฮ ผมใส่ตะกั่ว 10-15

กรัม ตก2ขอใส่ทุ่นเสียบฟอส คืนหนึ่งได้เป็น 10 โลอัพ นวลจันทรื ยี่สก โดนตลอด ตะกั่วเล็กๆวัดปลาติดยาก

ถ้าเป็นอ่างที่อื่นก็ไม่รู้นะเพราะตกอยู่2อ่าง ปล. ขออภัยถ้าขัดแย้งกับคนส่วนใหญ่

โดย เซียน 2ขอ บ้านโฮ่ง

ยะหิ้ว..ดีใจครับ มีคนสองขอเข้ามาแจมด้วยกัน

เพื่อนๆผมตกสองขอก็ชอบใส่ตะกั่วใหญ่ครับ ไม่แปลกหรอกครับ มันพลิกแพลงตามวิธีของใครของมัน ผมถึงออกตัวว่า

ให้พลิกแพลงตามประสบการณ์ของใครของมันไงครับ เพื่อนผมเขาบอกว่าไม่มีตะกั่วเม็ด ทุ่นมันเอียงอะ 555

ที่แม่หาดแม่อีไฮปลาใหญ่และปลาเล็กเยอะมาก
ผมก้อเคยโดนปลาใหญ่กินคามือตอนทอยเหยื่อลงน้ำยังกะปลาสวายเลยครับ
เมื่อปีก่อนผมใช้คันหลิว 4.5 เมตรตกสองขอที่ฝั่งขวาสปินเวย์แถวก้อนหินใหญ่
โยนเหยื่อลงน้ำแต่ละดอกไม่ต้องรอให้เหยื่อถึงพื้นเลย ปลาเล็กเข้ามาชาร์ทเหยื่อตั้งแต่กลางน้ำ

และมีดอกนึงเหยื่อกำลังลงพื้น ถูกกระชากคามือ สายเอ็นขาดตั้งแต่ปลายคัน ไปทั้งชุด ไม่มีโอกาศได้วัดคัน
อึ้งไปเลย เพราะปลาเยอะมากๆ ใครได้ปลาใหญ่ต่ำกว่า 4 ตัวต่อวัน(ตะกร้อ) แสดงว่าต้องมีผิดพลาดแน่นอน

ผมจึงบอกว่าไม่แปลกที่ใส่ตะกั่วหนักๆปลาก็ยังกินนะครับ
ผมไปบ่อยเมื่อปีก่อนๆ

อย่างตอนที่ไปทริปหนึ่งปีที่แล้ว ที่แม่หาด มีผม พี่หลานร้านแจ็ค และ ท่านยุทธ
ที่ตอนนี้ไปเปิดร้านตกปลาที่แม่เมาะ (ขออภัยที่เอ่ยนามทั้งสองท่าน ) เซียนสองท่านขนคันไปตีตะกร้อ

ผมเลยจำเป็นต้องแยกตัวไปนั่งตกสองขอคนเดียวที่ใต้ต้นไม้ฝั่งขวามือของสปินเวย์ ฝั่งมันตื้นมากๆ

น้ำระดับเมตรต้องอยู่ใกล เจ็ดแปดเมตรจากฝั่ง ผมก็ต้องใช้คันสปินนิ่งเล่นสองขอ
ก็จำเป็นต้องใช้ตะกั่วเม็ดใหญ่ ทุ่นใหญ่เพื่อส่งเหยื่อ วันนั้นโดนปลาใหญ่ลากสิบครั้งได้มั้ง
ได้มาแค่สามสี่ตัว เลยบอกว่าไม่แปลกหรอกครับ ...ที่แม่หาด กะแม่อีไฮ พลิกแพลงเอาครับ

 
ขอบคุณครับ ที่เข้ามาชมกันผมดีใจมากๆ
ตกปลามันไม่มีอะไรตายตัวอยู่แล้วครับ เรามาแชร์ประสบการณ์กัน

เอ่อ ไม่ใช่ว่าตะกั่วใหญ่ปลาไม่กินหรือกินช้านะครับ ที่ผมอธิบายหมายถึงว่า
ตะกั่วใหญ่มันทำให้การอ่านทุ่นมันไม่ใว สำหรับบางหมาย มันมีผลนะ อย่างในบ่อตกปลา ผมมองว่างั้นครับ
แต่หมายธรรมชาติ ปลาไม่ค่อยโดนเบ็ด ไม่ระแวง บางคนไม่ใส่ทุ่น แต่ตีตะกั่วเปล่าๆ
ปลามันยังลากสายให้เราได้อักเลย จริงใหมครับ

