++++
ผมใช้วิธีอ่อยก่อนครับ รำ+หัวอาหารปลาดุก หรือ หัวอาหารหมู(กลาง) อัตราส่วน 1:1, เท่าที่ผ่านมาหัวอาหารหมูจะกินดีกว่า
จากนั้นก็เอาเหยื่อที่อ่อย บีบ คั้นมันให้เหนียว, เกี่ยวตุ้งติ้ง, เบ็ตกามาเบอร์ 7-9, สายเอ็นเล็กๆ 10 lb, คันอ่อนๆ แต่ถ้าปลาเล็กๆเยอะจะขี้เกียจเกี่ยวเหยื่อ
หรือถ้าจะให้ดี ปั้นหุ้มตะกร้อตก ตัวเบ็ตเยอะดี
แต่ไม่ต้องผสมเหยื่อเหนียวมาก เพราะเหยื่อจะไม่แตก พยายามตีตำแหน่งเดิมตลอด
หรือถ้าน้ำไหล แบบแม่น้ำ
ที่บ้านผมใช้ใบไม้ตกครับ ใบนอดหรือใบมอญน้ำ ลักษณะคล้ายใบข่อย ใบมีขน เป็นเคลือ ขึ้นตามริมน้ำ
เอากิ่งมามัดรวมกัน มัดติดกับไม้ไผ่ เอาไปปักหรืออ่อยตามขอนไม้ที่จมน้ำตามข้างตลิ่งแม่น้ำ เลือกไม้ที่มีส่วนจมน้ำ และมีส่วนที่อยู่เหนือน้ำด้วย
นำกิ่งใบนอดที่มัดติดกับไม้ไผ่ มาปักอ่อย โดยให้ตำแหน่งของใบนอดที่มัดนั้นความลึกถ้าวัดจากผิวน้ำลงไปประมาณ 50-70 ซม.
ก่อนปักให้เด็ดยอดอ่อนใบนอดด้วย เพื่อให้ยางใบนอดออก นำยอดอ่อนที่เด็ดมาขยี้ให้ละเอียดในน้ำ ตรงตำแหน่งที่ปักอ่อยปลา
ผิวบริเวณที่แพ้ง่าย หรือผิวอ่อนๆอย่าให้โดนใบนอดหรือยางสีขาวๆ จะคันมากๆ
วิธีตกใช้แบบชิงหลิว ตะกั่วเล็กๆ, เบ็ดแร่เบอร 120, ใช้ทุ่นเล็กๆ ตั้งความลึกตามความลึกของมัดใบนอดที่เราปักอ่อยใว้
การเกี่ยวใบนอดสำคัญมาก เลือกใบที่ไม่อ่อนหรือแก่เกิน ต้องเกี่ยวให้ตัวเบ็ตแนบกับใบนอด
จากนั้นนั่งรอในเรือกะตำแหน่งว่า หย่อนเบ็ตได้ตรงตำแหน่งที่เราอ่อยไว้พอดี
ตามที่ผมเคยตกมา ไม่เกิน 30 นาที ปลาก็เข้าแล้ว สังเกตดูคันไม้ไผ่ที่เราปักอ่อยไว้จะโยกเยก
ย่อนเบ็ตที่เกี่ยวใบนอดได้เลย รับรองมันมากๆ
ปลาที่ได้ก็ตะเพียน ตะเพียนทอง กะมัง ผมเคยได้ตะเพียนตัวนึง 5 กิโล ตอนนี้นิยมใช้แหซะมากกว่า
แถวบ้านทุกวันนี้เค้ายังนิยมอยู่ เป็นกิจกรรมของคนแก่ ที่ผมเรียกว่า"ขอนไม้กับเรือ"
แต่ดูถูกไม่ได้เพราะวันนึงๆ อย่างน้อยยายผมต้องได้เพียนไซด์เกินกิโล 10-20 ตัว ตัวเล็กแกไม่นับ
ลืมบอกไปบ้านผมติดแม่น้ำชี