เข้าเกาะก่อนละกันจะเอาไงเด่วค่อยว่ากัน
ถึงข้างเกาะผมก็ขึ้นไปดูเฟืองไดสต๊าร์ท มันติดแข็งเอาไรงัด ดึง ไม่มีขยับออกมาเลย
เอาเชือพันมูเล่ดึงสต๊าร์ท ซึ่งทีมงานพี่ดรีมได้ลองดึงกันจนเชือกขาด มือแสบ มาครึ่งวันแล้วก็ไม่ได้ผล
เอาไงกันดี จะให้ผมโทรหาเรือมาลากเข้าไปซ่อมที่ภูเก็ตก่อนมั้ย เพราะพี่ดรีมวิ่งเรือกันมาจากกระบี่
พี่มัตบอกว่ามีพักพวกออกมาตกปลาอยู่แถวหินมุสัง มาด้วยเรือหางยาวลำใหญ่ใช้เครื่องรถยนต์
อยู่ห่างออกไปประมาณ2ชม. เลยสรุปว่าให้ผมพาพี่มัตวิ่งเรือออกมาหาสัญญาณโทรศัพท์เพื่อโทรหาพักพวก
ว่าจะให้มาลากกับกระบี่เลยทีเดียว เพราะถ้าลากกับภูเก็ตเย็นวันนี้ที่เป็นวันเสาร์หรือช่วงกลางคืน ต้องรอซ่อมวันจันทร์
เพราะรุ่งขึ้นคือวันอาทิตย์ แล้วเมื่อเพื่อนพี่มัตวิ่งเรือหางยาวมาช่วยปัญหาอีกอย่างก็ตามมาคือน้ำมันเรือหางยาวที่ลากจะไม่พอ
เพราะเตรียมมาแค่หมายที่เค้ามา ตอนนี้น้ำมันเรือหางยาวสามารถวิ่งมาถึงเกาะราชาน้อยได้แต่ ลากเรือกับไปได้ไม่ถึงไหนแน่นอน
ก็เลยถามว่าที่เรือพี่ดรีมมีแกลลอนน้ำมันมั้ย พี่ดรีมบอกมี งั้นเด่วผมพาไปหาเรือประมงขอแบ่งซื้อน้ำมันดีเซลสัก60ลิตร
ต้องขอบคณเรือประมงที่แบ่งน้ำมันให้โดยที่จะไม่รับเงินสักบาท กับบอกมาว่าไม่เป็นไรช่วยๆกัน
ผมก็บอกไปว่าไม่ได้หรอก แค่แบ่งขายให้ก็ถือว่าช่วยแล้ว น้ำมันไต๋ต้องซื้อมาเหมือนกัน พี่ดรีมกระโดดขึ้นเรือเอาตังไปใส่มือไต๋
ผมก็พาพี่ดรีมและพี่มัตพร้อมน้ำมันมาส่งที่เรือ ที่ผมพามาผูกทุ่นไว้ที่หาดเกาะราชาน้อย รอเพื่อนพี่มัตที่กำลังวิ่งเรือมาลากกับ
ก่อนแยกผมก็บอกว่ามีสัญญาณโทรมาบอกผมด้วย เป็นไงมั่ง เวลาประมาณ3ทุ่มผมกับถึงฝั่งแล้วโทรศัพท์จากพี่ดรีมโทรมาบอกตอนนี้อยู่ที่เกาะราชาใหญ่แล้ว
โทรหาช่างที่ภูเก็ตได้ช่างบอกว่าพรุ่งนี้จะฝากไดสต๊าทมากับเรือที่มาเกาะราชาใหญ่ ผมก็โอเครหายห่วง
พี่ดรีมบอกว่า ช่วงตอนกลางวันมีเรือทัวรลากเบ็ดผ่านห่างไป50เมตร โบกผ้าเรียกขอความช่วยเหลือ เรือทัวร์ลำนั้นวิ่งวนผ่านไปหน้าตาเฉย
น้ำใจช่างหายากจริงๆ