หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

    สวัสดีนักตกปลาทุกๆ ท่าน  หลายๆ ท่านคงคุ้นหูกับการตกปลาชายฝั่งกันดี  หลายๆท่านอาจจะยังสงสัยหรือสับสนกับการตกปลา แบบ Surf fishing และ การตกปลาแบบ Rock fishing ต่างกันอย่างไร  ซึ่งอันที่จริงแล้วการตกปลาทั้งสองแบบ คล้ายกันมากเทคนิตการตกก็คล้ายกัน
การตกปลาแบบ Surf Fishing จะเน้นไปทางการตกหน้าหาด ริมหาด มากกว่า    ส่วนการตกแบบ Rock fishing ก็คือการตกชายฝั่งบริเวณโขตหินหรือบริเวณที่เป็นหินนั่นเองครับ

    Tips for rock fishing นี้เป็น เทคนิค เพิ่มเติม จากบทความที่ผมเคยเขียนไว้อยู่แล้ว มาเสริมให้  มีหลายๆท่านโทรมาสอบถามว่าทำอย่างไรให้ตกปลาแบบ Rock fihing (โขดหิน) ได้ผล สำเร็จ    บางท่านก็ใช้อุปกรณ์  เทคนิควิธีการผูก  การเลือกหมายหรือ การเกียวเหยื่อ ต่างๆ ที่แนะนำแล้วแต่ก็ยังไม่ได้ผล  ทำอย่างไรดี

การตกแบบโขตหิน (Rock fishing) นั้น อุปกรณ์ ที่ใช้แทบจะเหมือนกับการตกแบบ Surf  ต่างกันที่วิธีการตก การเลือกหมาย และการสู้ปลาซึ่งจะค่อนข้างใช้ฝีมือหรือความชำนาญกว่ามาก  แน่นอนว่าอุปกรณ์ที่ใช้ ต้อง match ทุกอย่าง คัน รอก สาย ตะกั่ว เหยื่อ
  เพราะสิ่งสำคัญในการตกแบบ Rock fishing มีหลักๆ ดังนี้

1) การทำระยะในการส่งเหยื่อ
ถามว่าให้ไกลแค่ไหน?    ตอบ  ไกลที่สุดให้พ้นระยะแนวหิน    ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสถานที่ ภูมิประเทศของแต่ละที่ไม่เหมือนกัน บางที่ก็ไม่จำเป็นต้องตีไกล ต้องหัดสังเกตุด้วย ไม่ใช่ว่าต้องตีไกลเสมอไป  ในที่นี้คือให้พ้นระยะแนวหิน ต้องเลือกหมายที่ไม่เป็นแนวหินยาวน้ำตื้นมากเกิน  หมายที่ดี ต้องน้ำลึก  แนวหินน้อย  วิธีที่จะสังเกตุ อันดับแรกคือ ด้วยตา  มองจากด้านบน ถ้าเห็นก้อนหินใต้น้ำแสดงว่าน้ำตื้นเกินไป ไม่เหมาะ ถ้ามองไม่เห็นก็แสดงว่าลึกพอควร  วิธีที่ดีที่สุดคือต้องลองตกดู  สังเกตุจากระยะการจมของตะกั่ว ถ้าตะกั่วตกถึงน้ำแล้วยังดึงสายไปเรื่อย แสดงว่าน้ำลืก  และถ้าตกไปเรื่อยๆ ไม่ติดหินแสดงว่าหมายนี้ใช้ได้      ส่วนใหญ่ระยะที่ทีมทำกันจะอยู่ที่ 100 เมตรขึ้นไป (แล้วแต่สถานที่ บางที่ก็แค่ให้ไกลพ้นแนวหินถึอว่าใช้ได้แล้ว)
      บางท่านถามว่า อุปกรณ์ match แล้ว แต่ทำไมยังทำระยะได้ไม่ไกล    อันนี้อยู่ที่ความชำนาญในการขว้างเบ็ด ซึ่งคันเบ็ดแบบ Surf ค่อนข้างใช้งานยากกว่า เพราะมีขนาดยาว ใหญ่ และ นำหนักมากกว่า จึงทำให้ขว้างได้ไม่ถนัด แต่ถ้าฝึกจนชำนาญแล้ว จะทำให้ได้ระยะไกลมาก
      ดังนั้นสิ่งสำคัญอันดับแรก คือการทำระยะ นั่นเอง  ถ้าตีได้ไม่ไกล แน่นอน หมดสิทธิที่จะมีโอกาสได้ปลา(เฉพาะแนวโขตหินที่ต้องทำระยะให้พ้นโขตหิน) ถึงแม้ปลากินก็เอายาก เพราะต้องเสี่ยงกับปลาวิ่งพาดหินขาด

