พี่มาด พี่ม๋วย น้าฟลุ้ค น้า The Baer โต้ จ๋อม ทุก ๆ คน
ไม่อยากให้ถึงหน้านี้ ยังอยากพูดคุยแลกเปลี่ยนความประทับใจที่มีต่อภูกระดึงอยู่เลยค่ะ ใจหายแปร่ง ๆ
ภูกระดึงหน้าร้อน ถ้าเดินตามทางทราย ร้อนและปวดตามาก ๆ กับทรายที่สะท้อนแสงแดด
ตกเย็นมาก็หนาวแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยจนแทบไม่อยากอาบน้ำเลยทีเดียว
ถ้าเข้าป่าปิดก็ร้อนช่วงแรก ๆ ที่เป็นทางโล่ง แต่พอร่มแล้วก็เจอดงทากตัวยาวกว่า 2 นิ้ว
เป็นความหลากหลายของธรรมชาติที่ไม่มีวันสิ้นสุด
ยังจำได้กับครั้งแรกที่เดินสวนกับกลุ่มคุณตา คุณยาย อายุ 60-75 ปี กลุ่มใหญ่เดินสวนขึ้นขณะที่โจ้จะลง ณ ซำแฮก
ในกลุ่มมีคุณยายสาวน้อย 1 ท่าน เดินถอดเหลือแต่เสื้อชั้นใน ไม่รู้ว่าขึ้นถึงลานกางเต็นท์คุณยายจะเหลือสักกี่ชิ้น
อีกครั้งหนึ่งประทับใจกับคุณตาวัย 72 ที่เดินหายใจหืด ๆ รดต้นคอไม่ยอมให้วัยรุ่นอย่างโจ้ทิ้งห่าง
และมี 1 ครั้ง ที่เจอคนพิการขาขวามีธุระ (ลีบ) เดินขึ้นไปชื่นชมป้าย
ครั้งหนึ่งในชีวิตเราคือผู้พิชิตภูกระดึง
เสน่ห์ส่วนนึงของภูกระดึงก็อยู่ที่การได้เดินฝ่าฟันความเหน็ดเหนื่อย
เมื่อยล้าของกายและใจตัวเองขึ้นไปถึงยอดได้ในที่สุด
)
)