ขออนุญาตบอกเล่าไว้เป็นแนวทางครับ สามารถปรับแต่งได้ตามความถนัดของแต่ละคนนะครับ
หากน้าใช้ รำ ตก ส่วนผสมก็คือ รำ 70 % ขนมปัง 30 % ครับ พยายามผสมเหยื่อให้แตกตัวได้ง่ายครับ ทดลองได้โดยการปั้นเหยื่อที่เราผสม
ไปลองในถังน้ำที่เราเตรียมไว้ครับ อย่าให้เหนียวและแข็งหรือเปียกแฉะไปนะครับ นุ่มนิ่มแตกตัวง่าย จะดีมากเรยครับ ปั้นเหยื่อไม่ต้องใหญ่มากนะครับ หุ้มเกินตัวเบ็ดสักเล็กน้อยพอครับ
การอ่อยผมจะอ่อยแบบเปียก ๆ ให้มันฟุ้งก่อน และอ่อยแบบแข็ง ๆ ตามไปนิดหน่อยครับ
ตัวเบ็ดใช้ประมาณ เบอร์ 5 , 6 , 7 ครับ แล้วแต่ความถนัดครับ ส่วนตัวตกปลานิลผมใช้เบอร์ 5 , 6 ครับ
หากน้าตกแบบไม้ตาย(ถ่วงทุ่น) ใช้ตะกั่วฟิว หรือ ตะกั่วเม็ดเล็ก ๆ พอครับ และสายหน้า(สายชิ่ง) ยาวสักประมาณ 3-4 นิ้ว พอครับหากตกไม้ตาย(ถ่วงตะกั่ว)
ตัวทุ่นที่ให้ตก ใช้ทุ่นที่เล็ก เรียว เบา ที่สุดครับ หากใช้ทุ่นขนาดใหญ่อาการของทุ่นจะออกยากหน่อยครับ ส่วนการตั้งทุ่นอ่านได้ที่กระทู้ปักหมุดนะครับ
สายเหมือน ๆ ตกทั่วไปครับ กดหรือสะบัดให้จมน้ำครับ หากสายลอย ทุ่นจะหลอนมากครับ
วิธีอ่านทุ่นแบบบ้าน ๆ ของผมนะครับ พยายามจับจังหวะที่ทุ่นกำลังจมลงยาว ๆ สัก 2-4 ข้อหรือกำลังถอนขึ้นสัก 2-4 ข้อเช่นเดียวกันน่ะครับ สำหรับส่วนตัวผมนะครับ ทุ่นกำลังลากจมหรือทุ่นกำลังลอยขึ้นผมจะชอบมากครับ ลักษณะคือปลากำลังดูดเหยื่อของเราเข้าลึก หรือปลาคาบเหยื่อและตัวเบ็ดไปแล้วครับ หากมีอาการตอก 1 ข้อ 2 ข้อ ยุก ๆ ยิก ๆ ปลามันจะกำลังตอดเหยื่อเราอยู่ครับ ที่แปลกที่สุดคือทุ่นเดินครับ หมายถึง
เดินไปทางซ้าย ขวา โดยระดับทุ่นไม่เปลี่ยนแปลงจากที่เราตั้งไว้มากแต่มันขยับได้ อันนี้ก็จัดเรยครับ
คร่าว ๆ นะครับน้า ลองนำไปทดลองปรับใช้ตามแบบฉบับของน้าดูนะครับ หวังว่าคงจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อยสำหรับน้าบ้างนะครับ
1
)
)
)
)
)