ท่ามกลางความร้อน ของสภาวะโลกร้อน  และปรากฏการณ์ เอลนีโย่  ที่บ่งบอกถึงความแห้งแล้ง

ผมขับรถ จากถนนสายบางนา-  ตราด โดยใช้ทางด่วนลอยฟ้า เพื่อหลบหลีกสภาพการจราจรอันแออัด

อ้อ ..  ทริพนี้  น้าเร๊ด ไปรับผมที่บ้าน  เพื่อมาเปลี่ยนรถ ที่บ้าน ตาปาล์ม  เป็นรถปิ๊คอัพที่เหมาะกับการ ขนปลากลับ

ผมรับหน้าที่เป็นสารถี  เนื่องจากตาปล์มขับรถไม่เป็น และน้าเร๊ด ก็ขับรถเกียร์ธรรมดาไม่คล่องนัก

ผมเองมีอาการบาดเจ็บที่ข้อเท้าขวา  แต่ก็ดั้นด้นขับไปจนถึงปลายทาง ที่แสมสาร ......................................

แวะซื้อของบ้าง เท่าที่จำเป็น  ถึงปลายสะพานก็ปาเข้าไป 5 โมงครึ่ง  น้ำลงมาก  ขนของลงเรือค่อนข้างลำบาก

ที่จริง  ตั้งใจไว้ว่า จะขอแคนเซิ่ล  ให้น้าเร๊ด มากะตาปาล์มเอง เพราะปวดขาเหลือกำลัง แต่รับปากไว้แล้ว  ยังไงก็ต้องมา  ขโยกๆขา  ลงเรือ 

ทริพนี้ น้าเร๊ดแกเป็นคนจัดการ ทั้งเรื่องค่าใช้จ่ายและค่าเดินทาง  ชวนผมมาช่วยตกปลาโดยที่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย  แต่ผมก็ช่วยออกบ้างเล็กน้อยพวกค่าเครื่องดื่ม น้ำ ค่าจอดรถ (ปกติ ผมจัดทัวร์มาเอง อยู่บ่อยๆ)

เตรียมเสบียงพร้อม  ขนของลงเรือพร้อม  ก็เตรียมตัว  ออกไปตามหา  ฝัน  กันเลยครับ