ยังอู้งานดูอีกนะป้าหยวก
+++
ค่ำนั้นในห้องนอนที่กว้างขวาง พวกเราตกลงกันว่า
จะไม่กางเต็นท์ เพราะน้ำค้างลงแรงสุดโหด แล้วบนบ้านก็กว้างขวาง
มีห้องนอนอีกตั้ง 3-4 ห้อง จึงไม่ต้องกางเต็นท์ให้เสียเวลา
ใต้แสงตะเกียง พวกเราส่วนนึง นั่งทำความรู้จักกันใต้แสงตะเกียง
ครูกอค่อย ๆ ดึงพวกเราเข้าสู่เรื่องราวของบ้านซาละวะ
ร้องเพลงคลอเบา ๆ สลับกับดังเป็นบ้าเป็นหลังด้วยฝีมือกีต้าร์ของพี่อ่าง
รวมถึงแลคเชอร์วิชา เศรษฐกิจ สังคม และ การเมือง จาก สตง. หรือ พี่นนท์
พี่นนท์มีคำถาม ที่โจ้เองก็อยากให้ทุกคนในนี้ได้อ่าน
"ข้าวที่เรากินกันทุกวัน ข้าวไทยหรือเปล่า...วันนี้เราได้กินข้าวไทยกันจริง ๆ นะ"
เราทำนาไถนาด้วยรถไถ กินน้ำมันจากไหน...จากนอกประเทศ
ตั้งแต่ปลูกยันถึงเราซึ่งซื้อกิน วัตถุดิบส่วนมากเราต้องเสียเงินซื้อจากต่างประเทศแทบทั้งหมด
ปุ๋ย น้ำมัน รถ อะไรต่าง ๆ นานา ปลูกบนแผ่นดินไทยก็จริง
แต่แทบไม่มีอะไรเป็นไทยเลยสักอย่าง
คำถามที่ว่า นี่ข้าวไทยใช่หรือไม่
เป็นคำถามที่ในหลวงของเราทรงถามต้นเครื่องที่ถวายงานแด่พระองค์
เราที่กิน ๆ กันอยู่ทุกวัน แทบไม่เคยนึกถึงจุดนี้เลยด้วยซ้ำ
ได้ฟังและตอบคำถามมีแต่คำว่า อึ้ง อึ้ง อึ้ง และ อึ้ง..