หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

(รูปเพิ่มหน้า 4 ครับ) หาชะโด ทะเลสาบสงขลา

ความขยัน (ตกปลา) นี่มันแก้ไม่หายครับ
ตื่นตี 4 ออกจากบ้านตี 4 ครึ่ง เช็คอินตี 5 ขึ้นเครื่อง 6 โมงเช้า


ที่สนามบินมีแต่คนง่วงนอน

ใครเจอทักได้นะครับ
ไม่ดุ ไม่กัด ฉีดยาแล้ว 

ลงเครื่องที่หาดใหญ่ มีน้องที่ติดเชื้อ (บ้า) ตกปลา มารับที่สนามบิน
ชื่อ 'ชวน' ครับ เจ้านี่บ้านอยู่หาดใหญ่ แต่ไม่รู้จักเพื่อนๆ นักตกปลาหาดใหญ่หรือสงขลาเลยซักกะคน
ใครว่างๆ สงเคราะห์รับเข้ากลุ่มไปทีนะครับ 

พอขึ้นรถได้ก็ออกตัวกันเลย เห็นของในรถแล้วก็เหนื่อย ไปตกปลากันวันกว่าๆ ขนของมาอยู่ได้เป็นปี
ทั้งกระเป๋า ทั้งอุปกรณ์ กระติกน้ำแข็ง ลังโฟม คันเบ็ด ฯลฯ
ของผมก็ใช่น้อย หอบเหยื่อปลอมนาๆ ชนิดมาสองกล่อง รอกตัวเก่งก็ถอดมา ดีที่มีคันสำรองที่สงขลาแล้ว 

เราวางแผนกันว่าจะแวะหาหมายข้างทางกันไปเรื่อยๆ จนใกล้ๆ ค่ำ แล้วพักค้างคืนที่เกาะใหญ่ กระแสสินธุ์
เช้าลงเรือ เย็นขึ้นแล้วกลับเข้าเมืองกัน

ออกมาจากสนามบินได้หน่อยเดียว จอดแวะล้างสายกันก่อนเลย
ผมยังนั่งต่อสาย เจ้าถิ่นลงไปริมตลิ่งละ 

กะลังนั่งเครื่องตามไปชมอยู่ครับ..

ตามมาเลยคร้าบบบบ
เหมือนกระทู้เก่าๆ ผมนะครับ
รูปน้อย .. เรื่องเยอะ
วิวเยอะ ปลาน้อยๆ ครับ 

ติดตามชมครับน้า

เสียดายมาไม่ทัน ผมก็อยู่แถว ๆ นั้นแหละครับน้า เดินเตาะแตะอยุ่แถวหาดแก้ววิลล่าทุกวัน

ลัดเลาะกันมาตั้งแต่สิงหนคร มาเน้นวนๆ ทางด้านเหนือของกระแสสินธุ์ ทางจะไประโนดแล้วครับ
ขับมั่วๆ งงๆ กันไปเจอหมายสวยๆ ก็เยอะ หมายไม่สวยน้ำใสแหนวก็เยอะ

ผมเองปลากัดทั้งวันไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง นี่นับแบบกัดจังๆ ตูมๆ ได้วัดเลยนะครับ
แต่ไม่ได้ซักกะตัว 
ผมว่าจะเลิกใช้กบ ribbit ซะที ปลากัดดีจริงๆ ครับ แต่วัดไม่ค่อยติด
หมายรกๆ เวลาลากกบมันไม่ติดอุปสรรคก็จริง
แต่พอปลากัดเราต้องส่งสาย ปลามันก็ลากสายเข้าอุปสรรคใต้น้ำ
ติดตั้งแต่กอบัว ตอไม้ รองเท้าแตะ ถุงปุ๋ย ยกทรง
ติดทุกอย่างครับ..ยกเว้นปลา

ผมล่ะเหนื่อยใจ แต่ก็ยังใช้มันตลอดๆ เลิกไม่ได้ซะที

หมายในรูปอยู่ริมทะเลสาบสงขลา กระแสสินธุ์แล้วครับ
เย็นย่ำก็ยังไม่ได้ปลากัน ถือว่าซ้อมเหวี่ยงเบ็ดละกันนะ 

หมายก่อนๆ หน้าไม่ได้ถ่ายรูปกันเลยครับ
มัวแต่ลุยป่าหญ้า ฝนก็ตกด้วย 

ไปเที่ยวสงขลากันครับลุงแอ๊ด 

โอกาสหน้าจะชวนไปเป็นไกด์นะครับ
พวกผมหลงกันกระจุย 

ในที่สุดสวรรค์ก็มีตา
ก่อนฟ้าจะมืดก็ประทานปลาช่อนหลอดมาให้ 'ชวน'

