เวลาก็ล่วงเลยไปเรื่อยๆอะครับ และแล้วๆ มันก็มาอะครับ มันเล่นทีเผลอซะด้วยตอนตี 4 กว่าๆอะครับ
ช่วงที่ผมไปนั่งต้มน้ำร้อนชงกาแฟกินกับตาโก๋ ที่อีกฝั่งของสะพาน ที่ที่ผมนั่งระยะห่างจากคันเบ็ดก็ราวๆ 50เมตรอะครับ
ก็ต้องใช้หลักสูตรเดิมอะครับ วิ่งๆๆๆ นี่ถ้าผมไม่เปิดเบรคที่รอกไว้ คงโดนกระชากตกน้ำทั้งคันทั้งรอกไปแระ ก็ขออธิบายนะครับ
กล้องอยู่ที่สะเอวของผม แต่ไม่สามารถจะบันทึกภาพได้เลยอะครับ เพราะการเย่อกับปลาเรามีโอกาศแค่ครั้งเดียว ถ้าหลุดคือจบ