ภาพนี้เป็นหนอนบั้งๆ ที่ผมเลือกใช้อยู่บ่อยหนครับ
ถึงตรงนี้ผมมีข้อสังเกตอยู่นิดนึงนะครับ(เคยเห็นมีบางกระทู้ที่พูดถึงปลาช่อน) ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนนะครับ ว่าผมไม่ได้เก่งกาจอะไรเรื่องปลาช่อน ถ้าพี่แต้ได้เข้ามาดู...ต้องขอขอบคุณพี่แต้เป็นอย่างสูงนะครับ...ที่จุดประกายเรื่องตีปลาช่อนให้ผม... ตอนนี้ผมก็ ช่อน ช่อน ช่อน อย่างเดียวครับ(อย่างอื่นแทบไม่สนเลย)
ประเด็นที่ผมตั้งข้อสังเกตนะครับ(ฝากไว้ให้กับเพื่อนๆ ถือว่าแชร์ประสบการณ์กันนะครับ วิจารณ์+ให้ทัศน ต่อท้ายผมได้เลยนะครับ) คือถ้าคุณเป็นนักเลงปลาช่อนประเภทที่ว่า เดินตีรอบบ่อ ประมาณว่าเดินไป 7 ก้าวแล้วก็ตี จ๋อมนึง แล้วก็ปั่นรอกซะเร็วจี๋ (ประเภทที่ปลาสะดุ้งแล้วนึกในใจว่า อะไร แว๊บ ๆ) แล้วก็เดินต่อไปอีก7 ก้าว ตีอีกจ๋อมนึง เดินมันซะรอบบ่อกว้างท่ามกลางแดดร้อนๆ แล้วมานั่งถอนหายใจว่า ปลาไม่มี
ผมว่า ถ้าลองเป็นสไตล์การตีมาเป็นแบบ "ตื้อ" คือ ณ จุดที่เรายืน พยายามตีเก็บให้ได้หลายองศาซ้ำไปซ้ำมา แบบที่หนังสือเค้าเขียนไว้ว่า แบบใบพัด น่าจะได้ประโยชน์มากกว่านะครับ
เพราะปลาช่อนเป็นอะไรที่ไม่ค่อยไล่เหยื่อ เหมือนพวกชะโด กระสูบ กระพง ถ้าตีไปไม่ได้ระยะทำการของมัน มันก็ไม่งับครับ บางครั้งบางทีก้าวไปถึงริมตลิ่ง จะพบว่ามีปลาอะไรก็ไม่ทราบพุ่งตัวออกจากตลิ่งใกล้ๆที่เรายืน แต่ถ้าหนึงในบ่อยๆครั้งที่เราเห็นเป็นปลาช่อน นั่นแปรว่า เราเสียโอกาสไปแล้วหนึ่ง อย่างที่กล่าวไว้นะครับ ตีให้ครบหลายๆองศาซ้ำๆกัน น่าจะได้ผลกว่าครับ
อีกนิดครับ...สร้างแอ๊คชั่นอย่างใจเย็นครับ...ตีเหยื่อปลอม เป็นเกมส์ที่ใช้จินตนาการสูงครับ ไม่ต้องรีบ และ และ และ พยายามสร้างแอคชั่นให้จบจนถึงริมตลิ่งเลยครับ เพราะหลายครั้งที่มันจะชาร์จเหยื่อในระยะไม่เกิน 1 ฟุตจากริมตลิ่งอ่ะครับ
1
)
)
)
)
)