หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

สร้างบ้านให้หมีแพนด้า 60 ล้าน ทำให้ได้ ทีช้างไทย พังกำไล ขาหัก 2 ข้าง หาเงินรักษา 1 ล้าน หาให้ไม่ได้





ดีใจกับน้าที่มีโอกาสที่ได้ทำสิ่งดีเพื่อคนไทย
ดีใจกับแพนด้าน้อยที่ได้เกิดอยู่เมืองไทย





เสียใจกับช้างไทยที่ตายโดยไม่มีความใสใจ

ทั้งในไทยและเมืองนอก

คนเขาอนุรักษ์เขาสู้จะตายแล้ว

คนหากินมันก็เหลือเกินนัก

พ่อแม่มันกินหญ้าได้....มันคงสบายใจ

ทุกวันนี้ช้างเลี้ยงคน...........อย่าไปซื้อของที่ควาญนำมาขายเพื่อให้มันกิน

ผมบอกตรงๆช้างมันไม่อิ่มหรอกมันกินร้อยโลระบบการย่อยของมันไม่ถึงครึ่งที่มันกิน

ช้างจึงกินจุเพื่อให้เพียงพอกับพลังงานที่ใช้ไปในแต่ละวัน.........อ้อยสามถุงมันคงพอหรอก

อย่ามาอ้างว่าที่บ้านผมมันแล้งไม่มีหญ้าให้ช้างกิน........ถ้ารู้ว่าเลี้ยงไม่ไหว

ซื้อเขามาทรมานทำบิดามารดาคุณทำไม......มันน่าตบกกหูนัก

เราคนไทยไม่เคยเป็นขี้ข้าใครก็เพราะมีช้างช่วยเหลือเรามาทุกวันนี้

ทำไมช้างต้องลงเขามากินพืชที่พวกคุณปลูก เพราะพวกคุณไปรุกรานพื้นที่หากินของเขา

รัศมีการหากินของช้างอย่าไปถาม แค่เสือมันหากินแต่ละวันอย่างน้อยสามสิบตารางกิโลเมตร

ไม่ดับแนวมันจะเหลือไหม...........แล้วจะไม่ให้มันดิ้นรนหากินได้อย่างไร...........ในเมื่อคุณบุกรุกธรรมชาติ

มนุษย์คือสัตว์ที่รุกรานทุกอย่างบนโลก ทำให้โลกเสียสมดุลย์ หากโลกแตกสลายผมไม่เสียใจหรอก

เพราะผมก็สร้างมลพิษให้กับโลกมามากเหมือนกัน

แม้แต่ตกปลา........ถ้าผมไม่คิดจะเอาไปทำกินต่อให้ตัวใหญ่หรือตัวเล็กผมก็ไม่เอา

หากผมคิดจะเอาไปกิน ปลาเลี้ยงลูกผมยังเอา ผมยังเอาบ้างปล่อยบ้างไม่ว่ากันนะครับ


ผมไม่ได้ต่อต้านการเลี้ยงช้าง............แต่

ผมอยากให้ท่านผู้ใหญ่ในบ้านเมืองให้ความสำคัญกับเรื่องธรรมชาติ และสัตว์ป่าบ้าง

เรื่องการบุกรุกป่า การล่าสัตว์ป่า ข่าวดังได้เดี๋ยวเดียวก็เงียบหายไร้ความสนใจ

เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจมาก ผมบอกตรงๆผมเคยกินสัตว์ป่า ทั้ง เก้ง กวาง เม่น แลน ไก่ป่า ฟาน บ่าง ช้าง ลิง

อีเห็น กระรอก ตัวนิ่ม ซึ่งผมก็เป็นคนที่น่ารังเกียจเช่นกัน........   

แต่มันทำให้ผมรู้ว่ามันไม่ใช่สิ่งที่อร่อยวิเศษวิโส ผัดกะเพราหมูไข่ดาวอร่อยกว่าเป็นไหนๆ

ทุกวันนี้ผมยังเสียใจ.............ผมไม่อยากให้มีเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นอีก........

หากน้าๆอยากรู้ว่าธรรมชาติเมืองไทยมันน่าอนุรักษ์แค่ไหน.................ลองขึ้นภูกระดึง 8 ครั้งเหมือนผมดูซึ่งผมไปเที่ยวมาแล้วทุกฤดู...................

