หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

มาเริ่มต้นร่าง "จรรยาบรรณสำหรับนักตกปลา" กันเถอะ

ใช้ขนาดเบ็ดให้เหมาะสมกับขนาดของปลาที่ต้องการ  เช่น  ถ้าต้องการปลาใหญ่ควรใช้เบ็ดให้มีขนาดที่ปลาเล็กกินไม่ได้  ปลาที่ไม่ต้องการจะได้ไม่มีแผล

เห็นด้วยคับ    จาก....ปัตตานี

เห็นด้วยทุกความคิดเห็นครับ

ส่วนใหญ่ถ้าออกเรือ แล้วตกปลาได้ ก็จะใช้ตะขอสับขึ้นมาบนเรือ นอกจากปลานั้นเป็นปลาตัวเล็ก สามารถยกขึ้นมาได้
ถ้าเราอยากปล่อยปลาตัวนั้น จะมีวิธีไหนมั้ยครับ ที่ไม่ต้องทำให้ปลาเจ็บด้วยคมตะขอ...ซึ่งเป็นปลาที่เราต้องการหรือไม่ต้องการก็ตามแต่ แต่มันตายด้วยตะขอแน่นอน
อาจใช้สวิง หรือเห็นบางคนก็ต้องลงไปที่กราบเรือ จับปลาขึ้นมาด้วยมือพอพ้นน้ำแล้วก็ปลดเบ็ด หรือตัดสาย ถ้าตัวเบ็ดลงไปลึก (เพราะคิดว่าเดี๋ยวเบ็ดมันก็จะหลุดไปเองตามธรรมชาติ..จริงรึป่าว??)
หรือเราจะต้องทำเครื่องมือในการปลดเบ็ดในน้ำได้ ติดไว้ทุกลำเรือ..... เป็นกรณีเล็กๆที่อยากเสนอแนะครับ

ผมว่าเรื่องการปล่อยปลานะ  ควรปลดเบาๆ และก็ปล่อยดีๆไม่ใช่โยนอ่ะ
ปลามันก็เจ็บนะตอนกระแทกน้ำอ่ะ

ถ้านานๆไปตกแล้วได้..ก็เอามากินเถอะ..(ปลาอะไรก็ได้)
ถ้าไปตกบ่อยๆเป็นประจำ..ก็เอาตัวที่อยากได้..(คัดขนาดซักหน่อย.ตัวเล็กปล่อย)
ถ้าตกแบบถี่ๆ..ก็ปล่อยมันไปบ้าง..(ถือว่าทดสอบฝีมือและอุปกรณ์ของเรา)

เห็นด้วยแต่น่าเพิ่มอีกข้อนะคือกรุณาตามปลา(ควบคุม)ให้อยู่แนวที่ตรงหน้าตัวคนตก มันสามารถช่วยให้สายพันกันลดลง

สำหรับบ่อตกปลา

1.มีมารยาทในการตีเหยื่อ ตีเหยื่อให้ดู Line คนอื่นด้วย ไม่ใช่ตีเฉียงสะเปะสะปะ ตีพาดทับสายคนอื่น
2.ถ้าจะตกเล่นเป็นเกมก้อ ให้ลบเงี่ยงเบ็ดออกด้วยครับ ถนอมปลาให้มากที่สุดในทุกกรณี
3.ทุ่นกระสือที่ติดตาข่ายนี่ ขอร้องเลยครับทั้งคนซื้อคนขาย เลิกเถอะครับ 

หลักการดีมากครับ
ด.ช.ปลัก

ก่อนอื่นศึกษากฎ igfa ให้ได้ก่อนท่าจะดี

ใช้เบ็ดตัวเดียวในการตก ไม่ใช้เบ็ดนรก

เสียดายหมายธรรมชาติหลายๆแห่งถูกปิดไปห้ามเข้าไปตกปลาหรือจับสัตว์น้ำโดยเด็ดขาดเนื่องจากเจ้าของสถานที่ทั้งเอกชนและราชการ เค้าเบื่อที่จะต้องทำความสะอาดสถานที่
นักตกปลาและผู้ติดตามหรือครอบครัวเวลาใช้สถานที่เค้าเสร็จแล้วควรดูแลความสะอาดสถานที่ด้วย อย่าให้เค้ารังเกลียดหาว่าพวกนักตกปลามาทำให้สถานที่เค้าสกปรก เฮ้อ..
จับปลา กีฬา การประมง ดำรงชีพ ...

