นรินทร์อินทร์ เคยบันทึกถึงกิจวัตรประจำวันของกุลสตรีไทยไว้..
"ปานนี้มาโนชน้อย นงพาล พี่เอย
เก็บเกศฤๅกรองมาลย์ มาศห้อย
ปรุงจันท์จอกทองธาร ประทิ่น ทาฤๅ
เรียมนั่งถามแถลงถ้อย ทุกข์พร้องความไข"
ยุคสมัยเปลี่ยนไป (ไม่ทราบว่างานของใคร สะท้อนสังคมยุคใหม่โดยเลียนแบบนรินทร์อินทร์)
"ตอนนี้ บุษบาน้อง นวลระเริง
คงท่องแหล่งบันเทิง ใหญ่น้อย
มาลัยขาดกระเจิง ทีละดอก
ซอกแซกเซ็นเท่อร์พ้อยต์ จรดพื้น RCA "
มิให้ต้องสงสัยว่า เจ้าแมลงสีแดงในภาพตัวใดตัวหนึ่งที่เป็นเพศเมียนั้นจะต้องอยู่ในยุคสมัยปัจจุบันแน่นอน.. ดูสิ แทนที่จะอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน ร้อยดอกไม้ ทำน้ำอบมาประทิ่นผิว กลับออกมาเริงร่าที่ยอดมะเขือ ชวนชู้คู่ชมเสียนี่
ปล.
พูดกันในเชิง The Joy of My Life นะครับ ผมถ่ายภาพไว้ แล้วก็พยายามนึกว่าเพลง หรือวรรณคดีเก่าๆ อะไรมาเล่าให้ฟัง ส่วนใครจะคิดอะไรหรือดูแล้วสนุกตามกัน อันนั้นไม่ว่ากันครับ