"พ่อเอ๋" มอบของโดยท่านนายก อบต.เป็นผู้รับมอบ เลยถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก
การเดินทางครั้งนี้ ทำให้ผมมีประสบการณ์ครั้ง 1 ในชวิตในรูปแบบใหม่อีกแบบหนึ่ง ซึ่งเป็นความสุขใจที่ยอมรับเลยว่าเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้ทำิกิจกรรม
แบบนี้ ได้ไปเห็นสภาพจริงๆ บรรยากาศจริงๆ ด้วยตัวเองแบบนี้
"แม้การเดินทางของกลุ่มเรา จะเจออุปสรรคตลอดการเดินทาง แต่พอได้ไปเห็นสภาพของชาวบ้านที่เค้าต้องอยู่ในพื้นที่นั้น รับสภาพนั้น ซึ่งตอบไม่ได้ว่าอีกนานแค่ไหน ทำให้คำพูดที่ว่ายังมีคนลำบากกว่าเราอีกเยอะ ที่พูดกันบ่อยๆ พึ่งจะไ้ด้เห็นกับสายตาตัวเองครั้งนี้นี่เอง และสิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนไปคือ ทุกๆปีที่ผ่านมา วันเิกิดไม่ว่าของผม หรือคนส่วนใหญ่ เป็นธรรมดาที่เราจะนัดกันเลี้ยงสังสรรค์ดื่มกินกันเต็มที่ แต่ปีนี้ แม้ไม่มีการเลี้ยงฉลอง ไม่มีการเป่าเค็ก แต่สิ่งที่ได้คือรอยยิ้มและคำขอบคุณ จากชาวบ้านที่เค้าเดือดร้อน พร้อมคำอวยพร นี่แหละครับ คือของขวัญวันเิกิดและความภูมิใจที่ผมก็เป็นคนไทยคนหนึ่ง" เสียดายกล้องผมแบตหมดพอดี เลยมีรูปมาแค่นี้ แต่ยังงัยถ้าพรรคพวกที่ไปด้วยส่งรูปมาให้จะหารูปมาลงให้น้่่าๆดูอีกที ขอบคุณทุกๆท่านที่ติดตามครับ
)
)
)
)
)
)