ครั้งแรก ผมเหวี่ยงลงข้างๆ กองไม้ กรอกลับมาช้าๆ รู้สึกได้ถึงแรงสะเทือน และสะดุด เป็นช่วงๆ รู้ได้เลยว่าเป็นกิ่งไม้
แหม่ คันดี แพงๆ มันดีอย่างงี้ นี่เอง เค้าเรียกไรกันนะ เส้นดี หรือ เซ้นต์ดี นี่แหละ 55555+
ไม้สอง ก็ลงข้างๆ กองไม้เดิมที่มันขึ้นน่ะแหละ แต่คราวนี้ กะระยะให้ห่างกองไม้อีก ประมาณ 30 cm แบบว่าจะได้ไม่ติด ไม่สะดุด
ลองกรอช้าๆ มาดู คราวนี้ ไม่ดุก ไม่ดิกเลย ลื่นคอดๆ ที่ต้องหาระยะ และ วงสวิงอย่างนี้ ก็เพราะผมต้องการจะสร้างแอ๊คชั่น
ตามบทของผู้กำกับ ให้เหยื่อระเบิดแอีคชั่นให้เต็มที่ เต็มแรง ซึ่งโดยปกติ นิสัยพวกนี้ ถ้ามันไม่ระแวง รู้สึกปลอดภัยแล้ว
ทั้งหวงก้าง หวงถิ่น อันธพาลครองเมือง ใหญ่คับฟ้าอยู่แล้ว
ไม้ที่สาม พอเหยื่อตกถึงพื้น ผมก็ปั่นเหยื่อเนอร์ อย่างสุดแรง เท่าที่ เจ้า Conquest 201 DC รอบ 5.0 และข้อมือของผมจะทำได้
ลากมาได้เพียงครึ่งทางเท่านั้น ปึ๊ก!!!!! พร้อมกับฟองอากาศพร่านเต็มผิวน้ำ มาแล้ว ความรู้สึกที่ต้องการ การกัดและพลังงับที่หนักแน่น รุนแรง
การกัดแบบนี้ ประสงค์ให้เหยื่อตายหรือสาหัสเท่านั้น ผมวัดสวนไป สามที และยิ้มให้อีกสองครั้ง ตามที่คุณแสตมป์ขอร้องให้ทำทุกวัน
อาการขัดขืนอย่างรุนแรงที่ปลายสาย ทำให้รู้สึกได้ถึงสายพีอีที่เขม็งตึง ผมฝืน รั้ง ตั้งคันไว้ ไม่ให้มันทำกับผมได้ตามอำเภอใจ หรืออำเภอราษีไศล ก็แล้วแต่
ผมก็ลูกมีพ่อ มีแม่นะ ผมเริ่มงัดมันบ้าง เพราะรู้ว่าต้องจัดการ และเผด็จศึกให้เร็ว เวลามีน้อย กองไม้หรือบ้านที่มันอยู่นี่ ประมาณห้าเมตรได้
แหม่ คันดีๆ แพงๆ ก็ดีเงี้ย งัดซ้ายก็ไปซ้าย งัดขวา ก็ไปขวา เค้าเรียกไรนะ เพาเวอร์ลิป หรือ เพาเวอร์ลิฟต์ อะไรนี่แหละ 55555+
หุ้นขึ้นแล้วครับ คนมันจะได้ คนมันรอด พอปลามันได้โอกาสวิ่ง มันก็วิ่งออกที่โล่งเฉยเลย เสร็จตูแล้ว โดเอ้ย 555555+
แลกฝีมือกันห้านาที มันก็หมดแรง ยอมให้ผมลาก ครับ ลากขี้นฝั่ง กริปเปอร์ คีม ไม่ต้องแล้ว
เหยื่อทะลุปาก ใกล้กะตาเลย น่ากัวจิงๆ
ฟันจะหักไม๊หนอ
กะดูประมาณ 3 กว่า รอดดดดด แล้ววววววว
3
)
)
)
)
)