เวช จั่วชะโดขึ้นมาได้หนึ่งตัว ในหุบเขาเล็กๆ ที่เราวกเรือหาจุดอับลม
ผมร้องบอกให้ช่วยกันมองหาลูกๆ ของมัน รอบๆ เรือ ด้วยลายข้างตัว และท้องสีขาวของมัน
ครับผมบอกลาเกมส์
พรากแม่ พรากลูก มานานพอสมควร
ด้วยสำเนียกกับตัวเองว่า สัญชาตญาณความรักของแม่ที่มีต่อลูกนั้นมันไม่ใช่
เรื่องล้อเล่น
ใครจะตกก็เป็นสิทธิ ...แต่ผมเชื่อเสมอว่า "คิดได้ก่อน สบายใจก่อน" ครับ
สุดท้าย
เราไม่พบฝูงลูกๆ ของมันแต่อย่างใด ด้วยลักษณะทางกสยภาพของมัน
เราอนุมานได้ว่า ชะโดตัวนี้พึ่งทิ้งครอก ตัวมันจึงผอมแลเมุ่งหน้าออกากินกัดทุกสิ่งด้วยความหิวโหย
ปล. วิธีการสังเกตุปลาเลี้ยงลูกที่ง่ายดายครับ ท้องปลาจะสีขาว ลายข้างลำตัวจะเด่นชัด เขียวเหลือบม่วง