ตี3 ของเช้า วันที่ 31 มีนาคม 2556 ไต๋เชียรสั่ง เก็บเบ็ดครับ ถอนสมอ มุ่งหน้าสู่ "ชายร่อง" อีก 3 ชัวโมงกว่าๆ พวกเราขึ้นเหล่าเต้ง พักผ่อนกายยา เพื่อจะได้ออกมาต่อสู้กับระดับน้ำ 100 ถึง 120 เมตร
ถึงชายร่องประมาณ 6 โมงกว่าๆ รับประทานอาหารเช้า นั่งชมฝูงโลมา แล้วก็เริ่ม "เชิญครับ" พวกเราก็เริ่มหย่อนสายลงในระดับน้ำ 105 เมตร ผลปรากฏว่า เงียบครับตลอดจนถึง 10 โมงกว่าๆ พี่บิ๊กได้
ตะมะ 1 ตัว ประมาณ โลกว่าๆ สักพักน้ำได้ตายลง เที่ยงตรงรับประทานอาหารกลางวันดีกว่า ไต๋เชียร เริ่มวิทยุหาสมัครพรรคพวก ระยะทางเข้า ไมค์ที่ 4 ที่ 5 แล้วยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย (ไต๋เครียดมาก)
ความหวังเริ่มจะลิบหรี่ โชคไม่ค่อยดีเลยสำหรับวันนี้ (บ่นกับตัวเอง) ไต๋สั่งย้ายหมาย ที่นี้นานหน่อย ประมาณครึ่งชั่วโมง ถึงหมาย "เชิญครับ" ส่งเหยือปุ๊บ พี่วุฒิท้ายเรือ ซัดโอลาย ไซค์โลกว่า ตามมาด้วยน้องปลา
ทูน่า 2 โลกว่า มาอีก 1 ตัว ตามด้วยน้องฮ๊อกซัด โอลาย มาอีก 1 ตัว เิ่ริ่มมีความหวังกับ ชายร่อง ไต๋เชียรอยู่หมายนี้วนขยับเรือ ซ้ายที่ขวาที่อยู่ 5 รอบ พวกเราก็ประสบความสำเร็จ กับ ฮัมเบอร์เเจ๊ค ไซค์ 9 กิโลกว่า
มา 1 ตัว ด้วยฝีมือ สถาปนิก (ติ) ซึ่งห่างหายไปจากเกมส์ ฟิช ไปนาน ทำให้พวกเราได้ตื่นเต้นกันอีกหน ตามมาด้วย วิศว ต๊ะ มาอีก 1 ตัว แต่ตัวไม่ใหญ่ครับ 4 ถึง 5 กิโล กดมาอีก1โดยน้องปลา ฮั
มเบอร์แจ๊ค
ไซค์เดี่ยวกับ วิศว ต๊ะ ขณะเวลานี้ก็ 3 โมงกว่าแล้ว ก็ตามมาด้วย น้องฮ๊อก มาอีก 1 ตัว ไซค์เดี่ยวกับที่ตกได้ เราคงต้องโบกมือลาชายร่อง สำหรับวันนี้ กับเข้าสู่หมู่เกาะสุรินทร์ที่เดิม ดอนกระมง ถึงดอนกระมงก็ 2 ทุ่มกว่า
มีลม มีเดิ่ง มาส่งเราตลอดเส้นทาง ทำให้น้องๆและพี่ๆ พ่นไฟและคารวะ ลง ผืนน้ำ กันเกือบทุกท่าน วิ่งหายากันใหญ่ อาหารเย็นก็สุดยอดของความอร่อยแต่ก็ได้แค่มองเท่านั่นเอง เพราะทานเท่าใดก็ออกมาเท่านั้น
ทำให้เสียพลังไปเยอะ พักผ่อน เพื่อจะได้เดินทางกลับถิ่นพำนักอาศัย ในวันพรุ่งนี้ สรุปวันนี้เราได้ปลากันไม่มากนัก ในชายร่อง ตะมะ 1 ตัว ปากแนบ 3 ตัว ฮัมเบอร์แจ๊ค 4 ตัว แต่ทุกคนก็สนุกสนานกับชายร่องเป็นอย่างดี
ขอบคุณสายลมและคลื่นน้ำที่มาส่งเราด้วย คลื่นลมส่งกันแรงไปหน่อยนะพี่น้อง ทานข้าวไม่ได้เลย สำหรับอาหารในวันนี้นะครับ เมื่อเช้า เชฟ บุญยัง จัด ข้าวผัด กับ ต้มจืดหมูสับ มื้อเที่ยงเป็น หมึกทอดกระเที่ยม
ผัดเผ็ดหมู ไข่เจียว มื้อเย็น ลาภปลาโอ ตะคองเหลืองทอดสมุนไพร ต้มยำตะคองเหลือง ตบท้ายด้วยซาเซมิ โอลาย แต่ก็คืนกลับสู่ผืนท้องทะเลด้วยปาก เป็นธรรมดาครับ ได้บ้างคืนบ้าง แค่นี้ก็สุขใจแล้ว