หันไปดูทางเจ้าหนึ่ง เจ้าหนึ่งก็ดีแสนดี ทั้งที่ต้องหันหัวเรือกลับไปยังท่าเพราะเลยเวลามามากแล้วก็ยังอยากจะให้ลูกชายผมได้เย่อปลากระสูบฝูงดูซักครั้ง หมอลอยลำเรือคอยมองดูฝูง แต่คราวนี้ฝูงกระสูบที่ขึ้นหลายๆฝูง กลับหายตัวไม่ขึ้นไล่เหยื่อเลย
บอกตรงๆผมรู้สึกใจไม่ดีที่ลูกชายจะไม่ได้เย่อกับกระสูบเลย ทั้งที่เค้าพยายามมาทั้งวัน
อาผมบอกว่ามันคงอิ่มแล้วพากันลงไปนอนกันหมดแล้วล่ะ ทุกๆคนต่างพากันเงียบ ไม่รู้ว่าต่างพากันคิดอะไรอยู่
ผม : เฮ้ยหนึ่ง พี่ขออีกห้านาทีเหอะไม่ได้ก็ไม่ยื้อแล้ว เกรงใจเวลาเอ็งว่ะ ...แว่บเข้ามาในหัว ผมรีบหันหน้าและยกมือไหว้ไปยังศาลเจ้าพ่อปลัดจ่าง ลูกขอให้ปลากระสูบขึ้นมาอีกซักครั้งเถอะเจ้าพ่อ ขอให้ลูกชายผมได้อัดได้เย่อกระสูบดูที ถ้าได้ครั้งหน้าผมขอถวายไก่ต้ม 2 ตัว ...
เงียบไปจนกระทั่งนาทีสุดท้าย บังเอิญหรือว่าเจ้าพ่อเมตตา กระสูบขึ้นระยะห่างเจ้าหนึ่งเดินเครื่องทรอลลิ่งเพื่อเพิ่มระยะการตีให้กับเรา " รีบตีเร็วมันกำลังจะลง "
เรา3คน ต่างเหวี่ยงเหยื่อไปยังฝูงกระสูบทันที แต่อะไรกันโว้ยยย ( ขออภัยที่ไม่สุภาพ ) กระสูบมันดันมากัดเหยื่อผม อีก2คันที่ตีไปได้รับกลับมาแค่ความว่างเปล่า ผมรีบวัดคันเพื่อให้ตัวเบ็ดเกี่ยวปากปลาให้แน่นยิ่งขึ้น แล้วรีบส่งคันไปให้เจ้าลูกชาย จากนั้นคอยช่วยบอกช่วยเชียร์ กลัวลูกชายจะทำปลาหลุดด้วยครับ