ผมก็มีเรื่องนึงที่อยากเล่าให้น้าๆฟังกันนะครับ
คือเรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวผมเองแต่ผมไม่เห็นคนที่ไปด้วยเห็น
เรื่องมือยู่ว่าผมไปตกปลาที่อ่างดอกกรายซอย7
แถวป่ายูคาลิปตัสไปกันหลายคนค้างคืนกัน2คืนแต่ผมขับมอไซร์ไปกลับ
ไม่ได้ค้างกับคนอื่นแล้วจนได้เมื่อวันที่2ขากลับก็เก็บของขึ้นรถกันเสร็จเรียบร้อย
ก็นั่งดริ้งกันสักพักนึงจนเวลาประมาณ1ทุ่มก็ได้ออกจากหมายโดยมีมอเตอร์ไซร์2คันและรถปิ๊คอัพ1คัน
คันแรกเป็นมอไซร์พวกพี่ผมขับออกมาก่อนแล้วตามมาด้วยผมขับมาคนเดียวเป็นคันที่2
และคันสุดท้ายก็เป็นรถปิ๊คอัพขับออกจากหมายมาระหว่างทางผ่านสวนยางเป็นทาง3แพ่รง
แล้วก็เป็นทางโค้งก็มีรถกระบะอีกคันขับแซงผมไปทีแรกผมก็เห็นว่าเป็นพวกพี่ที่มาด้วยกันก็เลยโบกมือทัก
แล้วพี่ผมอีกคนที่ขับมอไซร์ก็ขับหายไปไกลแล้วแต่พอขับออกมาถึงปากทางเข้าก็เจอพี่ที่ขับมอไซร์ออกมาก่อนผมก็จอดถามว่ารออะไรเค้าก็บอกว่าก็รอกพวกผมกันเห็นยังมากันไม่ถึงผมก็เลยบอกไปว่าผมก็เห็นเค้าออกมาก่อนแล้วผมขับมาคันสุดท้ายผมกับพี่ก็เลยตกลงกันว่างั้นรอก่อนก็ได้แล้วสักพักก็มีรถปิ๊คอัพตามมาจริงๆ
ซึ่งก็เป็นพวกพี่ผมที่มากันกะรถปิ๊คอัพจริงๆตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรมากก็ขับมอไซร์มาจนถึงกลางทางน้ำมันหมดอีกซึ่งจริงๆแล้วน่าจะหมดก่อนหน้านี้เพราะน้ำมันเหลือไม่ถึงครึ่งลิตรในถังแต่ทำไมขับออกมาได้ตั้งหลายกิโลจากที่กะๆดูก็ประมาณ10กว่ากิโลได้พวกที่ขับปิ๊คอัพตามมาก็ไปซ้อน้ำมันมาเติมให้ก็ขับมาถึงบ้านก็นั่งดริ้งกันต่อแล้งมีลุงคนนึงแกก็เอ่ยปากถามผมว่าได้จอดรับใครหรือปล่าวผมก็บอกว่าปล่าวแต่ลุงแกก็ยังบอกว่าเห็นคนซ้อนมากับผมซึ่งสวมชุดขาวทั้งชุดมากับผมด้วย(ตอนนี้พิมไปขนลุกซู่อยู่เลย) ซึ่งตอนนั้นมีคนอยู่บนรถกันหลายคนเค้าบอกว่าเห็นกันหมดทุกคนจนเค้าต้องจอดรถแล้วลงไปนับคนที่นั่งอยู่ท้ายกระบะว่ามีใครที่หายไปแล้วใครที่มากับผมจนหลังจากนั้นผมก็รู้สึกได้ว่าตอนผมจะออกไปไหนก็แล้วแต่จะมีคนคอยตามผมไปด้วยตลอดจนต้องไปกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลความรู้สึกจึงหายไป
