หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

หวาดเสียวในคืนวันโกร๋น(วันโกน)

มาต่อกันครับ ต่อไปภาพจะไม่มีแล้วครับ เมื่อนำปลาขึ้นจากฝั่งเป็นธรรมดาของนักตกปลาหลายคนที่จะต้องนำกล้องหรือมือถือมาถ่ายภาพเก็บไว้ในขณะที่ผมหยิบมือถือ I phone 6 s มาจับภาพจู่ๆมือถือดับแบบหน้าตาเฉยทั้งที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ผมหันไปบอกลุงชาญซึ่งแกกำลังเอาข้าวของผมจัดให้เป็นระเบียบและจัดตำแหน่งที่นอน
ผม: ลุงๆมือถือผมเป็นอะไรไม่รู้จู่ๆมันดับเฉยเลย
ลุง: แกพูดสวนขึ้นมาพร้อมกับหยิบมือถือรุ่นคุณปู่แล้วพูดว่า แบตหมดป่าว ของลุงยังดีอยู่เลย
ผม: ผมชาร์ทมาเต็มเลยน่ะครับไม่น่าจะแบตหมดแล้วนึกในใจหรือว่าแบตหมด ชื้อมาเกือบปีไม่เคยงอแงหรือเราวางไว้แล้วโดนน้ำหมอกเหมยเข้าหรือป่าว สุดท้ายผมก้อเอาไปตากแดดก่อนโดยไม่สนใจอะไร จากนั้นก้อกลับมานั่งคุยกับลุงต่อเวลานั้นน่ะจะประมาณเกือบ9โมง ผมเลยพูดต่อกับแกว่า
ผม: ลุงแล้วหลังจากที่เขายิงตัวตายเขาตายที่ไหนอย่าบอกน่ะว่าตรงนี้
ลุง: แกพูดกับผมมาว่ากลัวผีเหรอ
ผม: ไม่น่ะลุง ผมโตมากับป่าบ้านผม ตา ลุง พ่อ ชอบพาไปป่า เคยนอนกลางคืนก้อหลายครั้ง และผมก้อเป็นทหาร เรื่องป่าสำหรับผมธรรมดาอยู่แล้วเพราะผมจะชินป่ามากกว่าในเมืองชะอีก
ลุง : อ้าวเป็นทหารหรา ลุงก้อเป็น ปี 21 ไปรบเขาค้อ จากนั้นคุยกันเพลินจนผมบอกลุงแล้วเขายิงตัวตายแล้วยังไงต่อ แกก่อบอกพร้อมกับชี้ไปตรงเขาอีกฝากซึ่งจะเห็นหมายตกปลาอยู่ไกลริบ ซึ่งดูแล้วคงเก่าน้ำขึ้นสูงเท่ากับหลังคา อาจไม่มีใครมาดูแล และแกบอกหมายนี้ลุงบอกเลยว่าเข้ามาด้านในสุดแล้ว ผมนึกภาพตามที่ผ่านมามีหมายตกปลาเก่าใหม่ที่เจ้าถิ่นหรือนักตกปลามาทำการเปิดหมายหลายที่ พอคุยกันสักพัก วิทยุที่ผมเปิดได้ยินเสียงลุงตู๋ พูดสวัสดีวันเสาร์เวลา10นาฬิกา ทันใดนั้นเองจู่มีปลายี่สกไทยไซด์น่าจะเกิน5กิโลกระโดดขึ้นจากผิวน้ำมองเห็นตัวได้ชัดเจน ตูมๆคันเบ็ด รอก penn battle 4000  สาย ไทลีน20ปอนด์  สายหน้า pe. 5 ขอกามาเบอร์11 ลั่นคันวูบร้องขอความช่วยเหลือ ลุงชาญอยู่ใกล้สุดรีบวิ่งไปวัด ผมรับจับสวิงจะตามไป จากนั้นเสียงสายไทลีน20ปอนด์ขาดดังสนั่นในขนาดที่ลุงชาญไม่มันได้อัดหรือเปิดเบรกเพิ่ม แกพูดมาว่า จะรีบจับสวิงทำไมมัน มันแก๋น ( คนไทยเรียกว่า มันซวยหรือป่าวไม่แน่ใจ) ผมนั่งหัวเราะบอกไม่เป็นไร แกถือเบ็ดมาพร้อมกับถามผมว่า ใช้สายกี่ปอนด์