เอ้า.. ติดลมครับ
ผมไปอ่านข้างบน เลยรู้ว่าแนะนำการเลือกใช้ทุ่นไม่ละเอียดพอ

เพิ่มเติมจาก คห. 3 นะครับ
..ถ้าหมายนั้นปลาชุมมากๆ ให้้เลือกทุ่นใหญ่ ถ้าทุ่นใหญ่ตัวถ่วงก็ต้องใหญ่
แต่ให้ดีต้องวัดขนาดตัวถ่วงให้เหมาะสม ใช้วิธีตะกั่วแตะหน้าดินดีที่สุดครับ
เทคนิคนี้เขาได้แนะนำในการตกปลาเฮระ ที่ผมได้อ่านมา ผมอธิบายไม่ละเอียดเอง ต้องขออภัยครับ
สงสัยใกล้ได้จบแล้วมังครับ ยาวที่สุดในชีวิตที่ผมเล่นเนทมา เพื่อเพื่อนๆทุกคนครับ

สำหรับ...หวังผลปลาใหญ่
- คันควรมีความยาว 2.7 เมตร ขึ้นไป ที่สายเอ็นเมน 8 -15 lbs.
คันยาวมากขึ้นขนาดสายเอ็นก็เพิ่มแรงดึงมากขึ้น สายเอ็นเมนจะใช้แรงดึงสูงเท่าไดก็ได้ครับ 8 lbs.
หรือ 50 lbs. ตราบใดที่อัดปลาแล้วคันไม่หัก (50 lbs.คันคงหักก่อนแน่นอน ) แต่ในความเป็นจริง

หน้าตัดสายเอ็นใหญ่จะมีปัญหากับทุ่นชิงหลิว และการรับความรู้สึกจากแรงกระทำที่เหยื่อมาถึงตัวทุ่น
จึงสมควรที่สายเอนเมนจะใช้ขนาดแรงดึง 8-15 lbs
จะได้ประสิทธิภาพสูงสุดในการถนอมคันและผลของการทำงานของตัวทุ่นชิงหลิว

-ผมขอฟันธงอีกว่าถ้าหลิวกับสองขอสปินนิ่งนั่งประกบคู่กัน คันชิงหลิวกินใวกว่า ...อาจมีหลายคนเถียง
ก็แล้วแต่นะครับทุกอย่างมีความเป็นไปได้ ..เพียงแต่ผมมีตัวอย่างที่พิสูจน์มาแล้ว
และวิเคราะห์สาเหตุที่คันชิงหลิวได้ปลาใวกว่าเพราะ การวางเหยื่อจะลงตำแหน่งเดิมทุกครั้ง
การวางเหยื่อลงน้ำนิ่มๆ ไม่มีเสียง ปลาไม่ตื่นไม่ระแวง
ที่ระยะจากฝั่งในรัศมีของความยาวคันชิงหลิวนะครับ

- ข้อจำกัดของคันชิงหลิวคือ ระยะการวางเหยื่อ การต่อสู้กับปลาขนาดใหญ่กับหมายที่มีตอไต้น้ำ

เกือบทั้งหมดที่ข้าเจ้าพูดพิมพ์ฮื้ออ่านกันเล่น เป็นการตกปลาเกล็ดตามอ่างเก็บน้ำเน้อครับเน้อ
บ่าดีเอาไปสูญกับการจ่อมปลาเกล็ดบ่อเน่อคับ

จ่อมปลาบ่อมันก่อคนละตำรากันอะคับ ปลาบ่อบ่าใช่จะกินดีกินดุเหมือนปลาอ่าง
ถ้าหมดบ่อมีเฮาคนเดียวก่อว่าไปอย่าง

ถ้าคนนักๆ หรือมีแมทช์แข่งมันคนละเรื่องกันเลย ไผที่คึดว่าจ่อมปลาบ่อมันง่ายๆ ก่อลองไปผ่อเน่อคับ
ไปฝึกฝีมือและสมาธิกัน

