ลุยจันกับไต๋หมา 10 ก.ย.2550 ต่อคับ
1.ระหว่างรอน้ำเดิน
..........ใบขนูน สอยเล่นประปราย
..........อินทรีย์ ไร้วี่แวว เนื่องจากน้ำยังมีเมือกจับสายเบ็ด
..........กระโทงร่ม เล่นกายกรรม กระโดนโชว์ลีลา 1ตัว
..........โฉมงามเจ้า ยังแต่งตัวไม่เสร็จ
และแล้วความโกลาหลก็เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน.........
...ครื้นๆ...เปรียง!!!!!!!เกิดอาใยหว่า
ลมตะโก ไต๋บอก
แล้วมันเปงไงอะคับ ผมถาม
ก็ จาเกิดพายุฝน สัก 2-3 ชม. แล้วก็มีคลื่น1-2 เมตร ไต๋ตอบ พร้อมกับลุกขึ้นยืนมองด้วยสายตามีแววกังวน นิดๆๆ
หนีก็คงไม่ทันแล้ว คงไม่ใหญ่มากหรอก จาสู้หรือหนีดีละ
ไต๋ถาม ก้แล้วแต่คับ แต่ปลอดภัยเปงหลักคับ ผมตอบไป แต่ในใจ กลับบอกว่า สาธุ คุณพระคุณเจ้า บุญที่ลูกช้างได้สะสมมาทั้งชาตินี้ และแต่ชาติปางก่อน ขอผลบุญอันนั้นช่วยปกปักรักษา
ค้มครอง ให้รอดปลอดภัยด้วย เจ้าพระคุณ
บรึ้นๆๆๆๆบรึอนๆๆๆๆๆ เสียงอ่าไรอีกละ อ้าวเรือตกปลาอีกลำ ใกล้ๆ ที่ใหญ่กว่าแล้วเพิ่งจอดได้ไม่ถึง ครึ่งชม.ติดเครื่อง แล้วถอนสมอ เร่งเครืองจากไปแล้ว
นั้นแหละครับต้นเหตุ แห่ง
ความโกลาหลที่เกิดขึ้น ทุกคนเก็บคันเบ็ด โดนไม่ต้องบอก ไต๋ติดเครื่องยนต์ จุมโพ้ ถอนเสมอเรือ พร้อมบอกให้เก็บข้าวเก็บของให้ดีๆๆ เพราะมีลมแรง เรื่อใหญ่กว่ายังหนีแล้วเราจะอยู่ได้ไง
หลังจากเราออกเรือ ได้ประมาณ 20นาที่ เราก็อยู่ท่ามกลางพายุฝน ทะเลที่ราบเรียบ ก็มีคลื่นจิงๆ ประมาณ1-2 เมตร มองไปทางไหน ก็มืดครึ้มไปหมด ไม่รู้ทิศทาง ไต๋บอกว่าสมัยก่อนที่
ไม่มี ระบบGPS หรือ ดาว ตามภาษาไต๋ เรือจะถูกคลื่นซัดจน
เปลี่ยนทิศทาง แทนที่จะวิ่งสวนพายุ หรือเข้าหาเกาะที่หมายตาไว้ กลับวิ่งตามพายุ ออกทะเลใหญ่ ซึ่งคลื่นก็จะรุนแรงตามไปด้วย จนเรือล่มมาก็มาก
..........ฝากใว้ก่อนนะโอฬาร เอ้ย!!เจ้าโฉมงาม
2.เราวิ่งฝ่าฝน เกือบ 2 ชม.มุ่งหน้ากลับฝั่ง มุ่งเข้าหมายปลาเล็ก
เอากลับบ้าน ระหว่างนั้น หลายคนรวมทั้งผมด้วย ก็ได้งีบหลับไป
ด้วยความง่วง หลังจากทะเละกับเจ้าสากมาทั้งคืน
หมายปลาเล็ก ก็ปลาเล็กจิงๆๆคับ ไม่ได้ปลาเกมอ่าไรเลย
......แต่ อากาศหลังฝนตก กลางทะเล สดชื่น และเย็นสบาย จิงๆๆ คับ โล่งโปร่ง ต่างจากบนบก ที่จะรู้สึกเถอะละอองไอน้ำได้
แต่ในทะเลไม่มีความรู้สึกอย่างนนั้น
2.เกือบบ่าย 3 โมงปลาเริ่มกินห่างตัว เพราะน้ำไม่เดิน สายสมอไม่ตึง ลมพัดเรือเป้ไปเป้มา หลุดหมาย ไต๋ชวนย้ายหมายลองปลาช่อนบ้าง
3.หมายที่ 4 หมายปลาช่อน ถึงหมายเกือบ 4โมง
....เฮ้อปลากิน ปลากิน เพือนบอกผม ผมมองตาม เห็นปลาคัน
ขยับยึกๆๆ ปลาเล็กผมว่า เพราะว่าคันนั้นผมเกี่ยว หมึกเป็น สาย25 ปอน ลีดโมโน 50ปอน์ หมึกคงโดนปลาเล็กรุมตอด ก้มหน้าก้มตาเกี่ยวเหยื่อ เบ็ดซาบิกิ 3ตัว ตามสูตรของไต๋ ว่าเหยื่อเล็กปลาเล็ก เหยื่อใหญ่ปลาใหญ่ ไม่สนจัย แล้วลงเบ็ดซาบิกิ แต่เพือน ทนไม่ได้ โดด ปล้นคัน จากกระบอก วัด 1ที นี่แนะ....
แล้วก็หมุนๆๆๆ เก็บสาย ปิดเสียงไหนหวา...เพือนถาม ด้วยความไม่คุ้นกับ TR200G เก๋าโว้ย เก๋าๆๆๆๆๆ เพือนร้องตะโกนโหวกเวก
เท่านั้แหละคับ ความโกลาหลก็เกินขึ้น เปงครั้งที่ 3 ที่มองเห็น
เก๋า ขนาดเกือบโลลอยอยู่ที่ผิวน้ำ
เดวมาต่อตอนจบ (ภาค 3) หิวกาแฟ