กัดกบริบบิทสีขาวตีนเขียวขนาด 4 นิ้วเต็มๆ
ทามมายทีมันกัดของข้าพเจ้าไม่ติดเลยครัช

ผมต้องทนฟังมันบรรยายเทคนิคการส่งสายเมื่อใช้กบริบบิทถึง 5 นาทีเต็ม
อย่างว่าล่ะครับ ฉายา 'เทพชายฝั่ง' ของพี่ชวนไม่ได้มาเพราะโชคช่วย

เทพชายฝั่งนี่ไม่ใช่ฝั่งทะเลนะครับ
เป็นท่านเทพอยู่แถวๆ คูน้ำ
ช่อนหลอด ช่อนคูน้ำ บ่อหลังบ้านพ่อเก็บเรียบ

วันนี้ยอมมันไปก่อน
ผมแห้วสนิทครับ 

เอ้า จัดให้อีกรูป
ซูมๆ กันไปเลย
(ขออภัยเพื่อนๆ น้าๆ หากแสงอาทิตย์สะท้อนหัวล้านเข้าตาท่านๆ นะครับ)

ยินดีเลยครับ

ดีที่รถกระบะพี่ชวนลุยได้เต็มที่
หลังจากออกจากหมายสุดท้าย เราก็มาแวะบ้านไต๋กันก่อนครับ
หลงกัน 7-8 รอบ ก็มาถึงบ้าน 'ไต๋บ่าว กระแสสินธุิ์' กันจนได้

เป็นไต๋หนุ่ม อัธยาศัยดี (มาก) ครับ
ถึงกับชวนให้เรานอนที่บ้าน ไม่ต้องไปเช่ารีสอร์ท
แต่นะ ผมของเยอะ เกรงใจ ก็เลยขอผ่าน ไต๋แกก็ยังคะยั้นคะยออยู่หลายรอบ
สรุปว่ากินข้าวบ้านไต๋ แล้วค่อยไปเช่ารีสอร์ทนอน

ขอบคุณน้องเอ๊กซ์ login : romeo9889 นะครับ สำหรับเบอร์ติดต่อไต๋

กินข้าวบ้านไต๋เสร็จร่วมทุ่ม ก็กลับมาที่ตลาด ร้านปิดเกือบหมดแล้วครับ
น้าๆ ทีจะซื้อของแถวนี้ต้องรีบเลยครับ ความฝันที่ว่าจะเที่ยวคาราโอเกะก่อนนอนเป็นอันสลายไป ความกลัวผีก็เข้ามาแทนที่ เพราะแถวนี้ช่วงทุ่มกว่าๆ เหมือนเมืองร้างแระ 

พอเข้ามาที่รีสอร์ท (เกาะใหญ่รีสอร์ท) ก็ยิ่งตื้นตัน
โลเคชั่นเหมาะกับการถ่ายหนังสุดๆ ครับ (หนังแนวแม่นาคพระโขนง)

ผมหันไปถามเพื่อนร่วมทริปว่า 'เอ็งกลัวผีป่าววะ'
มันยืดอกตอบอย่างภูมิใจว่า 'กลัว'

โอเค เยี่ยมเบย
เราซักซ้อมแผนอพยพกันเล็กน้อยหากมีกรณีผีหลอก และเปิดไฟนอนเพื่อความปลอดภัย

ภายในห้องพักสะอาดสะอ้าน มีแอร์ มีน้ำอุ่น มีทีวี มีไฟฟ้าตลอดคืน ราคา 600 บาทไทยถ้วน
แนะนำนะครับ หากใครมาตกปลาเกาะใหญ่ แวะมาใช้บริการกัน 

ตัดมาตอนเช้าครับ
ผีไม่หลอก หลับสบาย


เรามาถึงบ้านไต๋หกโมงตรงตามที่แจ้งไว้
(ก่อนหน้านี้ไต๋บอกให้มาสายๆ ก็ได้ เช้าๆ ปลามันไม่กัด ผมก็งงๆ อึ้งๆ นิดนึงเพราะออกเรือมาหลายที่ ปลามันกัดดีตอนเช้านี่แหละ แต่ปลาสงขลามันคงตื่นสาย  )
ไต๋ (พึ่ง) ตื่นพอดีครับ เรียกเราขึ้นไปกินกาแฟกันก่อน