จะได้หันว่า ช่วงที่ปลากินห่าง มีแต่ต้นไม้ใบไม้เท่าอั้น
ที่สั่นพริ้วใหวไปใหวมาตามแรงลมที่พัดช่วงบ่ายๆ ส่วนคนที่เป็นนักจ่อมปลาแข่งในบ่อ
นั่งนิ่งจ้องทุ่นไผทุ่นมันบ่าใหวติงกันทั้งบ่อ นิ่งมากๆ ชำเลืองแลไปทางใดก่อเงียบบบบ วังเวง กัวว

!!!... แต่มันก่อเป็นความสุขแหมแบบนึ่ง... หันไปทางกรรมการก่อนั่งหาวหวอดๆ
คนที่เป็นโฆษกก่ออู้เอาอู้เอา ..ม่วนอยู่คนเดว 55555 ลองผ่อเน้อครับ อย่าไปหวังรางวัลเน้อคับ
ไปเอาความรู้และก่ออะไรอีกหลายๆอย่าง
...A LOSS IS A GAIN ครับ.....ลองผ่อ เน้อ

   
...ส่วนปลาอ่าง ตำแหน่งลงหมายสำคัญที่สุด ต่อให้อ่างนั้นมีปลาใหญ่เยอะแค่ใหน
ถ้าลงหมายไม่ถูกตำแหน่งนั่งทั้งวันก็ได้วัดแต่ปลาน้อยอาจมีโชคบ้างซักตัว แต่เทียบกับคนที่รู้หมายปลา
ดูหมายปลาเป็นแล้ว เราเสียโอกาศมากกว่าเขาไปเยอะพอสมควร

เดินสังเกตุหาหมายให้ได้ก่อนครับ แล้วอ่อย ที่เราอ่อยก็คืออ่อยไม่ให้ปลาออก สำคัญมากครับสำหรับปลาเกล็ด
ถ้าลงหมายถูกจุด แค่อ่อยเหยื่อก้อนเท่าไข่ไก่และดีดเหยื่อลงเหยื่อต่อเนื่อง โอกาศได้อัดตัวใหญ่ๆ
มีสูงมาก หลังจากได้อัดก็ต้องเอาตัวขึ้นให้ได้ ไม่ง่ายนะครับ
เอาตัวขึ้นมาแล้ว บางทียังมีปัญหาว่าจะเอาไปทำอะไรตั้งเยอะแยะ 5555555
ถ้าเป็นนักตกปลาก็เลือกเอาครับ ไม่ต้องสร้างภาพ อยากเอาก็เอา

ถ้าไม่อยากเอาก็คัดออกปล่อยไปบ้างก็ดี แล้วแต่สถานะครอบครัว อิอิ


สรุปให้ก็ได้ การตกปลาเกล็ดตามหมายธรรมชาติด้วยคันสปิวนั้นเราเน้นที่คันเบ็ดขนาดเล็กความยาวไม่เกิน 7
ฟุต มีแอ๊คชั่นอ่อน
เพื่อเวลาปลามากินเหยือเราเช็ดฮุกเบ็ดจะได้สนุกมีความรู้สึกว่าปลามีแรงดึงทำให้ได้อรรถรสในการตกปลาเก็ด

ส่วนรอกตกปลาควรเป็นรอกที่มีขนาดเล็กที่เหมาะสำหรับการตกปลาเก็ดใช้ขอเบ็ดเบอร์ 3-5 ก็พอ
ขนาดของทุนที่ใช้ตกก็ควรมีขนาดที่เล็กและเพียวเพราะปลาเก็ดขนาดเล็กมาฉวยเหยื่อจะทำให้ทุ่นมีลักษณะอาการ

เคลื่อนไหวแสดงว่ามีปลามาฉวยเหยื่อเราแล้ว ส่วน ตะกั่วตก นั้นควรมีขนาดเล็กไม่ตกโตขนาดเท่าหัวไม้ขีดไฟ
หรือไม่ต้องใส่ตะกั่ว เพียงอาศัยแค่ใช้ลูกหมุนให้มีขนาดใหญ่ก็สามารถใช้ได้ เราเรียกว่า ทู อิน วัน

ไม่มีตำราอ้างอิงให้ผมแอบอ้างเสียด้วย เอาใงดีครับ....
...ขอตอบแบบหลังดอยแล้วกันครับท่าน ....มั่วๆ ครับ
-----------------------
เหยื่อ ...ใช้เฉพาะ รำนวด จะผสมหัวอาหารหรืออะไรก็ได้ ที่เป็นรำนวดแล้วหุ้มขอเบ็ด ผมไม่ชอบ กุ้ง
ใส้เดือน ไข่มด เหยื่อเป็น ทุกชนิด มันง่ายไปครับ ก็พอมีสตังส์ซื้อปลากิน เพียงแค่อยากตกปลาอยากเอาชนะ
ด้วยทฤษฎีของตัวเองแค่นั้น ก็แล้วแต่ท่านนะครับ ทางใครทางมัน

