ผมไม่ได้เข้ามาเล่นนานมากแล้ว แต่เข้ามาดูอยู่บ่อย รบกวนถามความเห็นนั่นโน่นนี่บ้าง ซื้อของบ้าง เพื่อนหลายคนก็ยังส่งข้อความทักทาย ขอบคุณครับที่ยังนึกถึงกัน ปลายังตกเหมือนเดิม แต่ไม่บ่อย และยังตกทุกแบบทุกวิธีการ วันนี้นึกถึงเพื่อนๆ หลายๆ คน ประจวบเหมาะกับไปตกปลามาเลยโพสท์เพื่อทักทายกันครับ
เช้านั้น นัดหมายบังไว้ท่าเรือเกาะมุก แรมสองค่ำน้ำลงสุดเจ็ดโมง บังโทรมาบอกว่าเรือติดแห้ง ออกมาช้า "รอฮิดนะน้องนะ"
แรกที่พบ ท่าเรือเกาะมุก ท่าเรือระดับโลก เพราะเกาะมุกเป็นที่ตั้งของถ้ำมรกต มหัศจรรย์แห่งอันดามัน คือขยะเต็มลาน เน่าเหม็นคลุ้ง ทราบจากบังว่า อบต.ไม่เอาไหน ดังนั้น อย่าแปลกใจ ว่าทำไมนักท่องเที่ยวถึงได้ไปลงท่าเรือปากเมงหรือหาดยาวกันหมด
ลืมซื้อนำแข็งมาจากในเมือง ถามบัง บังบอกร้านท่าเรือ ผมเลยถือวิสาสะ เปิดลังน้ำแข็งดู มี แต่แม่ค้าไม่ขาย เท่านั้นยังไม่พอ ระหว่างนั่งรอบังชวนน้องสาวที่มาส่งไปนั่งดื่มน้ำชากันร้านเดิม ดื่มน้ำชาเสร็จเดินดูท่าเรือ ปวดท้องกลับมาเข้าห้องน้ำร้านที่นั่งเมื่อกี้ ติดป้ายหราค่าห้องน้ำ 10 บาท ผมแกล้งเอาเหรียญสิบยื่นให้รับเฉย เป็นผมผมจะไม่เก็บ เพราะถือว่าเขาคือลูกค้าที่มาซื้อของทานของเมื่อกี้ มากกว่านั้นคือ น้องชายผมสั่งกาแฟเย็น แม่ค้าบอกไม่มี พร้อมนินทาลับหลังว่า บ้านๆ จริงๆ จะกินกาแฟเย็นตอนนี้ นั่น เอากับพี่เค้าสิ
บ่นเสียยืดยาว ไม่ใช่อะไรหรอก เพราะเผื่อวันหลังมีเพื่อนๆ คนใดจะไปลงเรือแถวนั้น จะได้ทราบไว้ เตรียมใจไว้ จะได้ไม่เสียความรู้สึก หากจะซื้อของก็ซื้อไปจากในเมือง หรือเลยท่าเรือเกาะมุกไปอีกนิด คือบ้านน้ำราบ ทางเข้าท่าเรือหาดยาว ให้ไปซื้อที่นั่น อัธยาศัย น้ำใจคน ต่างกันลิบลับ
1
)
)
)
)