หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

วันนั้น......ที่บ่อธรรมชาติกลางทุ่งนา
เด็กน้อยนั่งอยู่ที่ขอบบ่อกับคันไม้ไผ่และทุ่นที่ตัดมาจากร้องเท้าฟองน้ำ
ตาของเขาได้มอบคันเบ็ดนี้ให้เป็นของขวัญวันเกิด
ไอ้หนูปลากินเบ็ดแล้ว น้ำใสจนเห็นทุ่นวิ่งไปวิ่งมาอยู่ในน้ำ
เขาไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไป  คนหาผักมาช่วยเขายกปลาขึ้น
ปลายคันไม้ไผ่โค้งตัว.......ดีด  ปลาหมอโชคร้าย  โผล่พ้นขึ้นจากน้ำ
เขาถือคันและหิ้วปลาวิ่งกลับบ้าน.......ด้วยหัวใจที่พองโต
วันนั้น........เขามีความสุขที่ได้กินปลาตัวแรกที่เขาตกได้

จากวันนั้น........เขาเริ่มรักการตกปลา
คันฝรั่งและรอกเหล็กสีแดงเป็นเครื่องมือตกปลาชุดแรกของเขา
การแข่งขันเป็นสิ่งท้าทาย........เด็กหนุ่ม
เทคนิคใหม่ ๆ เหยื่อใหม่ ๆ เป็นสิ่งที่เขาต้องเรียนรู้
พี่ ๆ ใช้เหยื่ออะไร  ปลากินดีจัง  "........................" ไม่มีคำตอบ
เขาต้องแสวงหาด้วยตนเอง  ลองผิดลองถูก  ครั้งแล้วครั้งเล่า
ในที่สุดความสำเร็จก็หนีไม่พ้นความพยายาม..........เขาชนะ
เขารู้สึกภาคภูมิใจ............กับถ้วยรางวัลใบแรกในชีวิต

กีฬาตกปลาเป็นที่นิยมมากขึ้น  นักตกปลาเพิ่มขึ้น  การแข่งขันยิ่งทวีความเข้มข้น  เงิน.....ชื่อเสียง.....ถ้วยรางวัล
ทำให้  คนบางคน  เห็นแก่ตัว.....ละโมบ....ทำทุกอย่างเพื่อที่จะชนะ.........เสน่ห์ของการตกปลาเกมส์เริ่มหมดไป
เขารู้สึก...............ผิดหวัง  ท้อแท้  และเบื่อหน่าย

บ่อธรรมชาติยังคงมนต์เสน่ห์อยู่ในตัวมันเองอยู่เสมอ
ไม่ว่ากาลเวลาจะเปลี่ยนแปลงไปเนิ่นนานเพียงใดก็ตาม
เทคนิคใหม่ ๆ  เหยื่อใหม่ ๆ ยังคงเป็นสิ่งที่เขาต้องเรียนรู้
"คุณ ๆ  ใช้เหยื่ออะไร  ปลากินดีจัง"  เขาถามชายกลาง
คนที่นั่งตกอยู่ก่อน..........ด้วยหัวใจที่ใคร่จะเรียนรู้
"มาผมจะบอกให้.....ลองแบ่งไปใช้หน่อยก่อน"  เป็นคำตอบ
มีหลายครั้งที่เขาไปตกปลา  และได้รับความเอื้อเฟื้อเช่นนี้
เขารู้สึกประทับใจ........ในน้ำใจของเพื่อนนักตกปลาด้วยกัน

วันนี้.....ที่บ่อธรรมชาติที่เดิม  ทุ่งนากลายเป็นตึกหมดแล้ว
อีกไม่นานนี้...............ที่นี่ก็จะถูกถมและสร้างเป็นคอนโดฯ
ชายชรานั่งอยู่ที่ขอบบ่อกับคันไม้ไผ่และทุ่นที่ตัดมาจากร้องเท้าฟองน้ำ
ตา ๆ ปลากินเบ็ดแล้ว  เสียงของหลานชายปลุกเขาตื่นจากภวังค์
เขายกคัน.....ปลายคันไม้ไผ่อ่อนโค้ง......ดีด  ปลาหมอขึ้นโผล่พ้นน้ำ
เขาค่อย ๆ บรรจง  ปลดเบ็ดออกจากปากของมัน  และปล่อยมันไป
"ตา ๆ  ปล่อยมันไปทำไมล่ะครับ"  เจ้าหลานชายถามด้วยความสงสัย
เขาเอื้อมมือไปลูบหัวของหลานชายด้วยความรักและเอ็นดู
"เอาไว้เอ็งโตขี้นเอ็งก็จะเข้าใจเอง  เอาคันเบ็ดนี้ตาให้เอ็งเป็นของขวัญวันเกิด"
วันนี้.....เขามีความสุขที่ได้ตกปลา.....กีฬาที่เขารัก

เสียง รอก.....ยังคง.....ลั่น  อยู่ในหัวใจเขา  ตราบจนกว่า......ลมหายใจสุดท้ายจะหมดลง