อุปกรณ์ ....แนะนำชุดสองขอครับ สำหรับหมายกว้าง เพราะบางครั้งต้องใช้การโยนเหยื่อ
หรือบางหมายที่น้ำลึกจะใช้คันหลิวก็ได้ครับถ้าปลาตัวไม่ใหญ่มาก
คันสองขอจะใช้คันสั้นๆ 6-7 ฟุตหรือคันยาว 9-10 ฟุตแบบอุลตราไลท์ 6-10 lbs. (ยี่ห้อ
TIGA รุ่น ไลท์เอทช์)ก็ได้ ยี่ห้ออื่นไม่มีขาย ตามบ้านเฮาครับ ผมไล่ตระเวณหาแล้วครับ หรือว่ามี ?..
แนะนำด้วยครับ
-------------------------
หมายกว้างมีอยู่สองกรณี
คือ กว้างและระดับค่อนข้างลึกไล่ไปจนถึงลึก ที่ริมบ่อน้ำระดับเมตรกว่าๆ พอไล่ระยะออกไปจะลึกมากขึ้น
คือบ่อตกปลาบางที่ จะทำเป็นแบบขั้นบันได สองระดับ ที่ขอบบ่อและกลางบ่อ ถ้าเจออย่างนี้ แนะนำตกใกล้ๆ ครับ
ปลามักจะเลาะๆบริเวณริมๆบ่อ และให้พลิกแพลงแล้วแต่กรณี ของงี้ไม่ตายตัวครับ แต่ถ้าเจอลักษณะนี้
ผมมักเริ่มต้นด้วยวิธีนี้เสมอ ส่วนใหญ่ก็พอได้ตัวบ้างครับ ไม่บ่อยแต่ก็ไม่ถึงกับแห้ว
สังเกตุคนข้างตัวที่ได้ปลาบ่อยๆด้วยนะครับ ไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัวครับ ส่วนวิธีตก จะเล่นแบบเบ็ดวัด
หรือจะเล่นแบบตำราที่มีอยู่ตามหนังสือตกปลาก็แล้วแต่ตัวท่านจะเลือกครับ ทางใครทางมัน
....
ผู้ดี NGO ที่หลงเข้ามาอ่านแล้วงง ว่าเบ็ดวัดเป็นงัย ..ไม่บอก..ครับ

บ่อตื้นและ กว้าง อย่างเช่น บึงสารภีเชียงใหม่ บ่อหมวดฉัตรชัยลำปาง ริมบ่อลึกแค่ศอกกว่าๆ
ระยะสี่ห้าเมตรก็ศอกกว่า ระยะกลางบ่อ ลึกไม่ถึงเมตร อย่างนี้ โยนเหยื่อกลางบ่อเลยครับ น้ำตื้น
ปลามักหนีไปกลางบ่อ จะตกแบบทิชชู่ หรือ แบบทุ่นชิงหลิวด้วยวิธีตะกั่วแตะหน้าดินก็ได้ครับ
โอกาศได้ตัวจะมีสูงมากกว่าเมื่อเทียบกับการลงเหยื่อริมบ่อ ยกเว้นปลาแน่นบ่อมากๆ อย่างนี้โยนเหยื่อ
เฝ้าใกล้ๆก็ได้ครับ ไม่มีปัญหา และอย่าลืมพลิกแพลงตามสถานการณ์ครับ ไม่มีกฏตายตัวเช่นกันนนน

 
..มันไม่มีอะไรมาวัดมาตรฐานว่าใครเก่งจนคนอื่นเรียกเซียน
นอกจากพยายามทำตัวเอะอะให้คนอื่นมองว่าตนเองเข้าขั้นเซียน เห็นบ่อยตามบ่อตกปลา เห็นมาเยอะ เฉยๆครับ

ธรรมดาของคน
เทียบกีฬาบาสเกตบอล คนที่ยิงลูกบาสลงห่วงได้ไม่ถือว่าเก่ง แต่คนเล่นเก่งอาจไม่ได้ยิงลูกลงห่วงมากมาย

