ถึงเธอผู้เป็นที่รัก....
ทุกครั้งที่ห่างไกลกัน แม้จะมีผู้คนมากมายรายล้อมอยู่รอบกาย แต่นั่น...
ก็ไม่อาจทำให้ฉันคลายความคิดถึงไปจากเธอได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว
เมื่อมีเวลาว่างเว้นจากกิจการงานต่าง ๆ ฉันจึงไม่รอช้าที่จะหยิบปากกาขึ้นมา
เขียนความรู้สึกและบอกเล่าเรื่องราวที่ฉันได้พบเจอ ส่งไปถึงเธอ
เธอผู้เป็นที่รักของฉัน...
ขอความกรุณาอย่าอ้วกแตก ใครไม่เคยเขียนจดหมายยกมือขึ้น
อิอิ โจ้ไม่ได้มาเปิดคอร์สสอนเขียนจดหมายหรอกค่ะ สำหรับการเดินทาง
ในทุก ๆ ครั้ง โจ้คงมีเวลาไม่เพียงพอที่จะบรรจงเขียนจดหมาย หรือว่า
โปสการ์ด ส่งหาคนที่คิดถึงได้ครบทุกคน ถ้าจะทำได้ คงต้องใช้เวลา
ในการเดินทางแต่ละครั้งเป็นเดือนแน่ ๆ เลยค่ะ
เอาเป็นว่าขอเล่าเรื่อง ผ่านกระทู้ให้ได้ติดตามกันเช่นเดิม
แม้สรรพนามแทนตัว หรือ คำบรรยายถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ
จะไม่ได้อารมณ์รันทดเท่าขณะจิตในช่วงนั้นก็ตามที
ตามมาเถอะค่ะ ทริปนี้บันทึกภาพไว้รำลึกความทรงจำ
กว่า 1,600 ภาพ จะมีสักกี่ภาพที่จะใช้ประกอบเรื่องเล่าได้
ต้องลองดูกัน
สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังไปยังทุกคนด้วยค่ะ