จุดหมายปลายทางที่ขอบฟ้าขอบฝัน ....
พวกเราเดินทางกันมาถึงเสียที ...
กว่าสิบสองชั่วโมงของการเดินทางก็ถึงจุดมายปลายทางโดยสวัสดิภาพ ....
มันเป็นสนามบินที่เล็กที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมา ....
มีแค่รันเวย์ กับ อาคารผู้โดยสารทั้งขาเข้าและออกแค่หลังเดียวเท่านั้น .... กว้าง 15 เมตร ยาว 30 เมตรน่าจะได้ ......
เรียบและเงียบสงบ ..... มีเพียงผู้โดยสารแค่ไม่กี่สิบคนเท่านั้นสำหรับเกาะสุดท้ายปลายทางแห่งนี้ ....ผมเดินออกมากจากประตูสนามบินอันเล็กและคับแคบ....
ก่อนที่สายตาผมจะมองพบชายผู้นึง...
ซึ่งป็นทุกสิ่งทุกอย่าง ของทริปนี้...
Master Chef... เสียงร้องทักผมดังลั่นผ่านเข้ามาในความมืด...
กระแทกโสตสัมผัสก่อนที่ผมจะมองเห็นเจ้าของเสียง...
Captain Muhammad มารอรับพวกเราอยู่นานแล้ว...
ไม่ปล่อยให้พวกเรารอเคว้งคว้างแม้แต่วินาทีเดียว....
จบจากการเดินทางทางอากาศ .......
พวกเราเข็นสัมภาระทั้งหมดเดินออกมาจากสนามบินอีกประมาณ 500 เมตร .....
ก็ถึงท่าเรือ ......
เรือ Magic Life ลำขาวคาดแดง จอดนิ่งสงบโล้ตัวไปตามคลื่น เหมือนหยอกล้อทักทายกับเรา บอกว่ามารอคอยอยู่ที่ท่าเรือนานแล้ว .....
กัปตันจอมแสบ เปิดเพลงแดนซ์ดังลั่นท่าเรือที่สนามบิน ....
ปลุกใจพวกเราหลังจากเงียบเหงากับการเดินทางมาอย่างยาวนาน .....
เดินทางทางเรืออีกแค่ 10 นาทีก็ถึงเกาะ กาฟูดาห์ลู ซึ่งจะเป็นบ้านของพวกเราไปอีกเกือบสิบวัน ....
พรุ่งนี้แล้วสินะ ..... ก็ถึงวันที่รอคอย ...
เสียงใครสักคนบ่นพึมพัมมาตามสายลม ......
6
)
)
)
)
)
)