หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

ไปล่าปลาบึกกันครับ(2)

กระทู้นี้เคยลงครั้งแรกเมื่อซัก 2 ปีที่แล้วครับ ภาพนี้เป็นภาพบางส่วนจากกระทู้แรกครับ

ภาพนี้เป็นภาพจากอ่างเก็บน้ำ ทั่วไปที่ได้รับผลจากอภิมหาภัยแล้ง ร้อนโค ตร โหดสุด บ่อ เขื่อน แม่นำ้ แห้งเหือด แต่ตามภาพครับ น้ำลด ตอผุด แต่นอกจากตอแล้วที่เห็นคือหลังปลาบึกผุดครับ ผมได้แต่นั่งน้ำลายไหล เสียดายสุดๆ เห็น willy ตายเกลื่อนที่โน้นที่นี่ที่นั่น สำหรับผม ปลาตัวขนาดนี้หน้าที่เดียวของปลาตัวขนาดนี้คือ แ..กเบ็ดครับ แล้วมาสู้กันให้คันหัก เฟืองรูด peระเบิด ขาสั้น หัวใจวาย กันไปข้างพอนะแล้วเอา รอกคันที่ฉันภูมิใจ มาวางหน้ามันแล้วยิ้มแก้มปริถ่ายรูป (เอาน้ำราดหน่อยเดี๋ยวเจ้าของด่าเอา)แล้วปล่อยเพื่อวันนึ่งจะได้สู้กันอีก (คนที่ไม่ได้อยู่ในวงการตกปลามักบอกว่าปล่อยทำไม?แล้วตกมาทำมัย?บ้าที่สุด) ทำมัยมันตายซะและเบ็ดมันยังไม่เคยรู้จักเลย รูปก็ถ่ายแค่ครั้งเดียวตอนตายแล้ว ไม่มีอัลบั้มเหมือนปลาบึกที่บึงโน้น บึงนี้ บึงนั้น  ขึ้นมาบนบกได้แค่ครั้งเดียวในชีวิต  ยาวเลยครับพักก่อนเริ่มมึน

รอชมครับ

อีกภาพที่ทำหัยรู้สึกเสียดายฝุดๆ ตีอกชกหัว ทั้งสงสาร ทั้งเสียดาย  วิกฤตมักเป็นโอกาสเสมอครับ หลังจาก เปิด face IG google line ช่อง 3 5 7 ฯลฯ หาช่องทางไปล่า willy ที่ประสพภัยแล้งเอามาให้ได้ทั้งถาม โทร จิ้ม รูด แต่เนื่องจากการล่าแบบผมระยะทาง  งบประมาณ location การขนย้าย คืออุปสรรค แต่เราไม่เลิกครับอุสรรคเยอะเราแค่หน้าด้านไม่ยอม แล้วเนื้อคู่ก็บังเกิดครับ

เป็นตัวแรกที่เห็นใน line ครับ เสียดายมาก(คงต้องใช้คำนี้ทั้งกระทู้) บ่อเก่าแก่น้ำในบ่อกำลังแห้งลงเรื่อยๆ ติดมาห้าตัวติดต่อช้าไปครับ (คำว่าเสียดายในกระทู้ต่อไปนี้จะใช้คำว่า เฮ้ย ครับสั้นดีเพราะคงใช้กันอีกหลายรอบ) เฮ้ย มากครับเข้าตลาดปลาเป็น ซูชิ ไปแล้ว

ตัวนี้ willy ชุบแป้งทอดครับ พิกัดน่าจะ 160 kg.นี้ขนาดพี่เค้าว่ากิโลแม่ค้าน่าสงสัยว่าจะโ..ง รู้สึก เฮ้ย มากครับตัวนี้

ตัวที่สามครับ เฮ้ย น้อยหน่อยแต่ว่าก็ยังเฮ้ยครับ

อยากย้อนอดีต

หลังจากได้ พิกัด ตกลงเรื่องงบประมาณ การล่าปลาบึกของผมจึงเริ่มต้นขึ้นครับ  จัดเตรียมอุปกรณ์ เครื่องมือ ออกจากบ้านกัน แต่ไม่ใช้อุปกรณ์ในรูปนะครับยืมรูปลูกค้ามา  เครื่องมือล่าที่เตรียมไปมีแค่เงิน กับระบบ logistic ครับ

เฮ้ย ตามชมครับ (ผมเรียนห้องเดียวกับออมตอนมัธยมปลายครับ)

