สงสัยตำนาน......ปลาใหญ่..กับ..สายขาด คงใกล้สาบสูญ..ไปแล้วนะครับ น้า.k9 ข้าน้อยถึงมาช้า ก็ขอ คา.รา.วะ ท่านหนึ่งจอก......
สมัยนี้มันต้อง.. สายเบรด...สาย PE รอกลีเวอร์แดรกตัวเล็กๆ เบรคตืบๆ ปิดเบรคแล้วโหน.....โค.ตะ.ระ.เท่ห์ ไม่ต้องเข้าฟิตเนส ก้อบึกได้.... ( ไม่ได้สวนกระแสนะครับ.....บางอารมณ์..นานๆครั้ง ผมเองก็ชอบ...สะ..จาย!! ดี )
แต่จริงๆแล้ว ผมชอบแนว....สูงสุด..สู่สามัญ - กิ่งหลิว..แทนกระบี่ ท้องใต้หล้า ท้ายุทธจักร
ใครไม่ลอง ไม่รู้ ผมหลงใหลคลั่งไคล้ รอกอาบูแนวเก่าๆ พวกสองหน่วง-โล่ใหญ่-แกนตาย นี่เอาไปลงบ่ออัดปลาไซด์ 4-7 โล สุดเสียว-สุดมัน ยิ่งเวลาปลาลากยาว.ๆ
มีเสียงสปูนหมุน...ดัง ติ๊ก.ติ๊ก !! มันบิ้วท์อารมณ์....จากข้อมือ เข้าสู่หัวใจ โดน...จายสุด.ๆ พวกรอกสมัยใหม่...ลื่นๆเนียนๆสมูทๆ หาได้ยากซึ่งความรู้สึกอย่างนี้ !!!!
เทคโนโลยี่สมัยใหม่.ๆ ไม่ใช่ไม่ดี แต่ผมว่ามันขาดเสน่ห์..ทำให้สัญชาติญาณ ความเป็นนักตกปลาเลือนหายไป
จากที่ปรับแต่งรอกเพื่อให้เกิดความสมูทเพื่อเอาชนะปลา-ภายใต้ข้อจำกัดของสายเบ็ดและอุปกรณ์
/ กลับกลายเป็นปรับแต่งเพื่อเอาชนะปลาที่ไม่มีทางสู้ภายในระยะเวลาอันสั้น.!!
ผมขอเสนอความเห็นนี้เพื่อเป็นอีกทางเลือกหนึ่งสำหรับนักตกปลารุ่นใหม่ๆ เพื่อเป็นแนวทางในการอิ่มเอมกับเกมส์ตกปลาตามแนวทางของตัวเอง นะครับ
ไม่เชื่อ..ลองไปถามท่าน..เซียนกระโห้..เซียนปลาบึก รุ่นเก๋าๆดูซิ เดียวนี้..หันไปสปิ๋ว...กับหลิว กันจนโงหัวไม่ขึ้น ฮ่า..ฮ่า...
สำหรับ...อาบู...คงไม่ต้องบรรยายถึงคุณภาพ เพราะน้า.ๆท่านอื่น ก็คงทราบดีอยู่แล้ว แต่สำหรับผม..เคยสะสม ! เอาไว้เกือบถึง สองร้อยตัว เดี๋ยวนี้ลดลงมาเกือบครึ่ง เจาะจงให้เหลือแต่..หมุนซ้าย !!! เป็นหลัก
ยี่ห้ออื่นผมก็เก็บ แค่คงไม่ได้เรียกว่าสะสม..เหมือนกับยี่ห้อนี้ เวลาอยู่บ้านพักผ่อนรอกที่เอามาหมุนเล่น.เวลาดูหนัง-ฟังเพลง ส่วนใหญ่ก็...อาบู..ครับ
สรุปสั้น.ๆ ผมหลงรักมันครับ !!!