ผม: ไทลีน 20 ปอนด์ครับ
ลุง: โค้วๆ ของลุงใช้ สาย30ปอนด์ยังจะไม่ได้ตัวมันเลย นี่ใช้สาย20ปอนด์ ใครบอกนี่
ผม: เพื่อนครับมันบอกว่าสาย15-20 ก่าอยู่แล้ว
ลุง: แล้วเป็นไงสุดท้ายอยู่ให้จับให้ถูไหม ลุงเสียดายขนาดนัก มีสายใหญ่ไหมแกถามผมมา
ผม: ผมเอามาเบอร์นี่ใหญ่สุดครับ ที่เหลือ 15 ปอนด์ครับ
ลุง: เอามาจ่อมปลาสะลากก่า(เอามาตกปลาสลากผมไม่แน่ใจว่ามันคือปลาสลิดหรือป่าว)
ผม: เชื่อฝีมือผมลุง ผมเอาอยู่
พอคุยกันสักพัก ผมเลยถามว่าผมว่ามันน่าจะไม่ใช่ปลายี่สกใหญ่แน่ ผมว่าน่าจะปลาชะโดใหญ่ไล่กัดปลาแน่ไม่งั้นปลายี่สกไทยมันจะกระโดดทำไม มันคงไล่แล้วปากมันคงไปโดนเม็ดโฬม
แกบอกหมายนี้ ตอมันเยอะ สายต้องสายใหญ่ๆผมนึกในใจมันอยู่ที่ฝีมือหรือป่าวเพราะผมยังมั่นใจสายเพราะทุกทีตกปลาหน้าดินผมจะใช้สายไม่เกิน30ปอนด์ และรอกเบอร์เล็กผมใช้ 15-20 เพราะในความคิดผมสายยิ่งเล็กยิ่งดียิ่งลดความระเเวงจากปลาใหญ่ได้ดีกว่าสายใหญ่ แกยังบอกต่อมาอีกว่าขอกามาลุงไม่ใช้ลุงใช้ขอที่ขายเป็นกล่องเบอร์ 14-15 ขึ้น ผมเลยบอกแกไปว่า ผมไม่ได้เตรียมมาเลยมีแต่ขอเบอร์ 11 สงสัยมันขึ้นอยู่กับดวงแล้ว จากนั้นเวลาน่าจะเกือบเที่ยงซึ่งฟังเสียงจากวิทยุ ท้องเริ่มร้องเลยเอาเกาแก็สขนาดพกพามาติดไฟเพื่อจะต้มมาม่าเพราะเวลาผมมาคนเดียวส่วนใหญ่จะต้มมาม่ากินมันง่ายดีแกควกห้อข้าวมี ข้าวเหนียว เนื้อแดดเดียวน้ำพริกตาแดงและจิ้นส้ม(ไม่รู้ชื่อราชการมันคืออะไรมันคือเนื่อหมักที่ห่อใบตองอ่ะครับ)แกบอกไม่ต้องต้มลุงเอามาเผื่อแล้ว ผมบอกเลยว่ามือนั้นกับข้าวที่ลุงแกเตรียมมาให้เป็นมือที่อร่อยสุดๆๆจากนั้นกินข้าวเสร็จเราก้อช่วยกันเปลี่ยนเหยื่อ เหยื่อผมจะปั้นให้เหนียวเพราะผมขี้เกียจไปตีเพราะเราต้องลงในน้ำเดินจากที่เราวางคันเบ็ดไปอีก5เมตรน้ำเกือบเอวแล้วผมก้อไม่ได้เตรียมกางเกงขาสั้นไปด้วย เลยก่ะจะให้เหยื่ออยู่ได้นาน3-4ชั่วโมง

