ไม่นานเมื่อไต๋นนท์มั่นใจว่าเจ้าตัวใต้น้ำตกเบ็ดแน่นแล้ว
ก็ส่งคันเบ็ดให้ผมทันที เพื่อทำการเย่อต่อ
ผมเย่อซัพักปลาเริ่มลากสายไปฝั่งด้านท้ายเรือ
เลยต้องตามไปเย่อฝั่งท้ายเรือกันต่อแต่ที่นี้.....ฟ้ามันเพิ่มความรุนแรง
ร้องฝ่าและร้องคำรามทั้งดังและรุนแรงพร้อมแสงที่เปร่งออกมาอย่างถี่มากขึ้น
แต่ตอนนั้นก็คิดจะต้องเห็นเจ้าตัวใต้น้ำให้ได้
หลังจากที่สู้กลางฟ้ากลางฝนกันพักใหญ่ก็เจ้าตัวใต้น้ำก็เริ่มปรากฎตัวอย่างรางๆ
แล้วค่อยๆ ชัดขึ้นๆ
(กล้องถ่ายไม่ได้เอารูปแทนไปก่อนครับ)
พอเห็นตัวเท่านั้นไต๋นนท์ ก็ตะโกนท่ากลางฝนอย่าดัง.......ไอ้ช่อนใหญญญญญ๋ โว้ย ไอ้ช่อนใหญ่
ไม่นานเพื่อนพ้องบางส่วนที่ยังไม่นอน ก็รีบออกมาช่วยกันเคลียร์พื้นที่หลังเรือเพื่อใหเย่อสะดวก
มันสู้ประมาณ 4 ยก ไต๋นนท์ถึงเอาตะขอสับลงที่ตัวมันได้
หลังจากนั้นก็ช่วยกันยกขึ้นเรือทันที่
พวกเราก็แสดงความดีใจกันใหญ่ เพราะไม่เคยได้ตัวขนาดดนี้เลยตั้งแต่ลงทะเลกันมา
ความหนาวเหน็บ ณ. เวลานั้นมันหายเป็ปริดทิ้งและหละครับ
หลังเรือก็แสดงความดีใจกันใหญ่ จนเพื่อนๆ ที่อยู่ในเก๋ง ต้องโผล่หน้าออกมาดู ผลงาน
ในทริปนี้กัน
)
)
)