ขณะปลื้มกับลิงและนกเงือก ก็ก้มหน้าก้มตาเดินขึ้นเนินสุดท้ายช่วงยาว ๆ
ไม่แน่ใจว่างูหรือจิ้งเหลนที่วิ่งหลบโจ้ไปข้างทาง เหลียวมองตามไป
ก่อนจะรู้สึกแว๊บ ๆ ที่หางตามีวัตถุวิ่งตรงลงมาหา
ใช่แล้วค่ะ เจ้างูในภาพมันวิ่งตรงมาหา ถ้าเป็นในฝันคงจะให้รัดซะ
แต่ว่า...เห็นระยะประชิด ซอยเท้าตื้บพื้นยิก ๆ เลือกไม่ถูกว่าจะหลบหรือจะเหยียบมันดี
พร้อมตะโกนลั่นบอกฟ้าที่กำลังจะตามขึ้นมา ..."เตี้ยเอ๊ยยยยงู"
(เปลี่ยนจาก ต. เห็น ห. นั่นคือคำกล่าวที่ไม่สุภาพแต่ออกมาจากใจจริง 55+)
ฟ้าตกใจหยุด งูก็หยุดไปหลบข้างทางตรงข้ามกับโจ้ พร้อมชะเง้อคอมองฟ้า
ฟ้าถามว่า "ตกลง เตี้ย หรือ งูวะไอ้โจ้"
มันยังจะมีอารมณ์อีกน่ะ
เจ้าหน้าที่วิ่งตามมาถามว่าอะไร พอขึ้นมาดูก็บอกว่า "อ๋อ...ตัวไม่เล็กนี่ครับ เดินต่อเถอะ"
อ่านไม่ผิดค่ะ เค้าบอกว่า
อ๋อ...ตัวไม่เล็กนี่ครับ เดินต่อเถอะ
จริง ๆ ค่ะ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริง ๆ
จากนั้นก็ออกมาโบกรถ
เพื่อกลับไปยังศูนย์บริการนักท่องเที่ยว ในใจก็ขอให้ตรงเวลาที่เจ้าหน้าที่บอก
"11 โมงช้างจะลงโป่งครับ" นี่จะเที่ยง ช้างคงไม่รีบกินหรอกเนอะ