ลุ้นๆๆๆครับน้า

พอช่วยกันเปลี่ยนเหยื่อเสร็จลุงก้อพูดขึ้นมาว่า
เดี๋ยวลุงจะกลับเข้าฝั่งแล้วน่ะสรุปคืนนี้จะนอนหรือจะกลับไปนอนบ้านลุงแล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยมาใหม่ ผมก้อลังเลสักพักนั่งคิดถึงเรื่องราวที่เราได้สนทนากันมาก่อนหน้านี่ทันใดนั้นก้อมีปลาขึ้นหน้าเบ็ดตูมคันวูบแต่เด้งกลับมาที่เดิมผมรีบกรอสายมาดู อ้าวขอหายไปไหน พลันนึกเจ็บใจตัวเองที่ไม่เช็คสายหน้าให้ดีๆๆ ลุงแกบอกไม่เป็นไร เอาใหม่ปลาเริ่มเข้าล่ะ แล้วแกก่อพูดมาอีกว่าสรุผยังไงตอนเย็นจะให้ลุงมารับหรือว่าจะนอน
ผม: ผมตัดสินใจอย่างแนวแน่ พูดบอกแกว่า ผมจะนอนต่อครับลุง ไม่ต้องเป็นห่วง ผมพร้อมกับโชว์พระที่ห้อยคอพร้อมถลกเสื้อให้ลุงดูรอยสักที่ผมสักมาและเปิดกระเป๋าให้แกเห็นปืนพก cz ขนาด9 มม.ปืนพกคู่ใจของผมที่พกติดตัวไม่ว่าจะเวลาทำงานหรือไปตกปลา เว้น ไปเที่ยวผมจะไม่พกติดตัวครับเพราะผมเป็นคนใจร้อนเก็บไว้ในรถ555นอกเรื่องแล้ว เมื่อลุงเห็น แกบอกมาว่า
ลุง: สรุปไม่กลับจะนอนต่อใช่ไหม ต่อไปลุงจะบอก
ข้อห้าม
1. ห้ามท้าทาย เช่น ขอให้มีดบาดมือ เพราะมันเคยมีคนลองมาแล้ว ส่งหมอแทบไม่ทัน
2. ห้ามทำอะไรพิเรนทร์ๆ พูดจาหยาบคาย
3. เวลาเจออะไรห้ามทัก ให้นิ่งๆเหมือนที่เราเจองูเมื่อตอนเช้า
4.เวลาเจองูอย่าไปทำร้ายหรือไล่ทุบตี(ข้อนี่สำคัญแกย้ำกับผมเอามากๆเพราะแกบอกมันเป็นงูเจ้าที่)มันเจอเรามันก่อจะหนีไปเอง
5.เวลากลางคืนให้ก่อกองไฟเอาไว้
6.เวลาปลากินเบ็ดอย่าลงไปในน้ำหรือปลาไปติดตออย่าลงเด็ดขาดข้อนี่แกย้ำแล้วย้ำอีกชนิดที่ว่า ก่ะจะเอาตายเลย
7.เวลาปวดท้องอย่าเดินเข้าไปในป่าเด็ดขาด
ข้อสุดท้าย เวลามีอะไรให้โทรหาแก ทุกเวลา พร้อมกับจะเอามือถือให้ ผมบอกแล้วของลุงล่ะ แกมีอีกเครื่องพร้อมกดเบอร์ให้ไว้ จนแกบอกผมจนผมเริ่มจะเปลี่ยนใจกลับแต่ด้วยคำว่าศักดิ์ศรีมันค้ำคอที่เคยบอกแกไปพร้อมกับปลาที่ขึ้นหน้าเบ็ดอยู่เป็นระยะๆผมเลยบอกกับแกไปว่า
ผม: ลุงผมอยู่ได้เชื่อผม
จากนั้น แกก้อขับเรือออกไปโดยที่สายตาผมจับจ้องอยู่จนเห็นออกไปไกลริบๆพร้อมกับความเงียบเข้ามาแทน แต่ยังคงมีเสียงเพลงวิทยุยังคงทำหน้าที่มันต่อไป ยิ่งได้ยินข่าวพี่ตูนเพลง แสงสุดท้ายขึ้น ผมนี่กำลังใจเพิ่มมาอย่างกระทันหันเพราะ วันที่ 15-16 ธันวาคม ผมได้รับมอบหมายจากนายให้ไปวิ่งร่วมกับพี่ตูน จากตัวเมืองลำปางไปถึง ค่ายประตูผา ระยะทาง 70กิโลเมตร 555