แต่จ่ายลูกเก่ง ใช้ทักษะได้คล่องแคล่ว เล่นเกมรับเก่ง
คนข้างสนามมองว่าเล่นเก่งเพราะเบสิคการคอลโทลลูกดีมาก ทางดีมาก อ่านเกมเก่ง
ท่าทางการเล่นแค่นี้ก็แยกคนเล่นเก่งกับคนหัดเล่นออก หัดเล่นก็ยิงลูกมั่วๆลงห่วงได้เหมือนกัน

วกกลับมาเทียบกับการตกปลามันก็แบบเดียวกัน เพราะตกปลาคือกีฬา ถ้าไปเทียบกับคนหาปลามันเปรียบกันคนละแบบ

นั่นแหละเซียนตัวจริง แต่กีฬาตกปลาต้องมีเบสิค มีรูปแบบ มีกติกา ทำได้แค่นั้น
ได้ปลาไม่ได้ปลามันอีกเรื่องนึง ดีกว่าเล่นมั่วๆ ครับ มั่วๆได้ปลา ก็มีบ่อย ผมก็มั่วบ่อย

หัดตกปลาครั้งแรกยังได้ปลาตัวใหญ่ แค่ปั้นเหยื่อตีตะกร้อ นอนรอคันโก่ง มั่วๆยังหลำมากิน
หลานผมหัดจับคันเบ็ดครั้งแรก ยังตกปลานิลอ่างได้เยอะแยะ เอาอะไรมาวัดกัน เรื่องตกปลา
มันก็เหมือนขอทานดีๆนี่เอง......รู้ดีกว่าไม่รู้ ..รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง

 
นักบาส ไมเคิล จอร์แดน ว่าเก่งบาส ยังมีวันฟอร์มตก
โรนัลดิญโย่ ยังฟอร์มรูดบางแมทห์
ทักษินยังโดนปฎิวัติ
สนธิยังโดนหมาขี้เรื้อนไล่กัด ตอนนี้นอนเป็นขี้เกลื้อนสังคังอยู่วัด

นับประสาอะไรกับคนตกปลา จะรู้ได้ยังไงว่าปลาอะไรจะมากินเบ็ด
นักแข่งปลาบ่อที่ติดรางวัลบ่อยๆ มีถ้วยรางวัลเต็มบ้านยังไม่กล้าคุยว่าตัวเองตกปลาเก่งเลย
แต่บางครั้งเราก็ยกให้เป็นเซียนอะนะ ฮี่ๆๆๆ ของจริงต้องผ่านสนามประลองก่อน ก็น่าจะแนะนำคนที่หัดเล่นได้
ประสบการณ์อะนะครับ


- คนเล่นชิงหลิว เล่นสองขอตกปลาเกล็ด...ตีตะกร้อล่อปลาเกล็ดใหญ่
- คนชอบตกสวายบ่อแข่ง ชอบตกปลาดุกบ่อแข่ง
- ชอบตกปลาแม่น้ำ ชอบตกปลาเกล็ดอ่างเก็บน้ำ ปลาเกล็ดเขื่อน
....คนชอบตีเหยื่อปลอมล่อปลาล่าเหยื่อทุกแหล่งน้ำทั้งบ่อ ธรรมชาติ..

ทุกคนมีความเชื่อเป็นของตัวเอง มีแรงจูงใจแตกต่างตามวันเวลาและสิ่งรอบตัว เปลี่ยนแปลงไปมาไม่แน่นอน
สุดท้ายแล้วมันก็แค่ตกปลาเพื่ออยู่โดดเดี่ยวคนเดียวได้อย่างมีความสุข หนีภาระปัญหา
ฆ่าเวลาให้ชีวิตมันหมดไป สุดท้ายมันมีแค่นี้เอง ..ชีวิตมีแค่นี้เองจริงๆ
ผมเคยทำงานวันละ18-19 ชั่วโมง อาทิตย์ละ 7 วัน ทำได้สามเดือน ตาโหล น้ำหนักลดดูหล่อขึ้นเยอะ
ได้เงินก้อนใหญ่มาจ่ายมันให้หมดภายในวันเดียว!!! แล้วไปนั่งตกปลา หลังจากห่างไปสามเดือนเต็มๆ
.....ฮู้ยยยยยย เหมือนยกภูเขาหนักๆออกกกกกกปายยยโหมดดด ซาบายยจายยยย.. อายุยืนนนนนนนนนน
ฮิ้วววววว!!!!!!!!