รูปนี้ก่อนหน้าหนึ่งวันส่งหลานไปล่าปลาแม่น้ำมาครับ น่าจะเรียกว่า willy ได้ครับ ลูกปลาน้อยร้อยห้าโล เป็นฉายาที่ถูกตั้งหลังถูกล่าเข้ามาทำงานที่นี่ครับ อาหาร ที่พัก  ปลาบึกตัวเมีย(อันนี้แล้วแต่ความสามารถ)  ใบพัดตีน้ำ งานที่ต้องทำ กินเบ็ด สู้เยอะๆ ถ่ายรูปกะลูกค้า(เวลาถ่ายรูปอย่าดิ้น)เป็นข้อตกลงกันครับ ถ้าไม่รับงานนี้ ก็ซูชิอย่างเดียว สรุปน้องเค้าตกลงรับงานครับ

สัมภาษณ์กันเสร็จก็พามาดูที่ทำงานครับ

เช็คความฟิตแล้วโอเคครับ เข้าประจำการแล้วได้แล้ว เสร็จไปภารกิจล่าไปอีกหนึ่ง

+1 ตามเชียร์ครับน้า

มาต่อกันที่การล่า willy ผู้ประสพภัยแล้งกันครับ location ร้อน แล้ง แถมเผาหญ้าเพิ่มอุณภูมิกันอีก บ่อทั้งยาว ทั้งใหญ่ แต่ตื้นครับนำ้มันหายไปเกือบ 4 เมตรจากเดิม

นักล่าตัวจริงกำลังล่าอยู่ครับ

รอครับเตรียมเครื่องมือล่าของเราให้พร้อม กินก๋วยเตี๋ยว pepsi เล่น face นั่งกังวลว่าจะไม่ได้ปลา กังวลว่าได้เยอะไปเงินไม่พอทำงัยดี แกล้งตายแบบปลาแปปดีมั้ย

รออยู่ประมาณ แค่ครึ่ง ชั่วโมงมีตูมครับติดข่ายเต็มๆ ตะโกนเรียกฝ่าย logistic ให้เติมน้ำในรถเลยได้แน่ๆ แล้วก็วืดครับข่ายขาดรูเท่าตู้เย็น  รออีกสัก  ชั่วโมงก็ตูมอีกครับ ตะโกนหา logistic เหมือนเดิมเพราะเมื่อกี้ยังไม่ได้เติมน้ำครับ แล้วก็เป็นวืด 2 เด้งครับ ข่ายขาดรูเท่าบ้านเลยละกัน

รอ รอ รอ แดด ร้อน แล้ง แสบตัว ปวดหัวตุบๆ บ่นทั้งๆที่นั่งแ..กแต่ pepsi นักล่าตัวจริงในน้ำวนลงข่ายกลางแดด เปื่อยไปถึงไหนก็ไม่รู้ รออยู่ 3 ชั้วโมง ยอมและกับบ่อดีฟ่า สอนนักล่าเรื่องการขังปลาเรียบร้อย ล่ำรา บ้ายบาย ได้ปลา โทรบอก ก็ตูมอีกครับ แต่ช่างมันเหอะข่ายคงขาดรูเท่า พารากอน มั้งคราวนี้ แต่อยู่ครับคราวนี้ลากไปเลยทั้งผืนครับ ตะโกนเรียก logistic ให้เติมนำ้อีกคราวนี้ชัวร์แล้วครับ

ปล่อยวิ่งสักพักจนกลายเป็น willy ชุบแป้งทอด คราวนี้ก็แงะ แกะ ฉีก ข่ายกันนัวครับ นักล่ารุมกินโต็ะกันเลย

แงะแป้งทอดออก เริ่มใสหล่อเกาหลีเลยครับ willy ประสพภัย ที่โน้นที่นี่ที่นั่น ใน online มาโพ่ลตรงหน้าแล้วค่อยหาย เฮ้ย หน่อยตัวเดียวก็รู้สึกดีใจฝุดๆแล้ว รีบเข้าระบบ logistic ทันทีครับ

แงะแป้งทอดออก เริ่มใสหล่อเกาหลีเลยครับ willy ประสพภัย ที่โน้นที่นี่ที่นั่น ใน online มาโพ่ลตรงหน้าแล้วค่อยหาย เฮ้ย หน่อยตัวเดียวก็รู้สึกดีใจฝุดๆแล้ว รีบเข้าระบบ logistic ทันทีครับ

ตามชมครับ