ถึง น้ากระบี่เดียวดาย,
ข้อมูลที่น้าให้มากับที่ผมให้มาเมื่อวาน เป็นสิ่งที่ผมต้องยอมรับ และเป็นสิ่งที่ผมต้องทำ
เมื่อคืนผมนอนไม่หลับเอามาก ๆ คิดถึงแต่ปลาตัวนี้ว่าจะรอดรึเปล่า ...
จึงตัดสินใจทำการโทรหาไต๋น้องในกลางดึก พอได้พูดคุยกับไต๋น้องก็รู้สึกดีขึ้น
เพราะไต๋น้องให้กำลังใจผมว่า "น่าจะรอดไม่น่าตาย" เพราะไต๋น้องทำอาชีพนี้มานานตั้งแต่เล็กจนโต
ก็ได้เห็นปลาราหูตั้งแต่ขนาดเล็กจนถึงใหญ่ขนาดนับไซด์ไม่ถ้วนมาแล้ว
ไต๋น้องกล่าวกับผมว่า "เอาน่ะ ไม่เป็นไร...ยังไงปลาตัวนี้ก็รอด" หรือนั่นเป็นคำพูดที่ไต๋น้องปลอบใจผมไม่ให้ผมคิดมาก
แต่สิ่งหนึ่งที่สำคัญที่สุดในใจของผมนั่นคือ ผมจงใจที่จะปล่อยให้เค้าคืนสู่อิสระภาพ ตั้งแต่ก่อนตกอยู่แล้ว
จนถึงตอนนี้ ผมก็ได้แต่ภาวนาและคาดหวังไว้เสมอว่า ...
ปลาตัวที่ผมปล่อยไปจะยังดำรงชีวิตอยู่ในแหล่งน้ำนั้น และกลายเป็นปลาใหญ่ตราบชั่วลูกชั่วหลาน
ถึง น้า cutebank
ในความเป็นจริงแล้วก็โดนนั่นแหล่ะครับ เป็นรอยยาวเป็นปื้น แต่ผมไม่ได้ถ่ายภาพบาดแผลมาให้ดูเท่านั้นเองครับ
และก็ขอให้เพื่อน ๆ ที่จะไปตกได้ระวัง เพราะแผลที่เกิดขึ้นไม่ใช่จากเจ้าปลา
แต่เป็นแผลของความประมาทของผมเอง ส่วนเงี่ยงพิษที่อยู่ที่ตรงช่วงโคนหาง 2 เงี่ยง
ก็ขอให้เพื่อน ๆ นักตกปลาได้ระวังเป็นพิเศษ เพราะหากโดนเข้าไปนั่นหมายถึงชีวิตได้
ซึ่งนายพรานระดับโลกก็พลาดกันมาแล้ว แต่ถ้ารู้แล้วหัดคิดจะระวังโดยไม่ประมาท
ทริปนั่น ๆ ก็จะเป็นทริปที่มีความสุขให้กับตัวเองครับ
ถึง น้า ๆ ทุกท่าน,
ขอบคุณน้า ๆ ทุกท่านที่คอยเป็นกำลังใจ ตลอดทุกกระทู้ที่คอยเข้ามา
และขอให้น้า ๆ ได้มีวันที่ปวดหลังเหมือนผมบ้าง
สุดยอดครับ ปลาตัวใหญ่ๆๆขนาดนี้หายาก ตกได้แล้วถ่ายรูปเก็บไว้แล้วจึงปล่อยไปตามธรรมชาติ 
)
)
)
)
)
)
)