ครั้งหนึ่งผมไปเที่ยวหน้าแล้งเดือนพฤษภาคมซึ่งเป็นเดือนที่ไม่ค่อยมีคนไป ซึ่งเป็นดังคาดสามวันที่ผมอยู่บนนั้นมีนักท่องเที่ยวทั้งหมดประมาณสิบห้าคน ผมออกเดินเที่ยวทั้งวันและไปพักดื่มกินที่ผาหล่มสักและพวกผมก็เป็นกลุ่มสุดท้ายที่กลับออกจากผาหล่มสักในเวลาประมาณหนึ่งทุ่มพวกผมเดินกลับโดยมีเทียนตั้งในขวดน้ำโพลาลิสเป็นสิ่งนำทางและไม่เดินกลับทางเดิมซึ่งต้องเดินย้อนกลับไปทางผาเหยียบเมฆแต่พวกผมดูแผนที่แล้วคิดว่าน่าจะเดินกลับทางลัดนั่นคือทางที่ต้องผ่านทางสระอโนดาดต้องผ่านกลางป่าขนาดใหญ่ซึ่งมีทางเดินแคบพอเดินสวนกันหากน้าท่านใดเคยไปต้องรู้จัก............มันน่ากลัวแต่มันก็ท้าทายเพราะพวกผมเริ่มกึ่มๆพอแล้วเดินมาไกลพอสมควรก่อนจะถึงสระอโนดาดไม่ไกลพวกผมต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงคนกระซิบจากพุ่มไม้ข้างทางว่า ไอ้หนูถ้าพวกมิงไม่อยากตายอย่าส่งเสียงค่อยๆเดินถอยกลับคืนมา เจ้าหน้าที่นั่นเองครับ......เขาบอกว่ากูคิดแล้วพวกมิงต้องพากันมาเส้นนี้แหงๆ.............ถ้าเขาไม่มาพวกผมตายแน่เพราะอะไรหรือครับ

สังเกตผ่านความมืดไปดีๆจะเห็นภูเขาเคลื่อนที่ได้เงาทะมึนเป็นสิบๆตัว เฮ้ยช้างนี่นา มันคงกระสากลิ่นพวกผมที่เดินมาและมีกลิ่นเหงื่อและเหล้า มันกางหูทำท่าจะวิ่งเข้ามาใส่ พวกพี่ๆเจ้าหน้าที่จึงค่อยพาพวกผมถอยออกมาจนอยู่ในระยะปลอดภัยแล้วจึงโดนอย่างหนักเป็นเพราะพวกผมไปตอนหน้าแล้งน้ำไม่มีมากนักแต่ที่แน่ๆสัตว์ป่าจะไปกินน้ำตอนหัวค่ำที่สระอโนดาดทุกวันซึ่งพวกผมไม่รู้และเดินไปสู่ทางเดินหากินของสัตว์พวกผมถูกต่อว่าอย่างหนักเพราะถ้าไม่มีพวกพี่ๆพวกผมคงตายแน่นอนพวกพี่ๆเขาขี่รถยนต์มาแต่ไม่มีแม้จะชวนพวกผมขึ้นรถกลับทางเดิมด้วย พวกพี่เขาว่าดัดสันดอนให้มันเดินกลับกันไกลๆนั่นแหละ...........จะได้ไม่ทำอีก

เข็ดแล้วครับ.................ทุกวันนี้น้าๆพวกนั้นยังจำผมได้........................

แต่ที่ผมประทับใจมากผมขอแนะนำให้น้าๆลองไปเที่ยวเขาใหญ่.........ท่านจะรักธรรมชาติและเกิดความหวงแหนในสิ่งที่ท่านเห็น

ผมไปที่นั่นบ่อยและไปทุกที่ที่ทางอุทยานอนุญาต......เก็บกางในต้องวิ่งไล่ลิงในป่าเพราะมันคิดว่าเป็นของมัน

เก้งกระโดดข้ามหัวขณะผมขับมอเตอร์ไซค์อยู่กลางป่า

เดินกลางถนนในความมืดไม่ต้องส่องไฟเพราะมีหนอนเรืองแสงเดินเป็นแถวตามถนนคอยนำทาง

ไก่ป่าบินข้ามหัวและก็ขี้เฉี่ยวหัวไปนิดเดียว

นั่งเล่นไพ่แล้วมีพี่กวางและน้องเม่นมาเล่นด้วย
   

รู้ชัดแจ้งว่าไอ้น้ำป่าไหลหลากมันเป็นยังไงฝนตกทั้งวันแล้วประมาณสามทุ่มยังกับภูเขาถล่มข้างๆบ้านพักต้นไม้หักพังลงมาแบบบ้าคลั่งดินทรุดเป็นแถบๆตกลงไปก็คงไม่กลายมาเป็นแมวอ้วนแบบทุกวันนี้หรอกครับ

เสียงนกเงือกบินในป่ายังกับว่ามีฮอร์มาเสีงดังมากๆ

ยังไม่อยากตื่นลิงกับชะนีก็มาร้องมากองก้นใส่


เมืองไทยมีดีกว่าที่คุณรู้อีกเยอะไปสัมผัส ไปรู้สึก แล้วคุณจะรักธรรมชาติ และสัตว์ป่าเมือนผม

สืบ...........นาคะเสถียร คือวีรบุรุษในใจผมตลอดไป




ขออภัยที่มาระบายความรู้สึกที่ดีบ้างและไม่ดีในเมื่อไม่ดีก็ต้องปรับปรุงแก้ไขจริงไหมขอรับพี่น้อง