ผมซัดกาแฟกระป๋องที่ซื้อมาตั้งแต่เมื่อคืนไปแล้วก็เลยขอผ่าน
ว่าจะขึ้นไปเอาลังโฟมมาเทน้ำแข็งใส่กระติกไต๋ เพราะลังโฟมเวรกรรมที่ชวนมันเตรียมมา ลังกับฝามันคนละไซส์ ปิดก็ไม่ได้ ตื่นเช้ามาเหลือน้ำแข็งไม่ถึงครึ่ง
น่าเขกหัวจริงๆ 

พอปีนขึ้นท้ายรถก็เจอเรื่องปวดหัวต่อ
เจ้าชวนเอาคันเบ็ดนอนไว้บนกระบะหลัง แล้วเอากระติกน้ำแข็งใบใหญ่ใส่ไว้ด้วย

พอถึงซอยบ้านไต๋ ทำท่าจะเลยก็เบรคคคคคค
กระติกน้ำแข็งวิ่งมาเสยปลายคันเบ็ดเต็มๆ
ผลก็คือหักทั้งสองคัน ไม่มีคันสำรองกันมาเลย
แก้ปัญหาด่วนๆ ก็คือย้อนกลับไปซื้อคันเบ็ดใหม่ (ร้านเมียไต๋) มา 1คัน
ส่วนผมไต๋ใจดีให้ยืมคันเบ็ดแกมา 1 คัน

เฮ้อ..

แต่อุปสรรคมีไว้ต่อสู้ครับ ยิ้มแล้วเดินต่อไป
กว่าจะได้ลงเรือก็ 7 โมงเศษๆ ครับ

มุ่งหน้าออกทะเล (สาบ) กันเลย
พอพ้นปากทางก็เจอป่าสาหร่ายเต็มผิวน้ำไปหมด

เอ่อ...

...เซ็งเลย.....เฮ้อ...ตามเชียร์ครับน้าเอก ชีวิตยังต้งดำเนินต่อไป..สู้ๆ

ชวน กับ ไต๋บ่าว
ช่วงออกเรือร่าเริงกันน่าดูครับ

ทริปนี้เป็นทริปแรกที่ท่านเทพชายฝั่ง (ช่อนหลอด) อย่างชวนได้ลงเรือ

เดี๋ยวก็รู้ 

คันเบ็ดไม่กี่บาทหรอกครับ

ทีแรกคิดว่าแถวนั้นมันไม่มีขาย
พอรู้ว่าเมียไต๋เปิดร้านขายอุปกรณ์ตกปลา ผมก็หัวเราะแล้วครับ

เดี๋ยวจะส่ง Backhoo ที่น้าพลซ่อมให้ไปประจำการสงขลาครับ 

ช่วงเช้าอากาศดีครับ
แดดยังไม่ออก ลมยังไม่มา มีเรือชาวบ้านออกหาปลากันเรื่อยๆ

ผมก็ยังข้องใจเรื่องที่ไต๋บอกว่าปลามันไม่ค่อยกัดช่วงเช้า


ไม่รู้ล่ะ ออกมาแล้วนี่

หันซ้ายก็ป่าสาหร่าย

ข้างหน้าก็ป่าสาหร่าย 

ไต๋มาจอดเรือในป่าสาหร่ายเลยครับ
ผมกะชวนหันมามองกัน 'ทำไงต่อฟะ'

ไต๋บอกให้ใช้หยดน้ำ มีมั้ย 
สองคนมีตัวนึงครับพี่น้อง เกิดมาไม่เคยใช้หยดน้ำมาก่อน ที่พกไว้นี่พกโก้ๆ ไปงั้นเอง
ไต๋บอกไม่มีก็เอากบกระโดด (แต่มันจะไม่กระโดดเพราะมันติดสาหร่าย)

แล้วสาหร่ายน่ะ สุดลูกหูลูกตาครับ
ถามไต๋ว่าตีไปตรงไหน ไต๋ว่าตีได้หมดครัช เหมือนกัน 

ผมหยิบกบกระโดดมา เจ้าชวนถามไต๋ว่ากบยางได้มั้ย ไต๋อนุมัติก็จัดริบบิทไป

จะว่าเหมือนงมเข็มในทะเลสาบก็คงไม่เกินไป
เพราะปลามันมีที่ซ่อนเยอะมาก เหยื่อก็ออกแอคชั่นไม่ได้เท่าที่ควร เสียงเหยื่อผิวน้ำมันจะลงไปถึงปลาเท่าไหร่กัน สาหร่ายซะขนาดนั้น