ถ้าเป็นมนุษย์ กำลังเข้าสู่วัยอยากรู้อยากลองกันเลยทีเดียว
ผมเข้าเล่นเวปแห่งนี้ได้ราวๆปี 52 มีเพื่อนๆรู้จักเพิ่มขึ้นมากมาย
เราแลกเปลี่ยนประสปการณ์ทั้งด้านตกปลาและงานการ
มันทำให้ผมคิดว่า บ้านนี้อบอุ่นเหมือนบ้านเราในชีวิตจริงโดยแท้
อย่างเมื่อเร็วๆนี้ ผมลืม ล็อคอินตัวเอง ในความรู้สึกตอนนั้น
จะทำอย่างไรดีหว่า เข้าได้แต่แสดงความคิดเห็นไม่ได้
มันเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง ผมพยายามโทรหาเพื่อนๆในเวป
หาทางออกให้กับตัวเอง ป้าแป้งคือคนแรกที่โทรไป ป้าแป้งแนะนำว่าโทรหา น้าเวปเลยปู่
ห๊าาา โทรหาน้าเวปเนี่ยนะ ในใจผมตอนนั้น ไม่โทรแน่ๆ
ผ่านไปราวๆสองถึงสามวัน ผมโทรหาน้าหรั่ง เพื่อหาหนทางออกอีกครั้ง
น้าหรั่งก็บอกเหมือนป้าแป้ง ผมคิดในใจเราเป็นเพียงแค่สมาชิกเล็กๆ
คนในเวปมีเป็นแสนๆ น้าเวปจะมาสนใจเราหรือ
แต่ด้วยความที่ผมเล่นไม่ได้จริงๆ เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน
ผมโทรหาน้าเวปหรือ คุณอุดมชัย ลีฬหานาจ เสียงตอบรับมาตามสาย
เป็นเสียงที่ดูอบอุ่น ผมแจ้งความประสงค์ไปเกี่ยวกับเรื่องที่ผมเดือดร้อน
คำตอบก็คือผมเดี๋ยวจัดการให้เลยครับ มันคือเสียงสวรรค์ชัดๆที่ผมได้ยินตอบกลับมา
ความกังวลที่มีมาหลายๆวันหายเป็นปลิดทิ้ง
ผมรักเวปสยามฯ ครับ ขอให้เวปแห่งนี้อยู่คู่นักกีฬาตกปลาเมืองไทยไปแสนนานครับ
1
)
)
)
)
)
)