2) เหยื่อที่ใช้  การเลือกเหยื่อและการเกี่ยวเหยื่อ
เหยื่อ และการเกี่ยวเหยื่อมีผลมาก กับการตกปลาแบบนี้  เพราะเหยื่อไม่สด  หรือเกี่ยวไม่ดี ปลาจะไม่กินเลย เหยื่อส่วนใหญ่นิยมใช้เหยื่อ ปลาหมึกหอม สดๆ (แบบว่าพึ่งตกได้)    การเกี่ยวเหยื่อ เป็นเทคนิคที่ค่อนข้างละเอียดอ่อน หลายคนก็ยังเกี่ยวไม่ดี  ซึ่งจะมีผลในขณะขว้างเหยื่อออกไป  ถ้าเกี่ยวไม่ดีเหยื่อจะหมุนควงทำให้สายหน้าตีเกลียว และพันกับสายเมน(พันคอ) ทำให้ปลาไม่กินเหยื่อเลย    ยิ่งส่วนใหญ่เราตกปลาในเวลากลางคืน  แทบจะไม่เห็นว่ามันหมุนหรือไม่  ทำให้เสียเวลามาก   
    ดังนั้นเคล็ดลับในการเกี่ยวเหยื่อ คือ  ต้องทุบเหยื่อให้นุ่มก่อนจะทำให้เหยื่อควงน้อยลง    การเลือกใช้สายหน้าก็เช่นเดียวกัน  ควรเลือกสายที่มีลักษณะแข็ง จะทำให้ควงน้อยลง

3) การเปลี่ยนเหยื่อ
การเปลี่ยนเหยื่อ ถามว่าจะเปลี่ยนตอนไหน นานแค่ไหนจึงจะเปลี่ยน  ต้องอาศัยการสังเกตุ บ่อยครั้งที่เราไม่ได้สนใจ ปลาเล็กตอดเหยื่อหมดโดยไม่รู้ตัว ต้องสังเกตุปลายคัน ถ้าวันนั้นปลาเล็กตอดเหยื่อหมดเร็วต้องอาศัยการเปลี่ยนเหยื่อที่บ่อยครั้งขึ้น  จึงจะมีโอกาสได้ปลา  บางท่านแช่เหยื่อไว้ ทั้งคืน โดยไม่รู้ว่าลูกปลาตอดกินเหยื่อหมดตั้งแต่ 5 นาทีแรกแล้ว  ฉะนั้นต้องขยันเปลี่ยนเหยื่อจึงจะเพิ่มโอกาสให้เรามากขึ้น

4) การเลือกช่วงเวลาในการตก
สวนใหญ่แล้วปลาจะกินในช่วงเวลากลางคืน  และบ่อยครั้งที่ปลาจะกินในช่วงเวลาน้ำกำลังขึ้น หรือน้ำกำลังเต็ม  และเวลาในช่วงจะพลบค่ำ หรือช่วงเช้า ช่วงนี้ควรขยันเปลี่ยนเหยื่อ บ่อยๆ จะมีโอกาสได้ปลามากขึ้น 

5) ความชำนาญในการสู้ปลา
บ่อยครั้งที่หลายท่าน มีโอกาสปลากินเหยื่อแล้ว แต่เอาไม่ได้  สายขาด ปลาหลุด ฯลฯ    ทั้งนี้ขึ้นอยู่กลับประสบการณ์ ต้องหัดสังเกตุว่า สาเหตุใดปลาจึงหลุดหรือขาด  ถ้าปลาขาด ขาดจากสาเหตุใด  เช่น