แต่ก่อนที่ผมจะเจอพวกพี่ผมเค้าเจอก่อนหน้าผม1วันคือตอนเช้ากำลังหุงข้าวทำกับข้าวกัน
แล้วพี่คนที่ทำกับข้าวเค้าได้บอกกับเจ้าที่ไว้ว่าขอปลาตัวใหญ่ๆถ้าได้แล้วอยากกินอะไรก็ให้มาบอก
พอพูดจบอยู่ดีๆก็มีลมมาจากใหนไม่รู้พัดเอาเต้นที่นอนปลิวมาโดนหม้อต้มขาหมูที่กำลังทำอยู่บนเตาเทกระจาดทั้งหม้อเลย
จนตอนนี้นึกถึงแล้วยังขนลุกอยู่เลย
ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่เคยเข้าไปซอย7อีกเลย
แต่ไม่วายมาโดนที่หน้าเขื่อนอีก
เป็นเวลาประมาณตี2ซึ่งอยู่กันประมาณ6-7คน
พวกผมไปกัน3คน
แล้วก็มีตกปลาอยู่ไกล้กันอีกกลุ่มนึงอีก3-4คน
ผมให้พี่เฝ้าเบ็ดอยู่คนเดียวผมก็ไปเดินตีปลากระพงอยู่ตรงสันเขื่อนกับลุง
แล้วพี่ที่เฝ้าคันเบ็ดอยู่ก็ตะโกนเรียกผมที่แรกผมคิดว่าปลากินเบ็ดผมก็เลยไม่ได้สนใจ
จนเค้าเรียกอยู่ประมาณ4-5รอบพี่แกก็บอกว่าเมิมไม่ต้องตกแล้วกระพงอ่ะมาอยู่กะกรูนี่
ผมก็เลยสงสัยขับรถกลับมาถามว่ามีอ่ะไรแกก็เลยเล่าให้ฟังว่าตอนแกนอนอยู่ในเต้นท์มีความรู้สึกเหมือนมีคนมาเดินดูเบ็ดแกก็ออกมาดูแต่ก็ไม่มีใครพอเข้าไปในเต้นก็ได้ยินเสียงเหมือนคนมาเดินวนรอบเต้นอีก
แกก็ออกมาดูก็ไม่มีใครจนครั้งสุดท้ายแกกลับเข้าไปในเต้นอีกรอบอยู่ดีๆมุมเต้นทั้ง4มุมก็ยกขึ้นแกก็ออกมาเดินดูก็ไม่มีใคร ผมก็เลยเอ่ยปากบอกไปว่าพวกเรามาหากินอย่ามาแกล้งกันเลยยังไงพรุ่งนี้ขอปลาตัวโตๆแล้วกันถ้าได้จะซื้อไก่ต้มมาถวาย แล้วสักพักพี่ที่อยู่ซุ้มข้างๆก็ตื่นนอนแล้วเดินมาถามว่ามีไรกันเห็นยังไม่นอนอีก
ผมก็เลยถามพี่เค้าว่าเมื่อกี้พี่ไม่ได้ยินอะไรเลยหรอเค้าก็บอกว่าไม่ได้ยินอะไรเลยน่าแปลกทั้งๆที่เต้นพี่เค้าก็กางอยู่ไกล้กันห่างกันไม่ถึง5เมตรแต่กลับไม่ได้ยินอะไรเลย
พอตอนเช้ามาผมปรากฎว่าผมได้ปลายี่สกไทย1ตัว
ก็เลยต้องทำตามที่บอกเค้าใว้ซื้อไก้ต้มเข้าไปให้เค้าตามที่ตกลงกันใว้
สุดท้ายนี้อยากบอกกับน้าๆว่าเราไปที่ไหนเราควรจะยกมือใหว้บอกเจ้าที่เจ้าทางเค้าสักนิด
เพราะสิ่งที่เราไม่รู้ไม่เห็นยังมีอีกเยอะ เรื่องของผมก็มีอีกหลายเรื่องแต่เอาแค่2เรื่องก็พอ
เป็นน้ำจิ้ม
)
)
)
)
