1. กว่าจะก็อปปี้ข้อมูลรูปลงคอมพิวเตอร์ แล้วมานั่งย่อรูปจากกล้องกากๆของผม กว่าจะนึกคำพูดมาพิมพ์ข้อความให้อ่านเข้าใจง่าย ใช้เวลานานครับ
2. การงานก็รัดตัวเดี๋ยวต้องทำไอ้นู่นไอ้นี่ ทำๆหยุดๆ ลืมเนื้อหาที่จะพิมพ์ ต้องมานั่งนึกใหม่ ก็ใช้เวลาอีกนานครับ
3. พิมพ์เสร็จกำลังจะกดโพสข้อความดันเนทหลุดอีก กว่าจะมาปรับอารมณ์กว่าจะมานั่งนึกข้อความ ก็ใช้เวลานานอีกครับ
4. พิมพ์เสร็จกำลังจะกดโพสข้อความภรรยาดันใช้ให้ไปเช็ดบ้านถูบ้าน ซักผ้าล้างจาน กว่าจะมาปรับอารมณ์กว่าจะมานั่งนึกข้อความ ก็ใช้เวลานานอีกครับ
5. พิมพ์เสร็จโพสข้อความแล้วเคลียร์งานแล้ว รับใช้ภรรยาก็เสร็จแล้ว นึ่งปรับอารมณ์แล้ว ก็ใช้เวลาตอบความคิดเห็นจากบรรดาแฟนคลับนานอีกครับ
6. พิมพ์เสร็จโพสข้อความแล้วเคลียร์งานแล้ว รับใช้ภรรยาก็เสร็จแล้ว นึ่งปรับอารมณ์แล้ว ตอบความคิดเห็นจากบรรดาแฟนคลับเสร็จแล้ว กว่าจะมาปรับอารมณ์ให้หายมือสั่นจากความปิติที่ได้รับกำลังใจจากบรรดาแฟนคลับกว่าจะเช็ดน้ำตาแห่งความปิติที่กระทู้มีผู้เข้าชมเกิน 10 คน กว่าจะมานั่งนึกข้อความเนื้อเรื่องพิมพ์ต่อ ก็ใช้เวลานานอีกครับ
7. พิมพ์เสร็จแล้วเคลียร์งานแล้ว รับใช้ภรรยาก็เสร็จแล้ว นึ่งปรับอารมณ์แล้ว ตอบความคิดเห็นจากบรรดาแฟนคลับเสร็จแล้ว กว่าจะมาปรับอารมณ์ให้หายมือสั่นจากความปิติที่ได้รับกำลังใจจากบรรดาแฟนคลับกว่าจะเช็ดน้ำตาแห่งความปิติที่กระทู้มีผู้เข้าชมเกิน 10 คน กำลังจะกดโพสต่อ ภรรยาสุดที่รักใช้ไปซื้อกับข้าวอีกแล้วครับ
สรุปทุกวันนี้กว่าผมจะได้มีเวลาแวบมาโพสกระทู้ก็ปาเข้าไปเที่ยงคืน กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปตี2ตี3 โดนภรรยาให้พรเนื่องจากนอนดึกอีกรอบหลับฝันดีคิดถึงความเห็นดีๆจากน้าๆทุกท่านครับ แต่ปกติหลังๆก็ไม่ค่อยจะได้โพสครับ โดนเพื่อนทิ้งมั่ง ไปซักทีก็ดันแห้วซะบ่อย หรือไม่แห้วก็ไปแล้วได้มาก็ได้แต่แพลงตอนแทบต้องเอากล้องจุลทรรศ์ส่อง จะเอามาโพสก็กลัวจะทำให้เสียอารมณ์น้าๆกัน กลับมาโดนภรรยาสวดยับอีก ทำใจครับ นั่งอ่านรอกดโหวตให้กำลังใจน้าๆก่อนดีกว่า ภรรยาตัดหางปล่อยวัดแล้วค่อยมาตั้งกระทู้ขำๆให้น้าๆยิ้มได้ต่อ