หลังจากที่ลุงได้ขับเรือจากไปผมก่อกลับมานั่งรอความหวังว่าจะมีปลาเข้ามาฉวยเหยื่ออีกหรือไม่ระหว่างนั่งอยู่ก็นึกขึ้นได้เรื่องมือถือผมรีบยกมาดูทำการเปิดผลออกมาเหมือนเดิมมันยังดับหน้าจอดำอยู่เหมือนเดิมนึกในใจมือถือพังคงโดน ผบทบที่บ้านด่าเละแน่และคงไม่มีปัญญาชื่อใหม่แน่555. หลังจากนั้นผมก้อเอาพาวเวอร์แบงก์ที่เตรียมมาบองชาร์ทผลออกมาเสียงชาร์จก้อดังแต่หน้าจอดับเหมือนเดิมผมนึกในใจสงสัยพังจริงๆแน่เลย เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงดีที่วิทยุไม่ดับ ยังคอยเปิดเพลงบอกเวลา เวลาเกือบบ่ายสองยังคงไร้วี่แววจากเรือดำน้ำมาฉวยเหยื่อยังคงเงียบยังดียังมีเรือชาวบ้านขับผ่านไปมาให้หายเหงาไปได้ชั่วขณะผมสังเกตเรือชาวบ้านที่ขับผ่านไม่มีลำไหนเข้าห้วยที่เคยเล่าสักลำ แต่ก้อยังคงมีปลาขึ้นหน้าเบ็ดอยู่เป็นระยะๆเวลาผ่านไปเกือบ5โมงตะวันเริ่มจะลาลับผมรีบเปลี่ยนเหยื่อชุดใหม่ก่อนที่มันจะมืดเพราะถ้ามืดมันจะลำบากเวลาที่ใช้ในการเปลี่ยนเหยื่อ10คันผมใช้เวลาทำคนเดียวเกือบชั่วโมงเพราะอย่างที่เคยบอกต้องเดินลงไปตีในน้ำอีกผมรีบทำเวลาเปลี่ยนเหยื่อคันสุดท้ายจนความมืดมาเยือน

ตามๆลุ้นครับ

ตามคับสนุกมากชักอยากไป

ตามมาหลอนครับ

ห้วยที่ว่าคือห้วยต้องเลี้ยงขวาตรงต้นไม้ยืนตายที่เห็นยืนเด่นนั้นน่ะครับลุงแกบอกจากนี้เข้าไปอีกเกือบ1กิโล
พอความมืดเข้ามาเยือนความกลัวก้อเข้ามาพร้อมกันจากความคิดตอนกลางวัน พอกลางคืนความคิดเหล่านั้นได้หายไปดื่อนึกแต่คำพูดลุงอยู่ตลอดเวลา ดีที่ผมได้พาพี่เสือมาเป็นเพื่อน ก่อนจะกินได้เทให้เจ้าที่เจ้าทางอีกรอบพร้อมภาวนาให้คุ้มครองอีกชั้น จากนั้นก้อได้ไปจุดกองไฟที่ลุงชาญแกได้จัดเตรียมไว้ให้ เมื่อไฟลุกผมกลับมานั่งที่เดิมไม่ทันก้นถึงเตียงพับ ตัวสัญาณร้องลั่น พร้อมกับ คัน เมอเมด โค้งคำนับเสียงรอก เรียวอบิแอพเพาเบอร์5000สายไทลีน20ปอนด์ ร้องขอความช่วยเหลือขนาดผมเปิดเบรกแน่นพอสมควรเพราะกลางคืนผมกลัวปลาจะวิ่งเข้าตอยังไหลออกไม่หยุด ผมรีบจับคันวัดหนึ่งที แต่เจ้าตัวใต้น้ำยังคงวิ่งออกไปแทบชนิดผมไม่ได้ทำอะไรเลยจะอัดก่ออัดไม่ได้ทั้งวัดสายก้อยังคงลากออกไปจนสายในสปูลออกเกือบหมดดีที่มันหยุดครับทำให้ผมได้อัดอยู่ประมาณสองนาทีจากดูสายที่เข้าสปูนน่าจะไม่เกิน5-10เมตรผมคำนวณจากแรงดึงของเจ้าตัวใต้น้ำน่าจะเกิน10อัพแน่นอนเท่าที่ผมก้อเป็นคนชอบบ้าพลังอัดบึกตัวใหญ่ๆไม่ว่าที่บ่อลำปางเชียงใหม่แม้กระทั่งบึงสำราญผมก่อเคยอัดมาแล้ว พอมาเจอตัวนี้สายเป็นสายเอ็นแค่20ปอนด์แต่ปลาบึกใช้สายpe 8 มันคนล่ะเรื่องพร้อมกับกลางคืนที่มีไฟแบตเท่านั้นที่ติดบนหัวผมผมไล่ดูสายดูมันวิ่งไปทางห้วยนั้นเลยพอผมอัดได้ไม่ถึง5นาทีเจ้าตัวใต้น้ำก่อวิ่งยาวชนิดสายสปูนผมหมดหลอดเลยทั้งในชีวิตที่ผมตกปลามาไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน

ตามลุ้นครับ สนุกมากๆ

ขอบคุณทุกท่านที่ให้ความสนใจครับ ช่วงกลางคืนเป็นช่วงที่หลอนและมันส์มากๆๆครับ เรื่องที่ผมเล่าสู่กันฟังเกิดจากเรื่องจริงทุกประการอาจจะมีเอฟเฟคสักนิดเพื่อเพิ่มอรรถรสในการฟังครับ เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายภาพไว้ไม่งั้นมีหลอนกว่านี้แน่นอนครับ ช่วงกลางคืนในวันโกนหลอนแค่ไหนมาฟังกันต่อครับ

+1 เลยครับ

ต่อไวๆครับพี่

กระทู้แบบพี่ นี่แหละที่่ต้องการเลยครับ ความรู้สึกผมกระทู้แบบนี้หายไปนานหลายปีแล้ว ได้อ่านได้ตาม มันฟินแบบลุ้นตามตลอดเลยครับ

++++++++++++++++++++++++++++++111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111

รออ่านต่อครับ

โอยๆๆผมจินตนาการณ์รอน้ามาเล่าไปใกลแล้วครับ  ให้ไวเลย

หลังจากผิดหวังกับเจ้าตัวใต้น้ำผมก็นำรอกมากรอสายไทลีน20ปอนด์ใส่จนเต็มดีที่เอามาเผื่อ1ม้วนแล้วจัดการปั้นเหยื่อตีไปใหม่นึกในใจมากินใหม่อีกทีจะจัดการให้อยู่มัดจากนั้นก้อมานั่งร่วมกับพี่เสือเวลานั้นน่าจะเกิน3กระป๋องได้จากนั้นความเงียบก้อกลับเข้ามาอีกครั้งยังคงมีเสียงวิทยุทำหน้าที่มันต่อไปบวกกับเสียงนกเสียงสัตว์นานาพันธุ์ที่ผมจับใจความเสียงได้ น่าจะมี ลิงค้าง ร้องโหยหวน ทั้งเสียงตุ๊กแกอีก ชวนทำให้ผวาหลอนไปตามๆๆกันเพราะป่าแถวอำเภอแจ้ห่มจังหวัดลำปางเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์แห่งหนึ่งในประเทศไทยเลยก้อว่าได้ในป่าแห่งนี้ยังคงมีสัตว์ป่าหลายชนิดอาศัยอยู่เช่น กวาง ละมัง หมี หมาป่า(ไม่แน่ใจใช่หรือป่าวเพราะผมได้ยินเสียงหมาหอน5555+) หมูป่า และยังมีเสือโคร่งเคยเป็นข่าวออกอาวาดไล่กัดวัวควายชาวบ้านอยู่เป็นเนื่องๆ

555+ถ้าน้าได้มาสัมผัสหมายแห่งนี้น่าจะรู้เลยครับว่า จินตนาการ ใช้กับที่นี่ไม่ได้แน่นอน คนในพื้นที่เขารู้กันดีครับผมเพิ่งเข้ามาหมายนี้เป็นครั้งแรกเล่าจากประสบการณ์จากหูสองข้างตาสองข้างที่ผมได้ยินพบเจอเลยครับ

หมายถึงตัวผมเองนะครับ  ที่เอ่ยถึง รอน้ามาเล่าต่อจนผมจิตนาการณ์ ล่วงหน้าไปใกลแล้ว555555

