คืนนี้เรายกหมึกกันได้ไม่มากนักประมาณ200กว่าตัว หมึกที่ได้ก้อมีขนาดไม่ใหญ่นักไต๋บอกเท่านี้ก้อเพียงพอแล้วที่จะพาเราไปสู่หมายนอก 8โมงเช้าวันรุ่งขึ้น พวกเราตื่นขึ้นมาเมื่อเรือจอดนิ่งสนิทมองออกไปรอบเรือมีแต่ฟ้ากับน้ำทางท้ายเรือมองเห็นแนวยาวของเกาะอาดัง-ราวีทอดตัวอยู่ไกลลิบๆ Iณ ที่แห่งนี้เป็นหมายที่ครูฉัตรนำรอกพร้อมคันตีป๊อบเปอร์ราคาเฉียดสี่หมื่นมาทำเป็นปะการังเทียมไว้เมื่อตอนต้นปีพวกเราไม่อยากย้ำเตือนครูฉัตรเพราะแกพยายามที่จะลืมๆมันไปแต่ก้ออดไม่ได้ที่จะแซวแกเล่นๆ
ขำขำ
ใครไม่โดนเข้ากับตัวเองน่ะไม่รู้สึกหรอกว่ามันเจ็บปวดขนาดไหนเสียงแกบ่นอยู่คนเดียวอย่างเงียบๆ
พวกเราต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงไต๋ตะโกนขึ้นมา เอ้าลงเหยื่อกันได้แล้วหน้าดินบ้างกลางน้ำบ้าง คันเล็กๆรอกเล็กๆอย่าไปลงสายไว้ล่ะเดี๋ยวจะหาว่าบังไม่เตือน
ตูม
เสียงดังและหนักแน่นกว่าเสียงปลาชะโดฮุบเหยื่อใบพัดหลายเท่านักทุกคนในเรือต่างหันไปมองต้นกำเนิดเสียงนั้นอย่างสงสัยครูฉัตรรีบลงมาจากหลังคาเรือในมือถือซอลติก้าz6000+คันจำไม่ได้ลงมาอย่างพะว้าพะวังเพียงไม้แรกเท่านั้นที่ครูฉัตรตีป๊อบเปอร์จากบนหลังคาเรือก้อได้รับการต้อนรับจากเจ้าถิ่น
20 นาทีผ่านไปเหงื่อเม็ดเป้งผุดขึ้นเต็มหน้าครูฉัตรเสียงหอบหายใจอย่างแรงแต่ไม่เกินอึดใจพวกเราก้อได้เห็นโฉมหน้าเจ้าถิ่นที่มาให้การต้อนรับ
1
)
)
)
)
)