รู้สึกดีที่เริ่มมีคนคิดในด้านนี้มากขึ้น อยากเสนอ "ดูแล อนุรักษณ์ ฟื้นฟู"
การดูแล คือการ ให้ความเครพสถานที่ และปลาที่จะตก เช่น การรักษาความสะอาด การใช้อุปกรณ์ที่เหมาะสม การปฎิบัติต่อปลาที่เราทำการตกขึ้นมาเป็นต้น
การตกปลาเพื่ออนุรักษณ์ คือการทำการจดสถิติเช่นชนิดปลา ขนาดน้ำหนักความยาก ปริมาณของปลาในแหลงนั้นๆ รวบรวมไว้ใช้ในการอนุรักษณ์จะได้ทราบปริมาณการลดหรือเพิ่มของปลาแต่ละชนิดในแถบนั้นๆ ในช่วงเวลาที่ต่างกัน
การฟื้นฟู การให้สิ่งตอบแทนกลับไป เช่น การนำพันธ์ปลาไปปล่อย ตามแหล่งที่เราตก
ส่วนในบึงหรือบ่อต่างๆ ที่มีเจ้าของ ก็ใชการปฎิบัติตามกฎของบ่ออย่างเครงครัดด่วย

หลักการณ์ ดีๆครับ ขอชมเชยที่ช่วยบอกหลักการณ์ดีๆอย่างนี้
นับถือนะครับผูที่ทำตาม

พฤติกรรมเวลาตกปลา จะแสดงออกมาถึงนิสัยของแต่ละคน บางคนรุนแรง บางคนทิ้งขยะเต็มไปหมด  บางคนส่งเสียงดัง ล้วนแต่ไม่เหมาะสม แต่จะเรียกว่าอะไรดี

1. Set limit for each specie per day for each angler
2. Set  a legal size per specie
3. monitor fish count for each specie per year

ดีนะ

ผมขอเสนอการกำหนดจำนวนและขนาดของปลาแต่ละชนิดและประเภทที่สามารถนำกลับบ้านได้ ไม่อย่างนั้นพวกได้เท่าไหร่ขนกลับหมด ปล่อยไปอย่างนี้รับรองว่าจะไมมีปลาเกมส์ขนาดใหญ่หรือเล็กให้เราได้เล่นต่อไปแน่นอน  ปัจจัยรอบด้านอีกอย่างคือชาวประมงพื้นบ้าน อาจจะควบคุมยากหน่อย ประเภทไล่ปลาตีอวนยังไม่สูญพันธ์มีให้เห็นตลอดเลย ถ้าเจอกันเป็นต้องได้ย้ายที่ทุกทีเลย

ใจเค้า...ใจเรา.....

ถูกต้องแล้วครับ  นักตกปลา (เอ้ คนตกปลาต้องมีมารยาท/จรรยาบรรณ เป็นของคู่กันครับ ) จะกล่าวถึงมารยาท 1. ท่านไม่ได้อ่อย  ก็อย่าไปนั่งทับที่เขา  เราต้องเกรงใจเจ้าที่ครับ  2.ในทางกลับกัน คนอ่อย ก็ต้องมีจรรยบรรณ  ในที่นี้จรรยบรรณ  อาจกล่าวได้ว่า มีน้ำใจ  (ก็ว่าได้ครับ)  แบ่งปันกันครับ  คนมาหลังก็ช่วยอ่อยกันก็ได้  คิดว่าสลับกันได้สลับกันเสียครับ  ช่วย ๆ  กันไปครับ

