สวัสดีครับ
ขอกราบสวัสดี ชาว SFC ทุกท่านนะครับ เมื่อวันอาทิตย์ ที่ผ่านมาได้มีโอกาสได้ไปสูดบรรยากาศที่แหลมทวด เป็นครั้งที่ 2 (หมายถึงครั้งที่เป็นทางการ ส่วนไม่เป็นทางการก็อีก 2-3 ครั้ง) ครั้งนี้หมายมั่นปั่นมือว่าจะไป "ล่า" นักล่าแห่งแหลมทวด ไปที่เดิมบรรยากาศเดิม แต่ทำยังไงก็ไม่เบื่อสักที่ เอาเข้าเรื่องดีกว่า เมื่อ วันอังคารที่ผ่ามาผมได้ไปตกปลาที่แหล่มทวด อีกครั้งหลังจากไปเปิดทริบครั้งแรก ไปพร้อมกับ เบ็ดคู่ใ จไม่ได้หมายมั่นปั่นมืออะไรเพราะวันนั้นไม่ค่อยสบายแต่พี่อีกคนขยั่นขยอให้ไปเป็นเพี่อนครับ ก็เลยใจอ่อนครับ ถ้าชวนเรื่องนี้ทีไรใจอ่อนทุกที  ไปถึงก็เดินดูรอบๆ ว่าวันนี้มีสมาชิกที่รู้จักอยู่บ้างหรือเปล่า แต่วันนั้น ไม่มีครับคงเพราะยังไม่ถึงเวลา ก็ได้มีเสียงเรียก ชื่อผมขึ้นมา (ผมชื่อแอ้นท์ครับ) แล้วก็ตะโกนมาว่าไม่ตกปลาหรือ ผมก็บอกว่าพี่ลงก่อนเลยเดียวตามไป พอผมบอกแบบนั้นพี่แกก็ไม่สนใจอะไรลงมือตกปลา เพราะเวลามีน้อยผมก็เดินไปเดินมาสักพักก็เดินไปหาพี่แก พี่แก ก็เอาปลาจวดขนาดฝ่ามือโชให้ดู ผมเห็นอย่างนั้นก็นิ่งนอนใจไม่ได้แล้ว ก็เริ่มลงมือทันที ผูดเบ็ดเสร็จแล้วผมก็เดินไปหยิบเบ็ดโสก ไปโสกปลาตัวเล็กมาเป็นเหยื่อ พี่แกก็บอกว่าเอากุ้งสิ ไม่เป็นไรผมใช้ปลาตัวเล็กๆ ดีกว่า พี่แกก็ถามขึ่นมาอีกแล้วมันจะกินหรือ ผมก็บอกแกไปว่าคอยดู ผมก็เอาปลาเล็กๆที่ โสกมาได้เกี่ยวกับเบ็ด 2ตา โยนลงไป นับเวลาถอยหลังได้ ประมาณ 5 วิเห็นจะได้ คันเบ็ดผมก็โง่ลงอย่างรวดเร็ว พี่แกเห็น พี่แกก็ตะโกนขึ้นมาว่าปลาติดเบ็ดแล้ว เสียงดังเชียวผมก็หันกลับจับคันเบ็ดตะวัดขึ้น รู้สึกว่านักแต่ทำปลาไม่ค่อยจะสู้เบ็ดก็เลยสาวขึ้นมาปรากดว่าติด ปลาจวดขนาดฝามือ 2 ตัว พี่แกอึ่ง ถามผมทำได้ไงมาถึงก็ได้ 2 ตัว แล้ว ผมก็ตกอยู่ประมาณ ครึ่งชั่วโมงได้ ก็ได้ปลาจวด 6 หัว ปลากะพงปาน 2 ตัว ไซกำลังสวย ขนาดฝามือเหมือนกัน ส่วนพี่แกได้ ปลาจวด 3 ตัว เย่ ผมชนะ พี่แกบอกบอกว่าศึกยังไม่จนยังนับศพข้าศึกไม่ได้ ผมก็ยิ่ม แล้วผมก็เดินไปหยิบเบ็ดโสก ไปโสก ก็ได้ ปลาแมวมาตัวหนึ่งก็เลยเปลี่ยนเบ็ดเป็นสายสลิง พี่แกก็ถามมาว่าทำอะไรอีกละผมก็เลยตอบไปว่าจะทำอะไรสนุกๆ แกก็ไม่พูดอะไร หันไปตกปลาต่อกลัวจะแพ่ผม เวลาก็เหลือน้อยครับ จะได้เวลากลับแล้ว ผมก็เดินไปที่ทำเลที่ได้เดินดูตอนแรก ก็หย่อนเลยกลัวปลาที่เป็นเหยื่อจะตายเสียก่อน ผมก็ยืนดูอะไรไปเรื่อยมีรถทัวเข้ามาจอดข้างๆ (รถทัวที่จะมารับนักท่องเที่ยว) ที่ผมตกปลาอยู่ ประมาณสัก 10 นาทีเห็นจะได้นักท่องเที่ยว ก็ขึ้นจากเรือ พอนักท่องเที่ยวเดินมาถึง เจ้าคันเบ็ดของผมก็โง่ลงอย่างรวดเร็ว ผมก็เร็วพอๆ กันเพราะยืนดูอย่า ผมก็งัดทันทีเพราะ กลัวว่ามันจะพาเข้าไปหาตอม่อ ที่อยู่ข้างๆ มีเสียงใครก็ไม่ทราบตะโกนขึ้นมาว่าปลากะพงกินเบ็ดแล้ว ทั้งนักท่อเที่ยวและนักตกปลาบริเวณนั้นก็วิ่งกันมาดู พร้อมกับพี่ที่มากับผมด้วย พี่แกก็ถามผมว่าไหนปลาผมก็บอกไม่ได้ว่ามันอยู่ตกไหนมีแต่คันเบ็ดโง่ลงเป็นระยะๆ และแรงดึงที่มากมาย จนผมต้องใช่จักแร้หนีบคันเอาไว้ ส่วนเบรคที่ปิดไว้ก็เปิดปิดเป็นระยะๆ เพื่อลดความเสียงที่จะเกิดกับเบ็ด มีเสียคนเรียกหาสวิงและร้สึกว่ามีคนกำลังวิ่งมาสวิงกันอยู่ผมงัดอยู่ประมาณ 5 นาทีได้ในที่สุดก็ได้เห็นตัวปลา พอผมและคนอึ่นเห็นปลาถึงกับอึ่ง ตัวใหญ่มากความยาวจากที่มองจากข้างบนประมาณ 60 ซม. หรือมากกว่านั้น ความเครียดก็เข้ามาเมื่อคนที่หาสวิงก็หาสวิงไมเจือ ตอนนั้นผมก็ได้แต่ประคองปลาอยู่ เวลาตอนนั้นประมาณ 10 นาที ปลาก็ยังไม่ยอมง่ายๆ ยังมุดหนี อีก 2 ครั้ง ครั้งที่ 3 ก็กระโดดครับมันกระโดดผมใจหายวาบทันทีกลัวมันหลุดครับ ทุกคนก็เฮ ส่วนสวิงจะอยู่ตกไหนก็ไม่รู้แล้วครับ ครั้งที่ 4 ปลามุดลงแรงมา ผมประคองคันไม่อยู่ปลายคันเบ็ดจมลงในน้ำกิีกเสียงก็ร้องดังลั่น แล้วก็มีความรู้สึกดังกึบ คันก็กระเด่งขึ้นผมก็บอกว่าหลุดแล้ว ทุกคนเสียดายมา ผมก็สายเอ็นขึ้นมาปรากดว่าตาเบ็ดสเตนเลด เบอร์ 11 หักครับ พี่ที่ไปกับผมก็เสียดายไปตามๆ กันแต่ผมก็ยังรู้สึกดีใจที่ได้เห็นตัว และได้สู่กับปลา เราก็เก็บของกลับบ้านเพราะได้เวลากลับแล้ว เถ่าความกันพอแล้ว ไปดูทริบนี้กันครับ เบื่อหรือยัง