สวัสดีครับ น้าแบบบู
ผมเองไม่เคยได้รู้จักและไม่เคยเปิดกระทู้ดูวันเปิดร้าน ไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรกัน เพิ่งมาเห็นก็กระทู้นี้แหละครับ สำหรับผมแล้วเปิดร้านมา สองปีกว่า อยากบอกตรงๆว่า รู้กำไรแต่ละตัวแล้ว อยากจะเลิกตั้งแต่สามเดือนแรก ไปคุยเซ้งร้านกับเพื่อนแล้ว เค้าไม่เอากลัวขาดอิสระ แต่..... เงินลงไปแล้ว เทไปแล้ว จัดของกว่าจะเสร็จ ทำไงดี เอาก็เอาลองซักตั้ง ทำไปทำมา เงินสำรองถูกเบิกมาลงของเพิ่ม เพราะกลัวของที่ร้านน้อยแล้วลูกค้าหนีหาย จนแล้วจนเล่า เงินหมด แม่และ ภรรยาก็เป็นกำลังใจให้ หยิบยื่น ช่วยเหลือตลอด จนเงินที่ครอบครัวช่วย มันก็หมดไปที่ร้าน ยี่ปั๊ว ที่ บ.ต่างๆ ผมไม่ได้ทำบัญชีร้าน เพราะ ไม่ชอบทำ มัน งง งง แต่พอดูจากยอดเงินใน บัญชีที่ลดตลอด ก็พอจะรู้ตัวแล้ว ว่า ไม่นานเจ้ง ต่างกับทำงานกินเงินเดือนสมัยก่อนมากนัก อุปกรณ์ตกปลากำไรน้อยมาก แข่งขันตัดราคามั่วไปหมด ร้านส่งมาขายปลีก คนก็ไปหาร้านใหญ่หมด บวกกำไรน้อย ไม่คุ้ม บวกเยอะก็หนี บวกพอดีๆก็เจ้ง รอกตัว สามสี่พัน เหลืออยู่สองร้อยกว่าบาท ตื่นมาสี่ชั่วโมงก็ใช้หมดแล้ว สามร้อย จนปัจจุบันก็ยังเสียวๆอยู่ว่าจะจบวันไหน กะว่าวันสุดท้ายเซ้ง แล้วไปลงอย่างอื่นดีกว่า
เข้ามาเพื่อให้กำลังใจ อยู่ไม่ได้ก็ต้องเลิกครับ ใครจะพูดยังไงก็ต้องเฉย เราจะแกร่งขึ้นจากเหตุการที่เคยประสพมาแล้ววันต่อไปจะรอบคอบมากขึ้นในการลงทุน ผมเองทำใจรอวันเจ้ง บอกตรงๆ แค่ สนุกๆไปก่อนไม่อยากไปคิดมาก คิดแล้วท้อ ตอนทำงาน ยังเหลือเยอะกว่านี้
ผมหลวมตัวเพราะ หนังสือเล่มหนึ่งเขียนว่า มีเงินลงทุนไม่กี่หมื่นก็ลงทุนเปิดร้านได้ ลองเข้าจริง ซื้อได้แต่ตะกั่วดิ เงินหมื่นของมัน หมดไปเยอะ
ดีอย่างเดียวอยู่ร้านตัวเอง สนุก หน้าเวป สนุกตกปลา มีหมายดีๆ
รู้เหยื่อเด็ดๆ แค่นี้พอใจแล้ว
ครอบครัวยังอยู่ ต้องสู้ต่อไปครับ ประสพการณ์สอนชีวี