ควรใช้วาจาที่สุภาพและเป็นกันเองกับนักตกปลาด้วยกัน

อ่านดูแล้วดีๆทั้งนั้นเลยครับ ...ผมเห็นด้วยกับทุกท่านที่ได้เขียนออกมาครับ แล้วขอโหวดเป็นข้อๆนะครับ

1. ไม่ทำการสิ่งใดที่เป็นทำการทำลายธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม (ทิ้งขยะ, ก่อกองไฟ, ตัดไม้ ฯลฯ)

2. ไม่ตกปลาในฤดูวางไข่ หรือการตกแม่คลอกปลา และควรปล่อยปลาหากรู้ว่าปลามีไข่

3. ปลาที่ไม่ได้ขนาด คือเล็กเกินไปก็ควรปล่อยกลับสู่ธรรมชาติอย่างนิ่มนวล ให้บาดเจ็บน้อยที่สุด

4.ผมชอบข้อนี้ครับ หากเป็นไปได้เราควรซื้อพันธุ์ปลาไปปล่อยกลับคืนสู่ธรรมชาติเช่นตามเขื่อน หรือแม่น้ำบ้างครับ

5.สำหรับท่านที่ตกปลาโดยไม่ประสงค์นำไปเป็นอาหาร เช่นตกปลาเกมส์ตามบ่อตกปลาควรพยายามทำให้ปลาบอบช้ำน้อยที่สุด (ไม่โยนปลาลงบ่อ ให้บีบเงี่ยงตาเบ็ด ปลดปลาอย่าระมัดระวัง ไม่นำปลาขึ้นมาบนฝั่งนานเกินไป ฯลฯ)

6. เมื่อเห็นทุ่นสายที่เป็นปลาเชลยควรหาโอกาสตีช่วยมันขึ้นมาครับ

7. เป็นมิตรต่อเพื่อนตกปลาด้วยกัน...มีน้ำใจช่วยเหลือ และรักษามารยาทในการตกปลา ไม่ควรทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน...


ผมว่าทุกวันนี้ธรรมชาติถูกทำลายไปมากโดยฝีมือมนุษย์...

สาเหตุคือ...จรรยาบรรณ เป็นสื่งที่ขาดหายไป

ถ้าเราไม่ทำ แล้วต่อไปลูกหลานจะเป็นอย่างไร....

ที่หลายท่านแสดงความเห็นมาผมเห็นด้วยนะครับ ผมมีข้อเดียวที่อยากบอกกับทุกๆท่านก็คือ ไม่ใช่แต่พูดนะครับ จรรยาบัญจะไม่เกิดผลถ้าไม่มีผู้กระทำครับ

คิดเรื่องนี้แล้วเหนื่อยคร้บ  นาๆจิตตัง  เริ่มจากกลุ่มเราก่อน  แล้วพวกเราที่อยู่ต่างที่ก็ช่วยกันกระจายออกไป  ทำดีกว่าไม่ทำ  ถ้าไม่ทำๆลายให้น้อยลงหน่อยก็ยังดี  ผมอยากเสนอแนะ  ให้ตั้งห้วขัอ  เช่น  นักตกปลาควรปฏิบัติตนอย่างไร  1.ต่อสถานที่  1/1บ่อตกปลา  1/2แหล่งน้ำธรรมชาติ  1/3ทะเล  2.พึงปฎิบัติต่อปลาอย่างไร    3.เราจะมีส่วนร่วมในการช่วยกันอนุรักษ์ผืนน้ำให้มีปลาอย่างไร  4.เราจะเผยแพร่สิ่งเหล่านี้อย่างไร  เพื่อปลุกจิตสำนึกของคนทั่วไป  เพื่อ ให้ลูกหลานรุ่นหลังได้ปฎิบัติต่อไป  เป็นต้น  รักเธอประเทศไทย...