หลังจากทุลักทุเลขับรถกว่าจะถึงอ่างทั้งหลุมทั้งกิ่งไม้ขับไปแบบหน้าเริ่มถอดสีก่ะไปถึงที่จะว่าให้สักหน่อย พอไปถึงเห็นสายน้ำ ก้อชื่นใจ จนผมลืมความเหนื่อยที่ผ่านมาตอนแรกเลย น้าเคยเป็นกันไหมครับ พอสักพัก แกก็บอกถอยรถเอาของลงมาใส่เรือ
ผม : ลุงหมายลุงไปอีกไกลไหม
ลุง : ไม่ไกลประมาณ 1 กิโล
พอขนของลงเรือเสร็จแกก้อรีบจะไปส่งผม
ผม: ลุงแล้วเบ็ดลุงไม่เอาขึ้นมาล่ะ
ลุง : เดี๋ยวลุงจะตกตรงนี้เฝ้ารถให้ด้วยไง
พอเรือจะออก เรื่องหวาดเสียวเรื่องแรกก้อบังเกิด
ผม: ลุงทำไมเรือมันโคลงเคลงอย่างนี้ง่ะ ของมันเยอะหนักไปหรือป่าว
ลุง: เออน่ะไม่เป็นไร สบายมากับลุง เอ็งนั่งเฉยๆ
ในระหว่างนั่งบนเรือ มือทั้งสองมือผมไม่สามารถจะหยิบกล้องมือถือขึ้นมาถ่ายได้ต้องจับขอบเรือไว้ให้แน่นทั้งสองข้างจนทำเอาผมขนาดขับเรือไปตกปลาตีเหยื่อปลอมมานับไม่ถ้วนต้องกลัวกับการนั่งเรือกับแก5555++เพราะถ้าเกิดเรือคว่ำสิ่งที่ผมกลัวคือ ของที่จะตกลงไปในน้ำไม่ได้คืนแน่นอน