- ขาด เนื่องจากปลาวิ่งพาดหินเข้าหิน 

อันนี้ขึ้นอยู่กับความชำนาญ ต้องรู้ว่าในขณะอัดปลาอยู่เราควรยืนอยู่ตำแหน่งใด จึงจะเหมาะ  เช่น ควรยืนในตำแหน่งที่สูง  คันที่ยาวจะได้เปรียบเพราะมุมของสายเบ็ดจะทำองศามากกว่า ลดโอกาสสายพาดหิน    ความชำนาญ และรวดเร็วในการอัด  ต้องมีสูง    ฉะนั้นการตกปลาแบบนี้จึงค่อนข้างยากกว่า เพราะอุปสรรคเยอะ
- ขาด เนื่องจากปลาวิ่งสวน ไม่ได้ผ่อน สาย
บ่อยครั้งที่นักตกปลา ขณะปลากิน ปิดเบรคจนหมดปลาแทบดึงออกไม่ได้  เมื่อปลาวิ่งสวน จึงทำให้แรงดึง ดึงสายขาด  ฉะนั้น การตั้งเบรคขณะรอปลาและการปรับเบรคขณะอัดไม่ควร มากหรือน้อยเกินไป  ขนาดมือดึงออกได้  จะทำให้ลดโอกาสสายขาดได้
- ขาด เนื่องจากสายหน้า หรือสายเมนเป้นรอยอยู่แล้ว
อันนี้ เป็นเรื่องที่นักตกปลาควรใส่ใจ  บ่อยครั้งที่หมุนสายเก็บสายแล้วสายหน้า หรือสายเมน พาดหินขึ้นมาแต่ไม่ได้ตรวจดูว่า เป็นรอยหรือไม่ ก็ควรเปลี่ยนก่อน  ซึ่งถ้าไม่เปลี่ยนปลากิน ก็ทำให้สายขาดได้ง่ายดาย 

-อัดๆ อยู่ปลาหลุด 
ส่วนใหญ่จะเกิดจากขนาดตาเบ็ด การเกี่ยวเหยื่อ และการ Sethook
ขนาดเบ็ตที่ใช้ต้องเหมาะสม ไม่เล็กเกินไป  การเกี่ยวเหยื่อ ไม่ควรเกี่ยวให้เต็มตาเบ็ด ซึ่งบางครั้งเหยื่อจะไปรั้งไว้ทำให้เบ็ดไม่ sethook
และอันสุดท้ายคือ  ไม่ได้ Sethook เวลาปลากิน(วัด)  บ่อยครั้งที่ปลาไม่ได้กลืนเหยื่อ ปลาขนาดใหญ่ต้อง sethook ให้เบ็ดฝั่ง ก่อน

5) ความพร้อมของอุปกรณ์ในการจับปลา

เช่น ตะขอ สวิง  เพราะส่วนใหญ่ปลาขนาดใหญ่ แทบจะทำได้ยากมากที่จะเสี่ยงลงโขดหินไปจับปลา  ควรมีไว้เพื่อความสดวก และปลอดภัยด้วย


หวังว่าคงเป็นประโยชน์และช่วยให้ได้ผลมากขึ้นนะครับ    สิ่งสำคัญคือหัดสังเกตุ จะทำให้เรารู้จักการเปลี่ยนแปลง และพัฒนา นักตกปลาส่วนใหญ่จะยึดติดแต่แบบเดิมๆ  ดังนั้นต้องหัดสังเกตุ เช่น ทำไมเพื่อนใช้คันเหมือนเราแต่เค้าตีไกล  ทำไมเพื่อนใช้เหยื่อเหมือนเราแต่เราปลาไม่กิน  ทำไมเราอันปลาขาดทุกที  ต้องหัดสังเกตุ ถาม และเปลี่ยนแปลงมาใช้บ้างจะได้พัฒนาฝีมือ ได้ผลสำเร็จมากขึ้นครับ   

ทำระยะไกล+เหยื่อ+ทะเล+ชำนาญ+สังเกตุ     ประสบผลสำเร็จแน่นอนครับ

TOTO Shadow Fishing Club Phuket...