เช้าวันที่สองของการเป็นครู
ตื่นก่อนนาฬิกาจะปลุกซะอีกค่ะ เพราะไก่ที่นี่มันหอนตั้งแต่ตี 3
บวกกับอากาศที่เย็นลงในยามค่ำคืน หลับสนิทแต่ก็ตื่นมาไออยู่เป็นระยะ ๆ
รู้สึกหายใจลำบากมาก เนื่องจากก่อนหน้าจะเดินทางเพิ่งจะสร่างจากไข้หวัด
เนื่องจากนอนหัวชิดฝาบ้านมากไป ฝาบ้านที่ทำจากไม้ไผ่ขัดสานจึงมีลมเข้ามาลงที่หัวตลอด
ทำให้แสบและคันคอจนเป็นต้นเหตุของการไอแบบทรมาน
(ไม่ได้ไอเต็มที่เพราะถ้าเสียงดังคงจะตื่นกันทั้งบ้านค่ะ)
นอนกลิ้ง ๆ สักพักเจ้าสุรเดชตัวแสบก็เดินมาเกาะมุ้งดูครู
เด็กค่อย ๆ เลื่อนเข้ามาใกล้ ๆ ระยะพอประมาณ
ไอ้ครูโจ้ก็ลุกขึ้นมา
แฮ่!!!!! ใส่ให้เด็กตกใจเล่น
แต่กรรมตามทัน...บนกบาลครูเป็นหิ้งที่วางรูปของพระเยซู
เสยไปเต็มที่หงายลงไปนอนอึ้งตัวเองอยู่สักแป๊บ
ลุกมาก็เลยนั่งกุมหัวให้หายมึน แล้วค่อยกลิ้งลงจากที่นอน
หยิบอุปกรณ์ไปล้างหน้าแปรงฟัน
เรียบร้อยจึงเดินออกจากบ้านขึ้นไปชมวิวพร้อมครูยู้ และเด็กน้อยทั้งสอง
![[q]ไม่ต้องกลัวครับ เมียผมใช้ปืนไม่เป็น บอกว่าใช้เป็นแต่ระเบิดครับ[/q]
ง๊านขออนุญาตถอนใจตายแล้วกั](../_pictures/board/upload2007/200708/118776393130867.jpg)
ดูแล้วคิดถึงสมัยเรียนมหาลัย ... คิดถึงเพื่อนที่เคยสุมหัวค่ายอาสาฯ 
ชิส์ เอาฟามจิงมาพูดก็เสียหายหมดจิ 
)
)
