ชีวิตคือการเดินทางที่ไม่มีที่สิ้นสุด
มีคนเคยบอกว่า…ชีวิตคือการเดินทาง ที่ต้องเรียนรู้อย่างไม่มีวันสิ้นสุด แต่ละวันเราก้าวไปบนเส้นทางที่เราเลือกที่จะเดินและเลือกที่จะเป็นโดยไม่มีใครรู้ว่า ทางข้างหน้าจะเป็นยังไง คงไม่มีใครอยากให้มันผิดพลาด อยากให้หนทางของเรานั้นสวยงามไปในแบบที่คิด
บางวัน…เราก้าวเดินอย่างรวดเร็ว เร็วแทบจะวิ่งด้วยความเชื่อมั่น
บางวัน…ใจดวงเดิมของเรามันก็กลับฝ่อ เราแทบจะหยุดนิ่ง หมดแรง ไม่เข้าใจกับหลายๆสิ่ง ที่ไม่ได้คาดคิดเอาไว้
บางวัน…เราจึงขอเดินให้ช้าลงสักนิด เพื่อจะได้มีเวลาคิดทบทวน หรือชื่นชมทิวทัศน์ข้างทางบ้างจนบางทีก้อมารู้ตัวว่า เราอาจจะไปผิดทางด้วยซ้ำหรือสงสัยว่าตัวเองกำลังหลงทางอยู่หรือเปล่า
แต่นั่นมันไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ได้เจอกับทางออกเพราะอย่างน้อย เราก็ลองไปในที่ที่เราไม่เคยไป หรือเราอาจจะกำลังไป ในที่ที่ไกลกว่าเดิมก็ได้ หากชีวิตคือการเดินทางจริงๆ เมื่อมีเริ่มต้น ก็ต้องมีจุดหมายปลายทางและมีทางออกให้กับทุกเส้นทางเสมอ ให้เวลากับหนทาง แล้วมันจะพาเราไปเจอกับเรื่องใหม่ๆและแม้บางครั้ง หนทางจะพาเราย้อนกลับมา เจอเรื่องเดิมๆอย่างหนีไม่พ้น เราอาจจะต้องหัวเราะ และร้องไห้ไปอีกซักกี่ครั้งก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะทุกขณะที่ผ่านไป เรากำลังได้บทเรียนเพิ่มขึ้นมาและจงทำความรู้จักกับความรู้สึกตัวเองให้มากขึ้นให้ตัวเองได้ลองทำแล้วทุกอย่างก็จะผ่านไปได้ด้วยดี....
#พบกันใหม่ คราวหน้าจับปลาที่ ใต้หวันครับ
9
)
)
)
)
)
)