[b][center]และสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นในขณะที่มีน้าท่านหนึ่ง ได้เดินทางกลับมาเยี่ยมบ้านขณะที่เป็นทหารอยู่ที่จังหวัดอุดรและไม่ได้นำเอาคันเบ็ดกลับมาด้วย
ได้เข้ามานั่งพูดคุยกับผม ในตอนนั้นผมก็ตีเหยื่อไปเรื่อยๆโดยที่ไม่คิดว่าจะมีปลามากิน และสายตาก็แทบจะไม่ได้ชำเลืองมองที่คันเบ็ดเลยด้วยซ้ำ
จู่ๆก็มีแรงกระชากอย่างรุนแรง ผมตวัดสวนไป 1 ที ผมพยายามรั้ง แต่ก็ไม่เป็นผล ด้วยพละกำลังอันมหาศาล ( เวอร์ไปหรือเปล่า ) มันดิ่งตัวเอง
ลงสู่ความลึก และฝังตัวเองลงในอุปสรรคใต้น้ำทันที ทุกอย่างเงียบลงไม่ปฎิกิริยาตอบโต้ใดๆนอกจากเม็ดฟองเล็กๆที่พวยพุ่งขึ้นมาจากใต้น้ำ มีรัศมีเป็น
วงกว้างกว่า 1 เมตร ผมทำอะไรไม่ได้ ผมถือคันรออยู่อย่างนั้นซึ่งแน่นอนผมไม่ยอมให้สายหย่อน ซึ่งอาจจะเป็นการ
เปิดโอกาสให้เจ้าตัวใต้น้ำหลุดรอดจากคมเบ็ดของผมไปได้ผมรอโอกาสที่เจ้าตัวใต้น้ำขึ้นมาหายใจ แล้วก็เป็นไปอย่างที่คิด จากที่ทุกอย่างนิ่งสนิท
ปลายคันของผมถูกกระชากด้วยกำลังอันมหาศาลอีกครั้ง เบรคของตัวรอกที่ผมได้ทำการเซ็ตใหม่เรียบร้อย เพื่อให้มีการดึงสายออกได้น้อยลงเพราะ
ขนาดของเจ้าตัวใต้น้ำมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียว แต่มันก็ยังสามารถลากสายออกไปได้ ยาวกว่า 5 - 6 เมตร
ผมตกใจและตื้นเต้นได้แต่รั้งคันไว้เพียงเท่านั้นผมตัดสินใจรั้งคันสวนกลับมา แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นกับผม "อุ้ย" คันเบ็ดผมเบาโหวง
และเหยียดตรง ซึ่งแตกต่างจากตอนที่ เจ้าตัวนั้นยังอยู่ที่ปลายสายอย่างสิ้นเชิง มันไปแล้ว มันจากไปแล้ว เช็คที่ตัวเหยื่อ เบ็ดไม่ได้ง้าง ไม่ได้หัก
มันหลุดไปได้ยังไง ไอ้ตัวนั้นมันมีขนาดที่ไม่ธรรมดาน้ำหนักที่มากมายกายกองขนาดนั้น มันจะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ นอกจากปลาช่อนแต่นี่เป็นครั้งแรก
ที่ผมเจอการดิ้นรนเพื่ออิสระภาพที่รุนแรงขนาดนี้ถ้าเป็นชะโดความแรงขนาดนี้ถือเป็นเรื่องธรรมดา แต่นี่มันไม่ใช่ชะโด
ความผิดพลาดในคราวนี้ ผมจะต้องกลับมาแก้แค้นให้สำเร็จ ผมจะเอาเจ้าตัวใต้นั้นตัวนั้นขึ้นมาให้พี่น้องชาวสยามได้ยลโฉมให้ได้ ขอสัญญา