ฟ้าผ่าดังเปรี้ยงเมื่ออาก๋งบัญชาการให้โจ้กับพี่พงษ์ลงไปรอเก็บภาพพวกเรา
พอเริ่มก้าวลงไปใจก็เต้น อาก๋งตร๋า....หนู่จำม่ายด้ายง่า....
อาก๋งไม่รู้ไม่ชี้ เลยหันลงไปมองข้างล่าง ความสูง 70 เมตร ทำเอาแทบตาย
ดีที่กลางทางมีพี่ศักดิ์ยืนรออยู่ก็เลยมีกำลังใจถอยหลังลง
แตร่แวร่...ด้วยความเคยชิน พอลงต้องแลขวาไปยิ้มให้กล้อง
กำจริง ๆ พี่ ๆ ตากล้องเดินกลับมาเตรียมโรยตัวกันหมด
ทำให้พี่เจ้าหน้าที่ป่าไม้ตะโกนแซว
"เค้ากลัวถ่ายเอ็งแล้วกล้องเจ๊งเว้ยไอ้โจ้"
ใจร้ายเป็นหมู่คณะจริง ๆ