เมื่อความเงียบเข้าร่วมวงอีกครั้ง ทำให้คิดแต่เรื่องเล่าจากลุงชาญในตอนเช้า บวกกับวิทยุทำหน้าที่บอกเวลาเกือบจะสามทุ่ม ผมรีบจัดฟื้นเข้าสุมใหม่ให้เกิดเปลวไฟพอที่จะเป็นแสงสว่างอีกระดับนึงแต่แค่แสงจากจันทร์ก่อสว่างทำให้เห็นอะไรขึ้นชัดอีกเมื่อมองมาทางด้านลานหินยังคงเห็นดวงไฟจากนักตกปลาที่เขาทำหน้าที่เฝ้าเจ้าตัวใต้น้ำที่อุดมการณ์เหมือนกับเราทำให้เราหายเหงาและลดความกลัวลงไปอีกระดับนึงถึงแม้ว่าจะอยู่ห่างกันเกือบสองกิโลก้อตาม5555++
จากนั้นผมเข้าร่วมวงกับพี่เสือและวิทยุพี่เสือน่าจะเกิน8กระป๋องได้ เวลาเข้า4ทุ่มยังคงเงียบยังคงไร้วี่แววจากตัวใต้น้ำผมเลยทำการเปลี่ยนเหยื่อชุดใหม่โดยครั้งนี้ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เพราะจากลง10ชุดลดเหลือ6ชุดอีก4ชุดเก็บขึ้นมาไว้ก่อนและถ้าถึงเที่ยงคืนยังคงเงียบผมก้อจะพอและจะเก็บเบ็ดเข้านอน พอเปลี่ยนเหยื่อไม่ถึง10นาที คันเมอเมดรอกแอพเพาคันเดิม ตัวส่งสัญญาณร้องดังพร้อมกับคันโค้งคำนับแต่ไร้วี่เเววเสียงรอกผมรีบไปวัดหนึ่งที่ เจ้าตัวใต้น้ำกระโดดขึ้นตูม ผมคิดในใจกินอย่างนี่ยี่สกแน่นอนผมรีบอัดเข้ามาแต่ไร้แรงต่อสู้จากเจ้าตัวใต้น้ำทั้งเย่อทั้งตักในคนๆเดียวและยิ่งไปกว่านั้นต้องมาอัดกลางน้ำอีกเวลาผ่านไปเกือบ5นาทีในที่สุดเจ้าตัวที่อยู่ใต้น้ำก้อเข้าสวิงแบบทุลักทุเล เป็นปลาบ้าไซด์ขนาดเดียวกันน่าจะเกือยสามกิโลเมื่อขึ้นฝั่งเอาปลาเข้ากระชังเรียบร้อยความมึนจากพี่เสือทั้งแปดตัวหายหมด จากนั้นก้อจัดการปั้นเหยื่อลงไปตีอีกตูมเสียงอาหารลงน้ำพร้อมกับเสียง ตัวส่งสัญญาณดังพร้อมได้ยินเสียงปลากระโดดขึ้นสู่ผิวน้ำคันเฟควิค เทคน่าโค้ง รอก penn battle 4000 สายไทลีน20ปอนด์ ร้องขอความช่วยเหลือด้านข้างหลังจากที่ผมขว้างเหยื่อไม่ถึงนาทีผมรีบวางคันกระโดดขว้าไปจับคันเกือบตกจากที่วางคันผมวัดไปนึงทีตั้งคันให้สูงเพราะปลาลากเข้าไปในป่าตอทันใดนั้นสายไทลีน20ปอนด์ขาดดังสนั่นผมถึงกับหงายหลังเหลือแต่ตัวผมและความเจ็บใจที่ผิดหวังเป็นครั้งที่สอง

