ขณะที่ด้านกาบซ้ายกำลังสาละวนกับการแก้สาย PE ที่มันเป็นหมื่นกัน
(มากกว่าพัน) หลายครั้งพันกันถึง4-5สาย เพราะน้ำไหล ไปทางทิศตะวันตก
ด้านซ้ายของเรือ สมาชิกก็ออกันไปตกด้านนั้น จนเรือตะแคง ระยะห่างคันเบ็ดไม่ถึง 1เมตร สายหน้ายาว 2 เมตร ใส่ตาเบ็ดสองตา ทุกคัน พันกันเกือบทุกครั้ง แต่พวกเราก็ยอมเพราะ นานๆจะเจอปลากินเบ็ดแบบถี่ยิบแบบนี้ ที่แก้ก็แก้ไป ที่ตกก็ตกไปพันเมื่อไหร่ก็แก้ จะมีไม้ที่สองสวมทันที
สักพักน้าทัศ จากซอย 10 กำลังมีปัญหา คิดว่าติกปลาศิลาใต้น้ำขนาดหลายร้อยตัน แล้วจะยกมันขึ้นมาปลดเป็ดยังไงหว่า ในเรือไม่มีที่ตั้งซะด้วย
สายPE ขาดเราไม่มีสำรองมาซะด้วย ไต๋ใจดี วิ่งเรือแล่นวนเผื่อหลุด ช่วยไม่ได้ปรากฏว่า ..เพี๊ย...ขาด ล่อไปร้อยกว่าเมตร
5โมงแล้ว เห็นเศษผักลอยไปข้างเรือ กลิ่นหอมของกับข้าวโดย ฝีมือ น้าสมหมายจุมโผประจำเรือ ทำกับข้าวอร่อยมาก และมากยิ่งขึ้นโดยเฉพาะเวลาหิวจัด
ไต๋ลือ ย้ายหมายเมื่อปลากินห่างตัว มุ่งหน้าสู่ตะวันตก นั่นหมายถึงเราจะต้องออกห่างฝั่งไปอีก ตอนวิ่งเรือย้ายหมาย ฝูงปลาโลมาฝูงใหญ่ ว่าวกระโดด
ตามเรือ ตัดกับแสงอาทิตย์ยามพระอาทิตย์ กำลังลับขอบฟ้า มันเป็นภาพที่ประทับใจ พวกเรามาก ขณะนั่งเพลินกับการดูพระอาทิตย์ตก....กินข้าว
เสียงเรียกจากหลังเรือ ถึงเวลาเติมแรงไว้สำหรับรอบกลางคืนๆนี้แล้ว
)
)
)
)
)