รอฟังต่อครับ

ผมขออภัยเป็นอย่างสูงครับ 555+++

หลังจากผิดหวังเป็นครั้งที่สองผมก้อมาเปลี่ยนสายใหม่อีกชุดเพราะดูจากสายที่เหลือในสปูนน่าจะขาดหายไปเกือบครึ่งช่วงระหว่างกรอสายอยู่ในขณะนั้นตัวส่งสัญญาณดังขึ้น คันน้องเงือกโค้งรอกแอพเพาร้องผมรับวิ่งไปวัดในขณะจับคันก้อไร้วี่แววจากแรงดึงผมรีบกรอสายนึกในใจสายหน้าขาดอีกเหรอนี่เมื่อปั้นมาถึงรู้เลยว่า ลูกหมุนที่ติดกับตระกร้อขาดเหลือแต่ครึ่งเดียวทำให้ผมยิ่งเจ็บใจแทบจะทิ้งคันเบ็ด เวลาขณะนั้น ที่ได้ปลาบ้าตัวที่สองจนถึงปลากินอีกสองครั้งเวลาไม่ถึง10นาที ผมนึกในใจถ้าตัวที่ไม่ขาดผมกำลังอัดอยู่นั้นแล้วมันมากินผมจะทำยังไงนึกไปยิ้มไป

ไม่มีรูปก็ตาม 555

ตามครับ

ขาดตอนแล้วครับน้า ตามมาตั่งแต่ 3-4 ทุ่ม 6 ทุ่มกว่าไม่ไหวแล้วครับ พรุ่งนี้เดี๋ยวมาตามใหม่ 

หลังจากผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่าผมตัดสินใจตัดลูกหมุนออกทันทีแล้วใช้แล้วหันมาใช้สายพีอี5พันทบกัน4รอบ และสายหน้าพันทบสองรอบแต่ข้อเสียต้องใช้เม็ดโฬมเม็ดใหญ่หลายลูกพยุงตัวขอให้ลอยให้ได้และการที่ปลาติดขอจะลดลงอีกเท่าที่ผมใช้มาใช้เม็ดโฬมเม็ดเดียวโอกาสที่ปลาจะติดจะสูงกว่าเกี่ยวหลายเม็ด
หลังจากเปลี่ยนเหยื่อจาก6ชุดลดเหลือ4ชุดเสร็จความเงียบก้อมาปกคลุมบวกกับอากาสเริ่มหนาวเย็นลงแถมกางเกงยีนต์ที่ใส่เปียกเกือบหมดแถมไม่ได้เอากางเกงมาเปลี่ยนจะถอดก้อไม่กล้าถอดวิธีที่จะทำให้คลายความหนาวได้คือต้องไปนั่งใกล้กับกองไฟซึ่งผมจุดห่างจากเต็นท์ไปอีก
2เมตรความหวาดเสียวพร้อมกับความหลอนก้อบังเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สองในระหว่างผมเดินไปจะนั่งข้างกองไฟจู่ๆผมเห็นงูจงอางขนาดเคืองไม่รู้ขนาดที่แน่ชัดอาจบวกกับความมืดแต่หัวเกือบจะเท่ากระป๋องเบียร์ที่วางใกล้กับกองไฟผมยังจำดวงตาแดงก่ำทั้งสองข้างจนติดตา ในวินาทีนั้นผมยืนนิ่งเหมือนหินแบบต้องมนต์สะกดหรือเพราะความกลัวบวกความหนาว ที่ผมไม่สามารถขยับตัวได้ ต่างคนต่างนิ่งคงเหลือแต่ดวงตาที่ข่มกันเท่านั้นไม่ต้องบอกว่าใครข่มใคร555++ผมเหลือบมองหาปืนที่ผมวางไว้บนเตียงพับ พลันนึกในใจว่าถ้าวิ่งไปเอาปืนคงหนีไม่พ้นรัศมีคมเขี้ยวแน่นอน ในตอนนั้นนึกได้คือถือไม่ฟื้นเพื่อไล่แต่ผมกลับยกมือขึ้นแล้วพูดว่า(ยังจำคำพูดได้เป็ะครับ) พี่งูถ้าพี่มาขออาศัยไออุ่นจากกองไฟผมขอบ้างได้ไหมเพราะตอนนี้ผมหนาวมากแต่ถ้าพี่งูยังอยู่ผมไม่กล้าเข้าไป น้าๆเชื่อไหมว่าหลังจากผมพูดจบงูตัวนั้นเต้นเพลงปานามา555++ผมล้อเล่นครับ แกเลื่อยเข้าป่าไปและไม่เห็นอีกเลยผมยกมือไหว้ขอบคุณ

ต้องขออภัยน้าทุกๆๆท่านครับพอดีผมพิมพ์ยาวจู่ๆมันก่อขึ้นว่าเออเรอครับ ขออภัยด้วยครับ